Çok düşündüm sen yokken, kavgalar anlamsızmış
Çok fazla zamanım oldu, bağırmam aptalcaymış
Hiç düşünmemiştim sensiz bu kadar eksilere düşeceğimi
Geri dönmeyi düşünürsen ileride, döndüğün gün sana sarılırken kırabilirim kemiklerini
Hiç tahmin edemezsin seni ne kadar özlüyorum
Aklına bile gelmez gülüşüne kaç şiir yazıyorum
Bilmezsin günde senin için kaç sigara içiyorum
Gülüşmelerimizi hatırladıkça anlamsızca ağlıyorum
Tutmayacaksın artık elimden biliyorum
Bu yüzden kendi başıma yaşıyorum
Derdimi kimseye anlatamıyorum
Gördüğün gibi durmadan şiirler yazıyorum
Yokluğun veya gidişin değil
Verdiğin onca sözden birini tutamaman koyuyor
Gelsen, “özlemedim” desen inanırım
Ama kalp bu işte
Ne dersen de laf anlamıyor, bildiğini okuyor
Sadece seni seviyor.
