Players and something more🖤

Part 48

Μπήκαμε σπίτι και έκατσα φαρδιά πλατιά στον καναπέ.

Ν: Τώρα μωρό μου,δεν φεύγεις με τίποτα από μένα.
Ε: Α μπα; Τι μας λες;
Ν: Τώρα είσαι δική μου και επισήμως.

Είπε και με έριξε στον καναπέ φιλώντας με.

Ε: Σου παει το κουστούμι. Να το κρατήσεις.
Ν: Ναι, καλά! Ένιωθα σαν πιγκουίνος.
Ε: Εγώ, πάλι, ένιωθα ότι παίζω την πριγκίπισσα σε κάποιο παιδικό.
Ν: Εσύ μωρό μου είσαι πριγκίπισσα. Η δική μου πριγκίπισσα!

Είπε και με ξαναφίλησε.
Άρχισα να του ξεκουμπωνω το πουκάμισο, ενώ εκείνος χάιδευε το σώμα μου με το χέρι του. Ότι μπορούσε τουλάχιστον γιατί με το νυφικό δεν ένιωθα και πολλά.
Έφυγε από πάνω μου και με σήκωσε να σταθώ όρθια.
Με γύρισε πλάτη σε εκείνον και άρχισε να λύνει την κορδέλα απο το φόρεμα.
Η αλήθεια είναι πως ένιωσα ελεύθερη μόλις το έλυσε.
Έριξε κάτω το νυφικό και με άφησε με τα εσώρουχα.
Με πήρε αγκαλιά σε στυλ νύφης και με πήγε στο δωμάτιο.
Με άφησε στο κρεβάτι μαλακά και έβγαλε το πουκάμισο του.
Ήρθε ξανα επάνω μου και άρχισε να με φιλάει.

(...)

Ξύπνησα ευτυχισμένη. Γύρισα και κοίταξα τον Νίκο,ο οποίος ήταν ήδη ξύπνιος και με κοιτούσε με χαμόγελο.

Ε: Καλημέρα!
Ν: Καλημέρα!
Ε: Πόση ώρα γίνεται αυτό;
Ν: Ποιο;
Ε: Το να με κοιτάς;
Ν: Όλη νύχτα!
Ε: Πλάκα κανεις; Δεν κοιμήθηκες καθόλου;
Ν: Τσου! Δεν μπορούσα!
Ε: Γιατί;
Ν: Δεν ήθελα όταν ξυπνήσω, να εξαφανιστούν όλα αυτά.
Ε: Ποια;
Ν: Ολα αυτά που έζησα μαζί σου. Είναι ολα τόσο ωραία για να είναι αληθινά.
Ε:Κιομως μωρό μου, αληθινά είναι. Θα με ανέχεσαι για πάντα τώρα.

Είπα και τον χτυπούσα ελαφρά στο μάγουλο.
Γέλασε ελαφρά και έσκυψε να με φιλήσει.

Ε: Σήμερα το απόγευμα έχω ραντεβού στη γυναικολόγο. Θα έρθεις;
Ν: Φυσικά! Το φύλο ποτέ θα το μάθουμε;
Ε: Δεν ξέρω! Μπορεί να μπορέσει να μας το πει και σήμερα, ανάλογα με το πώς είναι γυρισμενο το παιδί. Αν μας έχει γυρισμένη τη πλάτη,δεν μας βλέπω να βλέπουμε.
.
Θα μαζευτούμε στου Άλεξ για μεσημεριανό, οπότε ντύθηκα για να είμαι έτοιμη.
Σε μια ώρα θα φύγουμε, αλλά υγεία.
.
Ν: Μωρό μου είσαι έτοιμη;
Ε: Ναι! Παμε;
Ν: Ναι!

Βγήκαμε απο το σπίτι και μπήκαμε στο αυτοκίνητο.
.
Φτάσαμε και πήγα στο γκαράζ του σπιτιού.

Ν: Που πας;
Ε: Έχω δουλειά!

Μπήκα μέσα και πήγα στην μηχανή μου.
Ανέβηκα πάνω,αν και έχει αλυσίδες και ξάπλωσα επάνω της, παίρνοντας την αγκαλιά.

Ε: Πόσο μου έλειψες.
Ν: Τώρα αλήθεια, ήρθες εδώ για την μηχανή;
Ε: Φυσικά! Ξέρεις τι έχω περάσει με αυτή τη μηχανή;
Ν: Είσαι τρελή!
Ε: Είμαι τρελή για την μηχανή μου.
Ν: Μόνο;
Ε: Μόνο!
Ν: Εμείς δεν παίζουμε κανέναν ρόλο;
Ε: Και για το παιδί μου. Έχεις δίκιο!
Ν: Και για κανέναν άλλο;
Ε: Όχι! Για ποιον δηλαδή;
Ν: Λέω εγώ έτσι μια ιδέα... ίσως... ίσως λέω...για τον άντρα σου;
Ε: Ποι- Ααα ναιι ρεεε. Έχω κι απ'αυτον.
Ν: Μωρό μου όχι σε μένα αυτά.

Είπε με χαμόγελο και με σήκωσε στην αγκαλιά του, παίρνοντας με απο την μηχανή.

Ε: Πρέπει να στο πω;
Ν: Τσου! Το ξέρω ήδη!

Χαμογέλασα και τον φίλησα.

Ν: Άντε πάμε γιατί έχουμε παραβιάσει ξένη κατοικία.

Γέλασα ελαφρά και βγήκαμε απο το γκαραζ.

______________________________________________