NEFRETLE SEVİYORUM

KARANLIKTAN GELEN ADAM

2 hafta sonra

Neredeyim ben böyle burası niye karanlık. Hiç bir şey göremiyorum.

- Kimse yok mu
Neredeyim ben? İmdatttt

Tam kalkıcakken kalkamadım ellerim ayaklarım bağlıydı. Nerdeyim ben Nalet olsun. Çok korkuyorum ya. Saatler sonra kapı açıldı. İçeri takım elbiseli bir adam girdi.

- Kimsin sen niye beni kaçırdın.

- Kes sesini!!

- Alo patron kızı getirdik. Napalım

- Tamam patron

- Sana diyorum. Kimin köpeğisin sen niye beni kaçırdın

- Doğru konuş eğer patron olmasaydı seni şuracıkta öldürürdüm.

- Bırak beni dedim yoksa sevgilim hepinizi öldürür.

Adam filmlerde ki kötü adamlar gibi kahkaha attı.

- Biz zengin züppelere benzemeyiz kızım biz mafyayız.

- Mafya mı?

- Evet şimdi adam akıllı otur oturduğun yerde canımı sıkma.

Dedi ve gitti arkasından küfürler saydırdım dönüp bakmadı bile. Allah ım yardım et bana. Mert lütfen bul beni. O kadar yorgundum ki gözlerim bana ihanet edip kapandı kendimi karanlığa teslim ettim.

2 saat sonra

Gözlerimi yavaş yavaş açtım. Artık burda nefes alamıyordum. Başım çok ağrıyor du. Kimse gelip gitmiyor. İçeri biri girdi. Yüzü gözükmüyordu sadece taktığı kravat ve ceketi gözüküyordu. Bu gizemli kişi de kim hiç konuşmuyor. Arkasından 5 kişi daha girdi onlar soru soruyordu. Yüzünü görmediğim kişi el hareketleriyle emir veriyordu. Onlarda hemen yerine getiriyordu. Noluyor burda bu adam dilsiz mi niye konuşmuyor ki

- Çıkarın beni burdan. Ayrıca sen kimsin niye konuşmuyorsun. Beni niye kaçırttın?

Yüzü görünmeyen adam ayağa kalktı ve yanıma doğru geliyordu. Kalbim korkudan öyle hızlı atıyordu ki ağzımdan çıkıcak sandım. Yaklaştı kulağıma

- Hafızanı silmemi ister misin

Dedi ve kahkaha attı. Noluyor ben bu sesi tanıyorum sanki tanıdık geliyor. Kim bu ya ne istiyor benden

- kimsin sen niye hafıza mı silmek istiyorsun

- Sadece cevap ver iki şart sunucam sana ya Hafızanı silerim ya da benim olursun sonsuza kadar

- Sen kimsin oğlum ne saçmalıyorsun

Adam sustu. Bir kaç dakika elini birbirine vurdu. Işıklar açıldı. Hemen gözlerim kapandı refleks olarak. Gözlerim yavaş yavaş karanlığa alışınca açtım. Karşımda ki kişiye baktım. Küçük çaplı bir şok geçirdim o nasıl yapar ki beni bu kadar severken. Tam karşımda duruyor. Tek bir kelime çıktı ağzımdan

- Sen neden

Sonrası karanlık...

Gözlerimi açtığım da bi yataktaydım. Başımda da doktor vardı. Ellerim hayır olamaz ellerim bağlıydı.
Nerde o niye gözükmüyor. İçeri girdi

- Durumu nasıl doktor

- İyi bir şeyi yok. Sadece korku ve stresten bayılmış.

Doktor geçmiş olsun dedi ve çıktı. Oda yanıma yaklaşıp alnını alnıma dayadı

- Seni çok seviyorum. Çok korktum bişey olcak diye.

Noluyor lan buna ruh hastası sanki. Bide alnımı öpüyor.