Karanlığın Doğuşu

13

*Zihinde Yolculuk*

"Siz..."

"Ama nasıl ?!"

"Ah kimin aklına gelir değil mi? Kekeme P-Profesör Quirrell"

Harry elinde tuttuğu asasını daha da sıkmaya başladı. Bu kadarını kendiside tahmin edememişti.

"Siz çocuklar çok sefilsiniz..."

"Kim sefil göreceksin "

Draco lafını bitirmesiyle, asasını kaldırarak Aklına gelen ilk laneti fırlattı.

"Stupefy!"

"Protego"

Harry arka taraftan gelen çıtırtı sesleriyle oraya döndü, Pansy ve Ginny burada ne arıyordu onlara doğru bakarken Ginny'nin sesini duydu.

"Dikkat et !"

Ani bir şekilde önüne dönmesiyle kırmızı bir ışık ona çarptı. Sürüklenerek kitap rafına uçtu karnında derin bir kesik vardı zorlukla ayağa kalkmaya çalıştı sendelemesiyle yanındaki raflardan birine tutundu, rafa tutunmasıyla raf kırıldı ve kitaplar üzerine düştü. Genç çocuk büyük bir çığlık sesi duymasıyla kafasını hemen o tarafa çevirdi, Kızıl acı içinde yerde kıvranıyordu. Draco havada baygın bir biçimde asılıydı, eliyle görülmeyen bir kalkan yapmaya çalıştı bu büyüyü ilk defa deniyordu üçüncü kez denemesinde kalkan hafifçe parlayarak görünmez hale geldi. Pansy  bir yandan Quirrell'ı durdurmaya çalışırken bir yandan da Ginny deki büyüyü çözmeye çalışıyordu. Harry o an kendine lanet etti, tüm yaz boyunca kara büyü çalışacağına biraz da şifa çalışsaydı şuanda bu halde olmazdı. Harry gücünü toparlamaya çalışarak tek bir nefes şeklinde büyüyü mırıldandı.

"Vermillious"

Ginny'nin çığlıkları durmuş, baygın bir biçimde yatmaya başlamıştı. Quirrell havaya doğru uçarak masanın üzerine düşmüştü. Quirrell hırsla ayağa kalktı ve Gence doğru yürümeye başladı. Harry de zorlukla ayağa kalkmayı başardı. Harry tüm gücünü toplayarak Quirrell ile aynı anda büyüyü söylemeye başladı.

"Crucio!"

"Absorbe Protegum!"

Harry kalkanın arkasında dayanmaya çalışıyordu. Quirrell bu kadar güçlü olamazdı, bu kadar yoğun ve güçlü bir şekilde savaşabilmesinin tek bir sebebi olabilirdi. Kafasının arkasındaki malum kişi ona yardım ediyordu. Kalkanın kırılmasıyla Harry sanki tüm kemikleri teker teker kırılıyormuş gibi hissetmeye başladı. Ne kadar çığlıklarını içinde tutmaya çalışsa da olmuyordu, tutamıyordu. Sonra aklına gelen bazı anılarla hala bu berbat durumdan kurtulmak için bir şansları olduğunu düşündü, Herşey Pansy'nin anlattığı gibi ilerliyordu şuanda Harry'nin bayılması ve  Quirrell'ın Pansy'e doğru yönelmesi gerekiyordu. Harry derin bir nefes aldı ve çığlıklarını tutmaya çalışarak baygın gibi durmaya başladı. Tüm kemikleri tek tek kırılırken bu şekilde durmak iğrenç bir şeydi. Tam da istediği gibi olmuştu Quirrell onun bayıldığını düşünerek, odada ayakta duran ikinci kişiye çevirmişti bakışlarını.
Harry dikkatli bir biçimde ayağa kalktı ve fısıltıyla karnındaki acıyı azda olsa dindirmek için bir büyü yaptı ve Quirrell'a döndü. Quirrell arkası dönük bir biçimde Pansy'e işkence çektiriyordu. Genç çocuk bu duruma hemen bir son vermek için etkili olduğunu düşündüğü bir büyü fırlattı.

"Blombadela"

Quirrell bu beklemediği saldırıdan ötürü ağır bir yara almıştı. Bir lanet fırlatmak için hazırlandığında Harry ondan önce davrandı ve art arda iki büyü gönderdi.

"Expelliarmus, Petrificus Totalus!"

Harry Quirrell'ın asasını almasıyla sırıttı. Karnını tutarak ona doğru adımladı.