Xover: Shattered Souls - tłumaczenie 2

Rozdział 17

Dumbledore siedział w Norze, ponieważ nie miał już dostępu do Grimmauld Place. Nie wiedział, co się dzieje z Syriuszem i Remusem, ale nie miał od nich wiadomości od prawie tygodnia. Wiedział, że obwiniają go za uwięzienie Harry'ego i ucieczkę z czarodziejskiego świata. To była jego wina. Powinien był wiedzieć lepiej, powinien wiedzieć, że Harry nigdy nie skrzywdziłby innej żywej istoty. Mógł powstrzymać Harry'ego przed wyjazdem do Azkabanu, ale tego nie zrobił. Był tak zdenerwowany i rozczarowany Harrym, że skazał go na walkę o życie w Azkabanie. Zaprotestował jednak, gdy Amos zażądał pocałunku dementorów. Żałował, że nie wie, co Amos robił Harry'emu, kiedy był w Azkabanie.

Dumbledore prowadził burzę mózgów z Arturem, Molly, Tonks i Kingsleyem. Musieli znaleźć sposób, żeby wytropić Harry'ego i zabrać go do domu. Syriusz i Remus nie byli jedynymi, którzy winili Dumbledore'a za wszystko, co przydarzyło się Harry'emu, większość czarodziejów Wielkiej Brytanii również była przeciwko niemu. Harry był ich ikoną, idealnym małym księciem. Wydawało się, że zapomnieli, że oni też krzyczeli, żeby Harry dostał pocałunek i nazwali go kolejnym Czarnym Panem.

- „Ministerstwo jest codziennie bombardowane wyjcami, żądając abym ustąpił ze stanowiska dyrektora". - westchnął Dumbledore. Nie mógł uwierzyć, że po wszystkim, co zrobił dla czarodziejskiej Brytanii, żądali teraz jego głowy. Przyznawał, że źle traktował Harry'ego. Zostawił go z Dursleyami, wiedząc, że nigdy go nie pokochają. Naprawdę nie sądził, że go wykorzystają. Zdał sobie sprawę, że prawdopodobnie powinien był go pilnować, ale do tego zatrudnił panią Figg. Jako magiczny opiekun Harry'ego mógł go wykluczyć z turnieju, ale chciał zobaczyć, jak potoczął się wydarzenia. Miał też swoje podejrzenia, że ​​Harry był empatą. Magiczni empaci byli niezwykle rzadcy i niezdolni do zabijania. Spowodowanie wielkiego bólu lub zabicie może zniszczyć empatę, zwłaszcza tak potężnego jak Harry.

- „Co jest nie tak ze wszystkimi? Dlaczego chcą, żebyś przeszedł na emeryturę?" - zapytała Molly. Molly uważała, że ​​Dumbledore ustępuje tylko Merlinowi. W jej oczach Dumbledore był potężny, inteligentny, miły i współczujący.

- Może dlatego, że pozwolił, aby niewinne dziecko zostało wysłane do Azkabanu - mruknęła Tonks. Tonks nie była jak Molly, widziała Dumbledore'a takim, jakim był. Tak, Dumbledore był dobrym człowiekiem, ale był też manipulatorem. Dumbledore dbał tylko o „większe dobro", a nie o osoby, które zostały skrzywdzone po drodze. Mógł być sprytny, ale popełnił wiele błędów i nigdy się na  nich nie nauczył. Tonks nie znała Harry'ego osobiście, ale nigdy nie sądziła, że ​​jest winny.

Molly spojrzała na Tonks. Nie mogła uwierzyć, że ośmieliłaby się zlekceważyć wielkiego Albusa Dumbledore'a. - Może, gdyby Harry powiedział wszystkim o swoim związku z Diggorym, nic z tego by się nie wydarzyło. Wciąż była zdenerwowana, że ​​Harry i jej bliźniacy ukrywali związek Harry'ego z Cedrikiem.

- Może gdyby Dumbledore pozwolił Harry'emu wycofać się z turnieju, Cedric nadal by żył, a Harry nigdy nie poszedłby do Azkabanu. - odparowała Tonks.

- " O czym mówisz?" - zapytał Artur.

Dumbledore wzdrygnął się. Miał nadzieję, że nikt nie dowie, że mógł wykluczyć Harry'ego z turnieju.

Tonks spojrzała na Dumbledore'a. - Dumbledore jest magicznym opiekunem Harry'ego, mógłby wykluczyć Harry'ego z turnieju, gdyby chciał. Harry był niepełnoletni, więc nie mógł legalnie zawrzeć magicznego wiążącego kontraktu bez zgody jego rodziców lub magicznych opiekunów. Magiczne kontrakty są wiążące tylko wtedy, gdy czarownica lub czarodziej ma siedemnaście lat lub więcej. Ponadto, ponieważ Cedric był reprezentantem Hogwartu, oznacza to, że Harry musiał zostać zapisany do innej szkoły. Oczywiście nie było innej szkoły, która wzięłaby udział w turnieju, a Harry był uczniem Hogwartu. Nie ma mowy, żeby Harry był uczniem w dwóch różnych szkołach. Dumbledore chciał, żeby Harry rywalizował. "- skończyła Tonks.