🌺Design Within a Skyscraper🌺

CHAPTER 4

Nakalipas ang ilang minuto at oras ay nakauwi narin ang aking tiyahin bakas sa mukha nito ang isang ginang na hirap na hirap sa kanyang mga ginagawa kaya't inalok ko ito ng tsaa, hindi maka tanggi ang aking tiyahin dahil sa mukha ko na nakangiti kaya't gumanti ito ng masayang salita na nagsasaad na ako'y tutung-tung na sa kolehiyo at alam na niya kung saan ako nararapat mag aral.

Napatahimik ako dahil hindi ko na ata makikita ang matalik kong kaibigan.

"Babalik nanaman ba ako sa shadow ko?" malungkot kong pabulong sa tiyahin. Tumalikod ako at nalulungkot sa mangyayari iniisip ko kung paano ako makikisalamuha sa ibang tao kung hindi ko nais lumapit sakanila.

Napatigil ako ng marinig ang mahinhin na boses ni tita. "Hindi muna kailangan matakot pa, bagkus sang ayon naman ako sa pinapangarap mo," mariing sabi ng tiyahin ko sakin, nanahimik ang aking isip at tila bay may malamig na simoy ng hangin na bumulong sa akin.

"Talaga po? " hindi ako makapaniwala dahil ang tiyahin ko ay sang ayon sa aking ginagawa kumpara sa mga magulang kong mataas ang tingin sa estado ng pagtratrabaho.

"'Wag ka ng magalala suportado tayo ng iyong ina, hawak ko ang kanyang ari arian sa ngayon," saad ng tiyahin kong nakatingin sa mga mapukaw kong mga mata.

"Huh? ano ibig sabihin na sa ngayon?" pagtataka ko sa sarili

"Alam kong mahirap I explain sa ngayon ngunit balang araw maiintindihan mo rin," dugtong na sagot ng tiyahin.

Bat ako naguguluhan sa mga nangyayari? o baka wala pa ako sa tamang edad para intindihin ang mga gantong bagay bagay.

"Psstt, gusto mo bang lumabas tayo ng makapag bonding kesa mag mumukmok ka diyaan?" Tanong ng tiyahin ko habang hawak ang tsaa.

"Tita kung okay lang po sa inyo," sagot kong may masayang tono. "Aayusin ko lang po ang sarili, " dagdag ko at nag madalingg pumasok sa silid.

"Hmm ano kaya ang susuotin ko mag leggings kaya ako? 'Wag nalang kaya! How about mag pantalon akong itim at sleeves na black? " tanong sa sarili.

Dali-dali akong nag bihis at nag suot narin ng black na heels na may takong na 1inch, nag tali narin ako ng high ponytail.

nag madali akong bumaba at nakalimutan kong mag suot ng alahas, bumalik uli ako sa silid upang mag suot ng purselas nakita ko rito ang kwintas na regalo ng aking ina sinuot ko ito at terno ang pearl beaded na bracelet pati narin ang hikaw.

Nang bumaba ako nakita ko ang ngiti ng tiyahin ko. "Wow dalagang dalaga na talaga pamangkin ko ah!" saad nitong nakangiti.Kinuha na ni tita ang susi ng sasakyan at umalis nakami.

Habang nasa sasakyan kinakausap ako ni tita tungkol sa Universidad na papasukan ko ani rin nito na mababait ang mga estudyante roon "sana nga" bulong kong nalulungkot.

Sa wakas nandito narin kami sa destinasyon namin, Ang plaza maraming tao dito at naalala ko ang sabi ni tita na malapit lang ang Universidad na papasukan ko rito.

"Hmmmm instead na gumala kami what if mag tour kaya kami sa university," naisip ko.

"look hyzana naalala mo duon ka nadulas ng bata ka oh," pabirong sabi ni tita.

"Chill self auntie mo yan," pabulong kong saad sa sarili.

Nag aya ang aking tiyahin na kumain, bumili ito ng masarap na siomai pati narin ang kwekwek

"Taho! Taho! Taho! " sigaw ng tindero agad akong nataranta dahil paborito ko ang taho, kumaripas ako ng takbo at di na malayan ang pag ka dulas, nakatingin lahat ng tao sakin at ang iba ay natawa

"omeygi huhuhu ano ba 'tong ginagawa ko ,nakakahiya," agad agad akong tumayo na para bang walang nangyari.

Iinurong ko ang paningin ko sa tiyahin ko. Tumatawa ito na parang dalaga imblis na tulungan ako tinawanan niya nalang ako

"Fake tita, " inis na sabi ko.

"Ba't ka kasi natakbo HAHAHAHA" tawa naman nito, agad ako nito binilhan ng tubig at agad nilagyan ng band aid ang galos ko.

