Lust in Ocean [Kainuyan Island #1] [COMPLETED]

Chapter 10

Andra Celestine Xanford

1 week na ako sa Isla pero hanggang ngayon wala pa rin akong nagagawa. Simula no'ng araw na 'yon ay hindi ko na nakasalamuha pa si Calix. Sa tingin ko ay iniiwasan niya ako kaya hindi nag tatagpo ang mga landas namin. Sa 1 week na 'yon ay puro trabaho at pag lilibot lang ang inaatupag ko. Naliligo rin ako sa dagat kapag pakiramdam ko pagod na pagod na talaga ako.

Nasa isang bar ako ngayon rito sa Isla at napakaraming torista ang nag sasayawan at nag-iinom. Alas dyes na rin ng gabi kaya naman dumarami na rin ang mga tao. Nasa bar counter lang ako, umiinom at pinapanood ang mga nag sasayaw. Hindi ko alam kung naka ilang shot na ako ngunit hindi pa naman ako gaanong nahihilo.

"Hi, Miss." nilingon ko ang nag salita sa tabi ko at nakita ko ang isang gwapo ngunit halatang walang maidudulot na maganda sa mundo ng pag-ibig.

Inalis ko ang tingin ko sa kanya at humingi pa ng isang shot sa bar tender.

"Are you with someone?" I was startled when he whispered to my ears kaya naman agad ako napalayo sa kanya.

Ilang lalaki na rin ang lunapit at sumubok makipag-usap sa akin at lahat sila ay agad na umalis ng dedmahin ko sila.

"Leave me alone," malamig na ani ko at ngumiti naman siya.

"What if I don't want to leave you?" nakangising aniya. Inirapan ko siya na naging dahilan upang mas lumawak pa ang pag kakangisi niya.

Ito na yata ang pinakamakulit at nakakabwesit ang mukha sa lahat ng lalaking lunapit sa akin ngayong gabi!

"Ayaw mong umalis?" tanong ko at umiling naman siya, "Edi ako ang aalis." inilapag ko ang pera sa counter at agad na kinuha ang purse na dala dala ko.

Naramdaman kong nakasunod pa rin sa akin ang lalaking lumapit sa akin kanina kaya naman binilisan ko ang lakad ko at nakihalubilo sa mga nag sasayaw sa dance floor.

"Shit!" I cussed.

"Sorry!" agad na hingi ng paumanhin ng babaeng nakabunggo sa'kin bago ipinagpatuloy ang pag sasayaw. Tinignan ko ang likod ko at nakita kong sinusundan pa rin ako ng lalaki, kaya naman mas nagpa gitna pa ako at nakipag siksikan sa mga tao.

Ilang beses akong malapit natumba at ilang beses ring natapakan ang paa ko dahil nababangga ako ng ibang nag sasayaw. Nang lingunin ko ang likuran ko ay wala na akong nakitang nakasundo sa akin kaya agad akong umalis roon at huminto sa hindi mataong lugar upang maka hinga sahkit. Nang akma na sana akong mag lalakad ulit ay may biglang nanghila sa kamay ko at sapilitan akong hinila paalis sa dagat ng mga tao.

Hindi ko alam kung paano ako nahanap ng lalaking ito, ngunit natatakot na ako! Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin dahil hila lang siya ng hila.

"Let go of my hand, you asshole!" sigaw ko ngunit tumawa lang siya ng nakakakilabot at mas hinigpitan ang pag kakahawak sa kamay ko.

He's creeping me out!

"Wag ka ng pumalag, Miss. Isang tikim lang naman eh," aniya at itinulak ako sa isang malaking bato.

"Ahh!" angil ko ng maramdaman ko ang sakit ng likod ko dahil sa pag tulak niya. Iginala ko ang mga mata ko at nakita kong nasa madilim na parte kami ng isla. Walang ilaw, walang ingay, at higit sa lahat...

Walang tao.

"Hubad," seryosong utos niya.

Nag tindigan lahat ng balahibo ko sa katawan at nag simula ng manubig ang aking mga mata.

"No," umiiling na ani ko.

"Mag huhubad ka o sisirain ko yang damit mo?" seryoso pa ring aniya kaya naman napaiyak na ako ng tuluyan.

"Tulong!" sigaw ko ngunit pinag tawanan lang niya ako.

"Help me, please!" sigaw ko ulit na naging dahilan ng pag bunghalit siya ng tawa.

"Miss, walang tutulong sa'yo rito. Can't you see, walang katao tao kaya mag hubad ka nalang at ibigay ang gusto ko." nag simula na siyang mag lakad papalapit sa akin kaya paulit-ulit na akong sumigaw. Nag babakasakaling may makarinig sa mga sigaw ko.

"Tulong! Please! Tulungan niyo ako! Ahh!" umiiyak na sigaw ko.

Ginisi ng lalaki ang suot suot kong damit pang itaas at sinimulang halikan sa leeg. "No, please." pag mamakaawa ko pa ngunit tila wala siyang narinig.

"Help!" sigaw ko ulit at sa pag kakataong ito ay naka tanggap na ako ng sampal mula sa kanya.

"Shut up!" sigaw niya.

"Kung ayaw mong masaktan manahimik ka at pabayaan ako sa ginagawa ko!" galit na aniya at tuluyan na ngang pinunit ang pang itaas ko. Dali dali niya ring binuksan ang aking pantalon ngunit nahihirapan siya dahil sa pag mamatigas ko.

"No, no. Please..." pakiusap ko pa ngunit isang suntok lang sa sikmura ang nakuha ko.

"Shut up and let me!" napahiga ako sa puting buhangin ng isla at iniinda ang sakit ng suntok na natamo ko sa kanya.

Dahan dahan niya ng niroromansa ang aking katawan kaya naman wala na akong magawa kung hindi ang umiyak at mag pumiglas. Hinawakan niya ang hita ko upang mapirmi ito at hindi maka sipa. Hinalikan niya ng hinalikan ang leeg, dibdib at labi ko habang umiiyak ako. Naramdaman kong gumapang ang isang kamay niya sa dibdib ko kaya naman inipon ko ang lahat ng lakas ko at sumigaw pa ng isang beses.

"Rape! Tulong please!" mag kabilang sampal na ang natamo ko sa ngayon at nalalasahan ko ang aking sariling dugo sa mga labi ko.

"Isang sigaw mo pa, papatayin na kita!" kinilabutan ako sa kanyang banta at nag tuloy tuloy ang daloy ng aking mga luha.

I want to scream.

I want to be save from this man.

I want to run.

I want to escape.

But how?

How can I get away from him if he's stronger than me? How can I fight for myself if I can't even remove his hands on my mound.

Lord, please, send someone to help me.

Nagising ako sa realidad ng maramdaman kong wala ng nakadagan sa akin at nakita kong tumba na ito sa bumangin. Kahit na nang hihina ay pinilit kong tumayo at umiiyak na itinaas ang pantalong ibinaba ng rapist. Hirap ko ring tinakpan ang pang itaas na bahagi ng katawan ko dahil sira sira na ang damit ko.

Naramdaman kong may naglapat ng jacket sa balikat ko at nang maiangat ko ang aking tingin ay nag tama ang aming mga mata. Tila isa akong bata na inaway ng bully sa school. Alam kong kumalat na ang make-up sa mukha ko ngunit wala na akong pake dahil ang importante sa akin ngayon ay ligtas na ako.

Nang maisip ko ang ginawa niya ay Ag
agad akong yumakap sa taong nag ligtas sa akin at inayos naman niya ang pag kakalagay ng jacket niya sa akin.

"Hush. I'm sorry if I'm late." pag-aalo niya sa akin. Ipinadaan niya ang kanyang kamay sa aking buhok at naramdaman kong hinalikan niya ang aking ulo.

"Hush. Stop crying now, Andra." alam kong hindi ko dapat ito maramdaman sa ngayon ngunit hindi ko talaga kayang pigilan ang puso kong tumibok ng mabilis.

Dahan dahan kong inalis ang pag kakayakap ko sa kanya at tiningala siya upang mag salubong ang aming mga mata.

"I'm sorry," hingi niya ng paumanhin.

Alam ko namang ang pagiging late niya ang tinutukoy niya ngunit pakiramdam ko iba ang ibig niyang sabihin.

"Calix..." tawag ko sa pangalan niya.

Humakbang ako papalapit sa kanya at dahan dahang inangat ang kamay ko upang mahawakan ang mukha niya.

Tila isang hampas ng alaon ang mga ala-alang dumaloy sa utak ko at pinagaan nito ang damdamin ko.

"Thank you,"