Teacher! Teacher! What is Love?

PART 15

Elisa's POV

***************

Di ko paren nakikta si sir raph hanggang ngayon maglologout na ko, wala paren siyang pinapakita ni anino man lang. Do i expect too much? Or nag-aassume na naman ako?

Im on my way to the office na mala valentines day ang peg kahit magcchristmas pa lang. While im thinking of him, nasa tapat na ako ng door ngayon nakakahiya buksan, may rose ung hawakan baka masira. Pero, kailangan eh!

*took*

"Sheet of paper."

Bat may confetti? Anu ba meron?

(NP: one and only you.)

May lalaking nag-gigitara sa may sulok ng room. He's smiling. The reflection of the sunlight at his back really help to show his masculinity. I want his smile, he is perfect to me.

Akala ko di siya seryoso sa buhay and also playful.

Akala ko child like siya, di rin siguro masyado.

Akala ko joke lang ung mga sinabi niya nung mga gabing yun. Hindi pala. Hindi rin pala ako assumera tulad ng iba. Lord, salamat po sa pagbibigay ng taong to sa buhay ko. Di ko inaasahan na ganito ang dadatnan ko.

Ewan ko ba, habang kumakanta siya natutulala ako sa kanya. At paabante pa ako ng paabante patungo sa kanya, gusto ko siyang yakapin ng mahigpit para malamang totoo siya. Na hindi lang siya galing sa imahinasyon ko. Habang binibigkas niya ang mga salita parang yun na rin ang gusto niyang sabihin sa akin.

Sinasabayan ko na rin siya sa pagkanta at ng pagdating sa chorus nito, nawala ng paunti unti ang araw at napalitan ito ng dilim na nagsasabing uulan ngayon. Di ko na pinansin ang nasa paligid ko ng makita ko ng masinsinan ang kanyang mukha. Napangiti niya ko ng bigla. Ang sarap sa pakiramdam kase ramdam ko na mahal niya rin ako. Di man niya sinasabi pero sa gawa niya pinaparating.

Patapos na pala ang kanta ng maramdaman ko ang pagyakap niya. Inalis niya ang gitara sa katawan niya para humigpit pa ang yakap niya.

May binubulong siya pero di ko maintindihan kase, ang lakas ng tibok ng puso ko. Gusto na niya kumawala sa dibdib ko. Nahihirapan rin ako huminga. Pero itong linya na ito ang rinig na rinig ko "i love you! Will you be my girl?" At sabay na pagbuhos ng ulan.

Sa pagbagsak ng ulan, bumagsak rin ang luha ko, salamat Panginoon para sa answered prayer ko. Tinatanong niya ko kung bakit ako umiiyak, di naman ako makapagsalita.

"Yes."

Yan nalang ang nasabi ko. Sa sobrang tuwa ko niyakap ko siya ng mas mahigpit. Masisisi mo ba ako? Nagmamahal lang din ako.

**************

A/N: wooo. Tagalog ang part na to para mas intense! :')