Beyzalara geldiğimiz de annesi serpil teyze bir yandan alperenle ilgileniyor bir yandan da yemek yapmaya calisiyordu.
Serpil teyze beni çok sever. Bazen dalgasina "beyzayla degistiriyim kiz öykü seni" der. Bende onun bu haline gulmeden edemem.
Iceri girince cantalari Beyzanin odasina koyduk. Tamam cok koyduk denemez attirdik desem daha dogru olur.
"Annee öyküyle biz geldik" diye seslendi beyza.
Serpil teyze cevap vermek yerine mutfak tan çıkıp geldi ve bana sarilarak "hoşgeldin kızım yemek hazir olur birazdan oturun siz" dedi.
"Hosbuldum serpil teyze , yardim edeyim ben size beyzadan hayir yok" diyerek gülümsedim. Dalgasina söyledim dememe gerek yoktu çünkü evdeki herkes benim bunu beyzayi gıcık etmek icin soyledigimi biliyodu. Beyzaysa buna sadece abartili bi şekilde göz devirerek karşılık verdi.
Yemekten sonra serpil teyze "beyzacim alperen hic durmuyor azcik ilgilenin" demesiyle birlikte beyza beni cekistererek biz kactik demesi bir oldu. Evin biraz ilerisindeki parka geldigimizde telefonum caldi. Destan ariyordu.
"Efendim" diyerek açtım telefonu
"Ben bugun Yarenlerde kalicam" dedi ve ekledi "haberin olsun"
Destan bir yandan konuşurken usudugumu fark ettim. Ve telefonu kapattiktan sonra Beyzaya senin yüzünden donduk demeyi ihmal etmedim.
Beyza pis pis siritirken ne dedim ben şimdi diye dusunmeye basladim o sirada gözüm beyzanin ustundeki cekete ilisti.
"Bencil" diye söylendim. Oysa o bunu aldirmayarak "gel sarilym" dedi ve bana sarildi.
Bi kaç saat havadan sudan söz ettik konustuk. Hic susmadan konusabilecegim tek kisiydi sanirim beyza.
Ikimizinde hayati oldukça sıkıcıydi. Ama ne zaman bundan söz etsek "en azından senin için son bir aydır Kağan var" demeyi ihmal etmiyordu.
Hakliydi aslinda bir yandan en azindan yatmadan once dusunebilcegim bir Kağan im vardi benim. Ama o beni dusunuyormuydu iste bundan emin degildim. Hafta içleri ise sıradan öğrenci klasiği işte. Tahmin edersiniz.
------
Saate baktigimizda gece yarisini gectigini fark ettik. Evde Destanla bizi merak edecek bi ailemiz yoktu çünkü biz liseyi şehir disinda kazanınca Destanla ikimiz bir eve çıkmaya karar verdik. Tatillerde annemlerin yanina gidiyoruz.
Beyza onlarda kalmam için israr etmedi çünkü biliyodu ki yarın Kağan gelecek ti. Nasilda anlayisli ama.
"Iyi geceler canim" diyerek yanağından öptüm.
"Tek gitmek istediğine eminmisin" diyerek bakti. Sanki arabayla birakacaktida. yürüyerek birakinca bu sefer dönüşte kendi yuruycekti. Onu yormak istemem. Onun için kafa sallamakla yetindim. Beyzada el sallayip uzaklaştı.
Eve geldiğimde "Destan" diye seslenmeye başladım. Evde olmadığı sonradan kafama dank etti işte.
Kuvetin sicak suyla dolmasini bekledim ve kendimi sıcak suya biraktim.
Dusta cok uzun süre kaldigima eminim. Bunu bilmem için parmaklarima bakmam yeterli. Resmen buruş buruş olmuslar.
Giyindikten sonra telefonuma gelen mesaja bakip sirittim. Ve yatağımin içine girip iyi geceler Kağan demeyi ihmal etmedim.
Kağan dan--
Eve gittiğimde evde gene kimsenin olmadığını fark ettim. Babamla yasiyorum ve çoğu zaman evde olmaz. Toplantilardan dolayi şehir dışına ara sirada yurt dışına cikar onun için evde olmamasina fazla sasirmadim.
Öykümü ozledigimi fark edip telefonu çıkardım cebimden mesaj bolumune girip
Kimden: Kağan
Kime: Benim Öyküm
Mesaj: Yarin sabah saat 7 de sizdeyim unutma.
Yazip yolladim. Neden bilmiyorum ama bu kız beni çok değiştirdi. 1 ay öncesine kadar olan Kağan la şimdiki Kağan bir değil. Ne yapti bu kız bana bilmiyorum.
Çok kısa oldu biliyorum ama yeni başladığım için fazla uzun yazamıyorum. Bir dahaki bölümde telafi edicem söz veriyorum. :**
