Players and something more🖤

Part 22

Μ: Δάφνη θα πεις κάτι;
Δ: Εε; Ναι! Απλά μου ήρθε λίγο απότομα. Δεν το περίμενα.
Μ: Τι έχεις να πεις;
Δ: Κοίτα Μήτσο-
Μ: Άστο! Κατάλαβα! Ας μην το συνεχίσουμε. Κάνε πως δεν στο είπα ποτέ καλύτερα.
Δ: Γιατί;
Μ: Επειδή δεν θέλω να χαλάσει η σχέση μας. Τουλάχιστον η επαγγελματική.
Δ: Μα δεν θα χαλάσει!

Είπε ελαφρά γελώντας.

Δ: Αυτό που ήθελα να πω είναι πως και μένα μ'αρεσεις.
Μ: Σαν φίλος;
Δ: Τσου!
Μ: Σαν άντρας;
Δ: Μχμ!

Έγνεψε με χαμόγελο και πραγματικά θέλω πολύ να την φιλήσω. Την πλησίασα και την κοίταξα στα μάτια.
Με τα δάχτυλα μου έπιασα το πηγούνι της και την έφερα πιο κοντά μου.

Μ: Μπορώ;

Έγνεψε καταφατικά και χωρίς δεύτερη σκέψη, ένωσα τα χείλη μας.
Επιτέλους τα γεύομαι.
Ήθελα καιρό να το κάνω αυτό.

Ericka's pov
Επιτέλους,τη φίλησε!
Από ότι βλέπω όμως,δεν λένε να ξεκολλήσουν και καποιος πρέπει να αναλάβει τα ποτά.

Για πάμε για ενα quiz πανευκολο.
Ερώτηση:
Ποιός θα αναλάβει το μπαρ;
Απάντηση:
Η Έρρικα!

Μπήκα πίσω απο τη μπάρα και χωρίς να ενοχλήσω το ζευγαράκι, άρχισα να εξυπηρετώ τους πελάτες.

Γύρισα το κεφάλι μου στην πόρτα και στο μαγαζί μπήκαν ο Νίκος με τον Άλεξ.
Με είδαν και ήρθαν προς τα εμένα.

Ε: Τι να φέρω στα παλικάρια;
Α: Μια βότκα σκέτη.
Ν: Και εγώ!
Ε: Εφτασααν!
Α: Γιατί έχεις αναλάβει εσυ;
Ε: Κοίτα από εκεί και θα καταλάβεις.

Έδειξα τα παιδιά,τα οποία ακόμα να ξεκολλήσουν, και κατάλαβαν.

?: Κούκλα θα ρθεις και σε μας;

Γύρισα και κοίταξα μια παρέα αγοριών τριών ατόμων που μόλις ήρθαν.
Κοίταξα τον Νίκο και ήταν έτοιμος να τους ορμήξει.
Του έπιασα το χέρι και απευθύνθηκα στους άλλους.

Ε: Έρχομαι!

Με κοίταξε ο Νίκος και του έκανα νόημα, όλα καλά.
Πήγα στην παρέα και με κοιτούσαν σαν ληγουρια.

Ε: Πείτε μου! Τι θέλετε;
?: Εσένα,αν γίνεται!
Ε: Δεν γίνεται! Κάτι άλλο;
?: Δεν έχω όρεξη για κάτι άλλο.
Ε: Η έξοδος είναι απο εκεί!

Είπα,του έδειξα την πόρτα και πήγα στα αγόρια.

Ε: Σε τρια δεύτερα θα με ξαναφωναξει για να παραγγείλει.
Ν: Δεν θα πας εσύ! Πες στον Μήτσο.
Ε: Ελα μωρέ,μη του το χαλάσουμε!
Ν: Έρρικα!
Ε: Καλά καλά!
?: Που σαι κοπελιά: Θέλουμε να παραγγείλουμε.
Ε: Μισό λεπτό!

Πλησίασα τον Μήτσο και σιγά σιγά του διέκοψα.

Ε: Παιδιά συγγνώμη που διακόπτω, αλλά έχουμε και μια δουλειά να κάνουμε.
Μ/Δ: Μχμ!
Ε: Εε, ξυπνάτε!

Φώναξα και τους σκούντηξα.

Μ: Τι θες ρε Έρρικα,γαμω;
Ε: Αυτά τα κάνετε μετά. Τώρα έχετε δουλειά!

Είπα με χαμόγελο και είναι ελάχιστα εκνευρισμένος.

?: Τι θα γίνει; Θα μιλάτε για πολύ;
Ε: Τώρα σου'ρχεται!

Είπα και χτύπησα ελαφρά τον ώμο του Μήτσου.
Τους πλησίασε για να πάρει την παραγγελία τους. Εγώ, πάλι, πλησίασα την Δάφνη για λεπτομέρειες.

Ε: Πες τα όλα!
Δ: Είναι υπέροχος!
Ε: Εε ρε σφουγγάρισμα που θα πέσει.
Δ: Δε σε πιάνω.
Ε: Με τα μέλια σας λέω.
Δ: Ααα....

Είπε ενώ κοιτάει τον Μήτσο πως φτιάχνει τα ποτά.

Ε: Πήγαινε πάρε παραγγελία. Σε ζητάνε.

Είπα και την σκούντηξα.
Ξύπνησε και πήγε.

(...)

Γύρισα σπίτι ξερή. Πάλι καλά αύριο δεν δουλεύω.

______________________________________________