Players and something more🖤

Part 24

Ντυθηκαμε και πήγαμε στην μηχανή για να πάμε στο σπίτι του Νίκου και να πάρουμε κάτι χαρτιά που χρειάζεται και το αυτοκίνητο του.
.
Φτάσαμε σπίτι του και παρακαρε την μηχανή μέσα στο γκαράζ.
Δεν έχω ξαναέρθει σπίτι του.

Ν: Πάμε μέσα,μην περιμένεις εδώ μόνη σου.

Τον ακολούθησα και μπήκαμε σπίτι του.
Καλό είναι.

Ε: Ωραίο το σπιτάκι σου.
Ν: Ευχαριστώ!
Ε: Μόνος σου το διακοσμησες;
Ν: Έχει ρίξει κάτι πινελιές και η μανα μου, αλλά γενικά ναι. Μόνος σου.
Ε: Μπράβο! Πολύ ωραίο.
Ν: Να σαι καλά γατάκι! Πάμε;
Ε: Πάμε!

Είπα με χαμόγελο και βγήκαμε απο το σπίτι.
Πλησιάσαμε στο αυτοκίνητο και μπήκαμε μέσα.
Έβαλα τη ζώνη και ο Νίκος με κοίταξε ειρωνικά.

Ε: Τι;
Ν: Αλήθεια τώρα;
Ε: Πρώτα ασφάλεια.
Ν: Μπα; Τι μας λες; Και την μηχανή πως την οδηγείς;
Ε: Πίστεψε με αν είχε ζώνη,θα έβαζα.
Ν: Μάλιστα!

Έβαλε μπρος και φύγαμε.
Να του πω σήμερα για το παρελθόν μου; Θέλει να μάθει! Βλέπω στα μάτια του το ενδιαφέρον που δείχνει. Απο την αλλη ομως ούτε εγώ ξέρω κάτι για εκείνον. Δεν μου έχει πει τίποτα για το παρελθόν του. Μόνο γι'αυτη τη γκόμενα που ήταν σπίτι του εκείνη τη μέρα.
Ο Άλεξ από όσο μου έχει πει δεν του έχει πει τίποτα για το παρελθόν μου, παραμονο ότι στον τάφο που καθόμουν είναι οι γονείς μου. Δεν του είπε όμως πως βρέθηκαν εκεί και γενικότερα λεπτομέρειες.

Ν: Μωρό μου θα κατέβεις;

Με αυτές τις σκέψεις, φτάσαμε και ουτε που το καταλαβα.

Ε: Ε; Ναι, πάμε!
Ν: Τι σκεφτόσουν;
Ε: Τίποτα! Κάτι δικά μου.

Του χαμογέλασα και με φίλησε.
Δεν έδειχνε να είναι ικανοποιημένος απο την απάντηση μου, αλλά τι να έκανα; Να του έλεγα ολες μου τις σκέψεις; Δεν θα πήγαινε στην εταιρία.
Βγήκαμε απο το αυτοκίνητο και αφου έβαλε το χέρι του στη μέση μου, μπήκαμε μέσα.

?: Καλημέρα κ.Ευθυμιου!
Ν: Καλημέρα Λένα!

Είπε ο Νίκος και η κοπελιά με κοίταξε με μισό μάτι, ενώ τον Νίκο μόνο που δεν τον έφαγε.

Ανεβήκαμε στα γραφεία και αφου χαιρέτησε ακόμη λίγους υπαλλήλους, μπήκαμε στο γραφείο.
Οι γυναίκες έχω να πω,θα μπορούσα να είμαι νεκρή απο τα βλέμματα τους. Οι άντρες, πάλι, ήταν κύριοι. Και το χεράκι τους μου έδωσαν για χειραψία, κάποιοι, και κάποιοι άλλοι μου έκαναν χειροφιλημα,στο οποίο ο Νίκος κάθε φορά εσφιγγε τη μέση μου.
Να'ταν η ζήλεια ψώρα Νικολακηηη...
Με το που μπήκαμε στο γραφείο άφησα μια ανάσα ανακούφισης.

Ν: Τι έπαθες;
Ε: Τώρα πες μου.... Με ποιες εχεις παει απο'δω μέσα;

Γέλασε και έκατσε στην καρέκλα του, πίσω απο το γραφείο.

Ν: Ζηλεύουμε πριγκίπισσα;
Ε: Όχι, αλλά αν μάτια τους μπορούσαν να σκοτώσουν με ένα βλέμμα, τώρα θα ήμουν νεκρή.

Ξαναγελασε και πήγα δίπλα του. Ακούμπησα τον ποπό μου στο γραφείο και στήριξα τα χέρια μου σε αυτό.

Ε: Μη γελας καθόλου!

Με έπιασε απο το χέρι και με έβαλε να κάτσω στα πόδια του,, περνώντας το ένα μου χέρι γύρω από τον λαιμό του.

Ν: Τι να κάνουμε; Έχω πέραση!
Ε: Καλά καλά κάνε πλάκα εσύ.

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε η πόρτα αλλά δεν άνοιξε. Έκανα την κίνηση να σηκωθώ από τον Νίκο, αλλά δεν με άφησε.

Ν: Θες να κάνουμε περισσότερη πλάκα;
Ε: Τι εννοείς;
Ν: Θα κάτσεις εδώ και θα παριστάνεις την διευθύντρια. Μόλις μπεί μέσα η Έβελιν,θα της ανακοινώσεις πως απο'δω και πέρα εσύ θα διευθύνεις.
Ε: Ναι, καλά! Και εσύ που θα είσαι;
Ν: Θα κρυφτώ! Θα σε ρωτήσει που είμαι. Θα της πεις ότι πήγα κάτω στο κυλικείο.
Ε: Και που ξέρεις ότι θα είναι αυτή;
Ν: Είναι η πρώτη που έρχεται στο γραφείο μου κάθε φορά για να μου φέρει τον καφέ μου.
Ε: Πως πίνεις τον καφε είπαμε;
Ν: Γλυκό!
Ε: Τουλάχιστον θα πιω έναν καφέ.

Γέλασε και γέλασα μαζί του.
Ξανά χτύπησε η πόρτα και ο Νίκος με σηκωσε για να σηκωθεί.

Ν: Λοιπόν, όπως είπαμε! Είσαι η πλέον διευθύντρια τους.
Ε: Περίμενε! Ως τι, παίρνω τη θέση σου; Δεν γίνεται μια περαστικη να έρθει και να της πεις από σήμερα διευθυνεις εσύ.
Ν: Μωρό μου αυτό είναι εύκολο! Ως η σύντροφος μου.

Τον κοίταξα ξαφνιασμένη και με φίλησε.

______________________________________________