23: I am Cameron Hart

842 34 4
                                    

James Young - Happiest Year

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

James Young - Happiest Year

***

(Trigger warning: medj slight lang naman)

Cameron

I felt a bit dizzy when I opened my eyes. Una kong napansin ang masamang tingin sa akin ni Kaiser na nakaupo sa sofa sa aking tabi. I relized that I was sleeping on the clinic's bed. Aish! I couldn't recall what happened. Why did I passed out in the first place? Hindi ko pa nga napapadugo ang nguso ng babaeng iyon eh.

"What can you remember, Cameron?" malamig na tanong ni Kaiser na halatang galit na naman sa akin dahil buong pangalan ang tawag niya sa akin. How did he found out about that mess anyway? Sinong tumawag sa kanya eh wala naman akong guardian na nilagay doon sa papeles ko ah?

"Can't remember." sagot ko at umayos ng tayo. He tore away his gaze from me to get the plate of grapes and gave it to me.

"How oblivious of you, Cameron. Ang lakas ng loob mong gumawa ng gulo tapos hindi mo lang maaalala?" may bahid ng sarkasmo sa boses nito. Sa nakalipas na limang taon ay walang pagkakataon na hindi niya ako ginagamitan ng sarkastikong boses niya.

"Yeah, my bad." inis na sagot ko pabalik. Kung pumunta lang siya dito para awayin ako ay mas matutuwa pa ako kung hindi nalang siya magsasalita. I'm still pissed about that bitch and I can't wait to get out of here so I can continue where I stopped.

"Stop with that violent thoughts, Cameron. Aantayin ko lang ang nurse tapos ay uuwi na tayo." istriktong sabi nito sa akin na animo ay tatay na pinapagalitan ang anak niya. Well, I'm their unannounced child.

"How did you know that I got into trouble?" I asked to divert the topic. Sa akin lang ang mga violent thoughts ko hahaha.

"That young man informed me. I don't even know how he knew about me but I won't forget to thank him later. He was the one who carried you here, Cami." sa wakas ay naging mahinahon na ang boses niya. Mukhang hindi na siya inis sa akin. But who is he talking about? Eh si Hiro lang naman ang kasama ko kanina. I'll thank that jerk later.

"Where's Diva? Why did you left her alone. You prick, she's pregnant so you can't just leave her alone." pangaral ko dito.

"Diva's with her parents. Kulang na nga lang ay itali ko siya para hindi siya sumunod sa pagpunta dito eh. She's too worried about you." I felt him flicked my forehead. Letseng to ang sakit kaya ng pitik niya. I scrunched my nose and crossed my arms.

"Bakit ka nakipag-away? It wasn't like you to attack physically, Cami. What did she said that made you snap?" he's asking me nonchalantly. I unconsciously dug my nails on my palm dahil sa higpit ng pagkakayukom nito. Halos mahimatay tuloy si Kaiser ng makitang nagdurugo ang aking palad. I can't even feel the pain, tsk.

He called the nurse to bandage my bleeding palm. Hindi ako nagsalita habang binabalutan ng nurse ang kamay ko.

"What now, Cami. Hindi ka parin magsasalita?" naiinip na tanong ni Kaiser. Mukhang mauubos na ang pasensya niya sa tagal kong magsalita. I don't wanna talk. I don't wanna drag them to my mess. They're having a child soon. Hindi na dapat nila ako iniintindi.

The VillainessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon