Chapter 8
Chloe's POV
Saan kaya nabili ni mommy tong unan? Ang lambooot haha! azeeen yung parang cotton lang lahat? Mas lalo ko pang hinigpitan yung pagkakahug ko sa unan!! Hmmmmm..... Ang bango pa! Anuuuubeeeeey ang sarap amoy-amoyin!! HAHAHAHA
"Baka naman mawala na ako bigla, dahil nasinghot mo na ako"
O.O
SINO YUN?!
Ba't nagsasalita ang UNAN---
OHFUDGEE BAR! JUSMIYO.
O.O
Dont tell me? Ayaw iprocess ng brain ko eh. Kilala ko yung boses pero ayaw kong tanggapin.
No. HINDI NANGYAYARI TO.
Dahan dahan kong minulat ang mga mata ko. Dahan dahan rin akong tumingala
"KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!!!!!!!!!! WHATTDA! ANONG GINAGAWA MO DITO?!!!!!!!"
"IKAW AH! GRABE NA YANG PAMBUBULABOG MO SA EARDRUMS KO! IKAW NA NGA ANG INALAGAAN KO KAGABI, YAN PA ANG IGAGANTI MO SAKIN! GRABE KA NAMAN. WALA MAN LANG BANG THANK YOU JAN!"
Ano raw? Inalagaan? Di nga?!
Inilibot ko naman ang paningin ko. Hindi ko to kwarto panigurado. BLUE e. Ayaw ko ng blue gusto ko PINK lang. HAHAHAHA
Pero sabi nia inalagaan nia ako, naano ba ako kahapon? Di ko na masyadong natatandaan e :(
"Sorry. Ano bang nangyari di ko na maalala eh? :("
"You passed out yesterday"
"N-nahimatay ako?"
First time yun ah >.<
"Oo, may lagnat ka rin kagabi. Ano ba kasing pinaggagawa mo?"
"ha? totoo? eh kasi ganun talaga ko pag meron ako. Sinusumpong ako ng dysmenorrhea ko"
"Ang tigas pa naman ng ulo mo! Ayaw mong uminom ng gamot!"
"Sorry naman. Ayaw ko kasi ng gamot. Ayaw ko ng lasa kaya nga kahit ang sakit na ng puson ko tinitiis ko parin"
-_- - Tristan
Okay siya na pokerface. Hay! Tatalikod na sana siya pero may dapat akong sabihin eh, kahit labag sa kalooban ko, mabait pa rin naman ako no! Kahit naman medyo maypagkabratinella daw ako sabi ng ate ko, good girl ako ^___^
"Psst Uy Tristan"
"o?"
Katakot naman to. Wag na lang kaya... huuu pero sige na nga!
"ano? sayang ang oras me gagawin pako"
"a-ano uhmm..... S-salamat kagabi ah"
Nahihiya ako. ewan ko baket :|||
"yun lang ba? mabuti naman at nagpasalamat ka. Perwisyo ka kagabi. Di ako nakatulog. tss"
Aba naman! Aga aga ginagalit ako eh!
"ABA NAMAN! SINO BANG MAY SABI NA ALAGAAN MO'KO! At para sabihin ko sayo! Labag saking kaloobang ang mag Thank You no! Pero dahil tumatanaw ako ng utang na loob, nag tethank you ako! ewan ko sayo! hirap mong espelengen! kanina okay ka naman ngayon.. EWAN!"
-_- POKERFACE TALAGA KAHIT KELAN! NAKAKAINIS!c
ang haba na ata ng speech ko. Labag naman pala sa kalooban niang alagaan ako edi sana di na lang siya nag aksaya ng oras! Sana inuwi nia na lang ako sa bahay!
BINABASA MO ANG
My Missing Heart
Подростковая литератураAnother Love Story, Another Tale of Finding that one true love and Another Story of a different way of meeting your destiny :)