Dingiller-vmin

-XX-

Yazardan ufaknotcuk: Bu kitap sayesinde Roman sayılarını öğrendim :) Ama sadece 20ye kadar öğrenebildim.

Evde

Taehyung zile 7 kere basdı. Jimin"Demek ki yoklar kapıyı açsana." demeseydi daha zile basacaktı. Belki cinler açardı. Taehyung dışı puma olan ama içi çöplüğe benzeyen çantasından anahtarı buldu ve kapıyı ardına kadar açtı. 2 genç eve adım attı.

Jimin: Ev değil saray

Taehyung: Abartma istersen?

Jimin: Sitede yaşıyosun?

Taehyung: Rezidansta yaşıyosun?

Jimin: Ehehehe ben daha zenginim.

Taehyung: Peki (soldan 2.odayı göstererek) bak burası benim odam. Oraya girip usluca otur. Bende şu yaramı temizleyem. Wi-fi nin şifresi: Taehyung82349864

Jimin: Bu nasıl şifre lan. Telefonun üstüne mi oturdun?

Taehyung: Nope. Türkçe 3x4 klavyedeki taehyung harflerinin üstündeki sayılar o

Jimin: Amacın ne?

Taehyung: Hahaha kendimi çok seviyorum.

Taehyung ilk yardım kutusuyla salona geçmiş yaralarını temizliyodu. Jiminde otura otura kanepenin izi götüne çıkmıştı. Gidip Taehyung'a yardım etmek istedi.

Jimin: TAEEEEE, ben sıkıldım. Bu nasıl misafirperverlik?

Taehyung: Ne bekliyodun Jimin. Gözümdeki morluk ve dudağımdaki patlakla sana ders mi anlatayım?

Jimin: O zaman ben sana yardım ediyim.

Taehyung: Pek bir şey kalmadı zaten.

Jimin: Sen beceriksizin tekisin. Geçen bacağımı sararken çok acıtmıştın. Şimdi kendi canını daha çok acıtırsın.

Taehyung: Pekii, bundan sanane?

Jimin: Hadi yaaa, Taehyuuuuung

Taehyung: Tamam ama acıtırsan elinden alırım.

Jimin hızlıca Taehyung'un yanına oturdu. Taehyung'un elindeki pamuğu alıp şişmiş dudağına bastırdı. Taehyung çok gerilmiş olduğundan elini sıkıyordu, acı hissine dair hiçbir şey hissetmiyordu. Jimin ise yara izini pek göremediği için Taehyung'a biraz daha yaklaştı. Jimin'in bu kısa yaklaşımı Taehyung'un kalbini fırlayacak gibi atmasına neden oldu ve nefesini tuttu. Artık daha fazla dayanamayacağını anlayınca yavaşca sıcak nefesini Jimin'e üfledi.

Jimin sıcak nefesle mayışmış ve gözlerini kapatmıştı. Tekrar açtığında esmer çocuk dudaklarına bakıyordu. Jimin yarayı temizlemeye devam etti, kan izleri görünmeyene kadar da hafif hafif bastırırdı. Bastırırken o yumuşacık dudağın pürüsüzlüğü nemliliği sanki ona başka bir şeye davet ediyordu.

Jimin ufak davetten yararlanmak ister gibi Taehyung'a baktı. Taehyung ilk defa dizilerde gördüğü gibi uzunca karşısındaki kişiye bakıyordu. Ondan hoşlanıyor muydu? Jimin onu seviyor muydu? Bir şey kaybetmeyeceğini düşünerek beyaz tenliye biraz daha yaklaştı. Jimin karşılık vermek için gözünü kapattı.

O sıra anahtar ile kapı açılma sesi geldi. Jimin hızlıca esmer çocuktan uzaklaştı. Elindeki pamuğa bakınca sanki her şeyi hatırlamış gibi ilk yardım kutusunu toparladı. Taehyung kimin geldiğini merak ettiği için kapıyo doğru yöneldi.

Annesi gelmişti. Ahhh neden evrenin zamanlaması berbattı ki. Neden 1 kaç saniye daha geç gelemezdi. Annesi Taehyung'un araba çarpmış gibi yüzünü görünce yine kavga ettiğini sandı.

Anne: Lan gel buraya. Sen niye kavga ediyon lan. Ne alıp veremediğin var elin gobelleriyle.

Taehyung: Anneeeeee

Anne: Gel buraya bi de ben seni dövemde akıllan.

Taehyung: Ya anne, biz senle dün ne konuştuk?

Anne: Sen benim ne dediklerimi hatırlamıyosan, ben niye senin dediklerini hatırlamak zorundaymışım?

Jimin elindeki ilk yardım kutusuyla koridora geldi. Elini ensesine atarak selam verdi.

Jimin: Merhaba efendim

Anne: Elin yüzün temiz çocuğa benziyo. Ilk yardim kutularını hep sen bitirdin. Bi de eve gelen misafire pansuman mı yaptırıyon? Ben seni böyle mi yetiştirdim? Kusuruna bakma sen o ödüğe siz odaya geçin dersinizi çalışın.

Taehyung: Anne ödük ne ya? Arkadaşı... yani beni niye küçük gösteriyorsun?

Jimin(iç ses): Hemde ne ödük anacım
Jimin: Yok, Taehyung çok misafirperver davrandı.

Anne: Heee iyi o zaman.

Taehyung: Hadi Çimin odama geçelim.

Jimin: Geçelim.

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ
Arka odaya geçelim biz bi :)