"bilisan mo na jaan at napagtanto ko na pwede pala tayo mag tour sa Universidad na papasukan mo" seryosong sabi ni tita "hala sige po" gulat kong sagot , habang nag lalakad kami papunta sa sasakyan nararamdaman ko ang kaba at takot dahil sa madungis na ala-ala, naalala ko nung ikinulong ako sa locker na kapwa estudyante ko.

Napatigil ako sa pag lalakad at nanahimik na parang estatwa "woy ano ba ginagawa mo, malalate na tayo sa tour " saad ng tiyahin kong may iritableng tono "ahh ehh tita, tuloy parin ba ang pagpasok ko duon paano kung mapagtripan uli ako, paano kung" takot kong tanong kay tita "walang mang yayaring masama sayo duon ,nanggaling na ako sa Universidad na iyon medyo naasar din ako pero lagi mong tatandaan na DIAZ ka matapang ka." pambibitin na sabi ni tita.

Habang nasa sasakyan ramdam ko parin ang kaba at hindi makagalaw ng matino, ni hindi nga ako na hinga napaka weird ko talaga siguro kung contest ang hindi pag hinga panalo na ako.

Maya-maya nawala ang sinag ng araw tanging shadow nalamang ng malaking gusali ang makikita.

Namangha ako sa nakita ko dahil malaki ang Universidad na ito nag halo ang emosyong takot,saya at kaba "andami pala ritong estudyante" takot kong saad sa sarili.

Papasok nakami dito, ng makita ko ang mga ilang estudyante na sasama sa tour ay parang nawalan ako ng gana sumama.
-
Tumigil na ang sasakyan namin at ayon na ang hudyat na baba na ako "hmm tita sasama kaba?" tanong ko rito "hindi na ako sasama may aasikasuhin ako sa kumpanya paki text nalang ako kung tapos kana besides ka edad mo lang naman ang mga estudyante jan, Have fun" ani nito na ikinaba ko.

"Hala hindi siya sasama ? omeygi " takot kong tanong sa sarili, dahan-dahan nako bumaba sa sasakyan na trauma ako sa taho nayon hayst sabagay sino ba kasing tao ang tatakbo ng naka heels, edi ako halos buwis buhay ako tumakbo para sa taho na yon di rin naman ako nakabili .

Agad na akong pumila baka maiwan pa ako anlaki-laki pa naman ng Universidad nato kahit ako maliligaw ako rito eh, tumabi ako sa matatangkad para hindi nila malaman na naka heels ako.

"So, since ang university na ito ay sikat sa sport sana makiisa rin kayo sa mga club, alam kong talentado ang mga tulad niyo, umayos kayo ng pila at walang aalis mahirap pa naman mawala dito" saad ng nag to-tour.

"dito niyo makikita ang bawat room niyo may dorm rin dito" dagdag pa nito.

nakaagaw sa akin ng pansin ang mga court dito, lalo na ang volleyball court mas malaki pa ito sa basketball court maraming bench ang nandito.

" Ito ang volleyball court ng university, maraming pumupunta rito para manuod ng practice ng ating manlalaro" pagsasalaysay ng nagto-tour .

Malapit na maluwa ang mata ko sa sobrang laki nitong court.

Kasalukuyan may maglalaro raw dito " so, dahil ito na ang huling parte ng tour natin maari nakayong umuwi kung gusto niyo mag stay okay lang, bye see you all next month" pagpapaalam ng nagto-tour.

Palabas na ang ilang estudyante ng may narinig akong hiyawan at tiliian, isinuka ng pintuan ang mga maglalaro kaya ite-text ko si tita na late na ako uuwi upang masilayan ang pag lalaro nila.

"go mr.famous" "go hadniel my hero" sigaw ng mga kababaihan, umm hello cringe department help me.

Umupo nalamang ako since nag lalaro na sila, hindi ako nakatingin sakanila at nag ce-cellphone nalang, naiinis nako may bumabagabag nanaman sa akin may naka tingin ba sa akin?, lingon ako ng lingon kung saan-saan nasaharap lang pala, nakatingin yung mr. famous ba yon sa akin.

Medyo kinabahan ako at diko alam ang gagawin kaya itinext ko kaagad si tita na sunduin ako, nataranta ako dahil iba yung tingin niya sa akin "omeygi tita sunduiin muna ako pless" text ko kay tita " ha akala ko sabi mo mag stay ka jaan at tsaka I have a lot of work hyzana, mag walk ka nalang oorderan nalang kita ng pizza for dinner love you" reply ni tita, Hala maglalakad akong na ka takong.

Nag simula na ako umalis at nag lakad na with my one and only heels , ang hirap pala nag takong-takong pako eh hindi naman ito runway hayst.

Maya-maya ay nakarating narin ako sa bahay sakit ng paa ko I ho-hot compress ko nalang ito, naalala ko yung lalaking tumitig kitang kita ko ang mukha niyang maputi at naka smile pa ito sa akin nawala ang pag papantasya ko dito ng biglang nag notif ang social media account ko.....