KIZIL ELMAS

KAYIP

ARKADAŞLAR ÖNCELİKLE MERHABA FARKETTİMDE BİR KAPAĞIMIZ BİLE YOK KAPAK YAPAN FALAN ÇIKARSA ÇOK MUTLU OLURUM İNŞ ÇIKAR :DFASD HEPİNİZE SAYGI VE SEVGİLERİMLE KALDIĞIM YERDEN DEVAM EDİYİM BEN :ASDFSDFG

Çantamdan anahtarı çıkartarak,kapıyı açma çabalarına girdim.Bir yandan kapıdaki anahtarı çıkartmaya çalışıyor diğer yandan çantamı tutmaya çalışıyordum.En sonunda içeri girmeyi başarmıştım Charlıe televizyonun karşısına geçmiş yine her zaman ki programı izliyordu.Çantamı askılığa astım ve Charlıeye dönerek ;
-"Selam Charlıe"
-"Selam Jess"
-"Eee ben odamdayım"diyerek merdivenlere doğru ilerledim.Charlıe birden;
-"Ha bu arada dosyayı incelemek istersen çalışma masamın üstünde duruyor.Yarın 10:30'a kadar zamanın var!"
-"Off,tamamen aklımdan çıkmış bugün çok doludum ee ben bugün inceleyecem yarın 9:00'da karakoldayım ben kaçtım"
-"Tamam canım." dedi ve merdivenlerden çıkarak odama doğru ilerledim odamın kapısını açarak içeri girdim.O kadar yorulmuştum ki dalış yaparcasına yatağımın üstüne atladım.Çok fazla uykum gelmişti çalışma masamın üstünde duran saate baktım da saat 19:45'di.Daha fazla oyalanmak istemiyordum kalktım ve banyoya doğru ilerledim.Soğuk bir suyla yüzümü yıkadım ve dolabımı açtım üzerime rahat bir şeyler giydim.Mutfağa doğru ilerledim kendime bir bardak kahve hazırladıktan sonra dosyayı incelemek üzere yukarı çıktım.Charlıe salonda yoktu muhtemelen çalışma odasındaydı.
-"Charlıee!"
-"Burdayım"Çalışma odasındaydı kapıyı tıklatarak içeri girdim önünde o kadar çok dosya vardıki yüzü dosyaların içinde görünmüyordu.
-"Meşgulsün sanırım."
-"Evet fazla meşgulüm bir şey mi diyecektin?"
-"Yoo hayır dosyayı alıp odama çıkıcam izninle"dedikten sonra dosyayı aldıktan hemen sonra bana o küçük gözleriyle gülümsedi bende yapmacık bir şekilde ona gülümsedikten hemen sonra odasından çıktım.Odama girdim elimdeki dosyayı ve kahveyi çalışma masamın üstüne koydum.Ama bir türlü dosyayı açamıyordum neden böyle oluyordu ki?kalbim çarpıyordu sanki kelebekler uçuşuyordu karnımda bütün cesaretimi toplamalıydım derin derin nefes aldım ve dosyanın kapağını açtım.Gördüklerim karşısında pek şaşırmamıştım demek ki bir çok suça karışmış zaten onu 7 yıldır hiç görmemiştim 7 yıl dahamı son çarem yarındı onunla konuşmalıydım nasıl olduğunu öğrenmeliydim en azından...
Duvarlar üstüme üstüme geliyordu sandalyeden kaltım ve camı açtım havayı soludum rahat bir nefes aldım.Tek çarem uyumaktı yatağıma uzandım,Jackson hiç aklımdan çıkmıyordu saat 22:48 olmuştu uyumalıydım uyumalı...
Sabah olmuştusabahın ilk ışıklarıydı bugün kendimi iyi hissediyorum düne göre daha iyi.Yatağımdan kalktım ve saate baktım.Olamaz!Olamaz!Olamaz saat 10:00 dı Jacksonu tamamen unutmuşum hemen banyoya koştum dolabın kapaklarını hızla açıyordum.Hemen kıyafetlerimi alıp giyinmeye başladım giyindikten hemen sonra botlarımıda alarak hızla merdivenleri indim botlarımı giyerek dışarı çıktım çok enerjik bir şekilde koşarak otobüse yetişmem gerekti.Bütün nefesimi içime çekerek koşmaya başladım nefesim beni zorluyordu sonunda yetişmiştim.Otobüse binerek Beverly Hills'in yolunu tuttum.Kahretsin!saatimi almayı unutmuşum.Yanımda oturan kilolu ve yaşlı adama seslendim
-"Merhaba saat kaç acaba!"
-"Merhaba saat 10:27"
Çok az kalmıştı teşekkür bile etmeden yerimden fırladım.10:28 10:29 gelmiştik koşarak karakola vardım.Nefes nefese kalmıştım hayır olamaz çok geç!Jack kelepçeli bir şekilde karakoldan çıkartılıyordu.İki yanındada askerler vardı,onunla konuşamadım ama olsun hadi Jess en azından yanında olduğunu hissettir cesaretimi toplayarak;
-"Jacksonn Jacksonnnn'"diye bağırdım.Başını çevirip bana doğru baktı o an kaldim yerinden çıkacak gibiydi,sanki gözleriyle ban bir şeyler anlatmak istiyordu yanına doğru ilerliyordum birden durdum çünkü çok geçti.Onu arabaya bindirmişlerdi,gözlerim dolmuştu o mavi gözleri beni öyle etkilemişti ki dünya başıma yıkılmıştı adeta.Gözümden bir yaş geldi sadece hani ağlıyıp ağlamama arası vardır ya öyleydim işte hıçkırıklar boğazımda düğümlenmişti noluyordu bana ilk defa duygularım olduğunu hissettim şanslıydım,ama o duyguyu hissettireni kaybettim şanssızdım...