Nowe życie Petera Parkera

I

*Czwartek, 7:00, perspektywa Petera*
Miałem fajny sen, ale ten głupi budzik postanowił mnie z niego brutalnie wyrwać. Wstałem, ubrałem się i zszedłem na dół zjeść śniadanie. Przy stole w kuchni spotkałem Toma, chłopaka który mieszka naprzeciwko mnie. Jest 15-letnim blondynem o zielonych oczach, który mieszka w sierocińcu od 15 lat bo został porzucony przez swoich rodziców. Ja mieszkam tu dopiero od 5 lat.
- Cześć - mówię.
- Hej Pete - mówi Tom - słyszałeś, że ktoś chce adoptować Tamarę?
Tamara to 10-letnia brunetka o niebieskich oczach i pięknym uśmiechu.
- Mówisz serio? - pytam.
- Tak, mają przyjść jutro o 15 - mówi Tom.
- To fajnie - mówię.
Zjadłem śniadanie, poszedłem po plecak i ruszyłem do mojej szkoły, czyli Midtown High School. Po pół godzinie tam dotarłem i ruszyłem do szafki. Wziąłem książki i ruszyłem do klasy, gdzie mam mieć lekcje.
*Kilka godzin później*
Wyszedłem w końcu ze szkoły i udałem się w stronę przedszkola Mike'a, którego musiałem odebrać. Kiedy wyszedłem z terenu szkoły, zauważyłem że ktoś mi się przygląda. Kiedy się odwróciłem, zobaczyłem rudowłosą kobietę w czarnej skórze stojącą przy płocie. Szybko odwróciłem wzrok i poszedłem do miejsca, gdzie znajduje się przedszkole Mike'a. Wszedłem do budynku i zaraz w moje ramiona wpadł Mike. Pomogłem chłopcu się ubrać i wyszliśmy z przedszkola i udaliśmy się do sierocińca.
*30 minut później*
Po pół godzinie spaceru, dotarliśmy do sierocińca. Weszliśmy do środka, pomogłem Mike'owi zdjąć kurtkę i chłopczyk poszedł do swoich kolegów, a ja do swojego pokoju. Po odrobieniu lekcji, które zajęły mi 2 godziny, ubrałem się w strój i ruszyłem w miasto jako Spider Man. Zostałem nim rok temu kiedy podczas wycieczki ugryzł mnie radioaktywny pająk. Ruszyłem w miasto, bujając się na sieciach, które udało mi się stworzyć.
*Kilka godzin później*
Właśnie wracam z patrolu i wchodzę przez okno do swojego pokoju. Szybko się przebieram ze stroju w piżamę i kładę się do łóżka. Szybko zasypiam z nadzieją na miłe zakończenie tygodnia.