bölüm 8

281 16 0
                                    

Uzun zamandır bölüm atmıyorum okuyan bir avuç okuyucumdan özür dilerim. Kitap hakkında düşüncelerinizi beğeni veya yorum  olarak belirtirseniz çok memnun olurum. Yazmaya daha da hevesleniyorum ozaman inanin sizler tepki vermeyince biraz üzülüyorum.

Neyse gelelim bölüme kısa oldu ancak devami gelecek inşallah.
Yazim hataları var ise affola, keyifli okumalar.
Umarim beğenirsiniz😊











Bölüm  8

Normal odaya alındıktan sonra Ela'yı hiç görmemiştim. Çalan kapı ile dikkatimi kapıya verdim gelen hemşire “nasılsınız komutanım" dedi. “iyiyim hemşire hanım teşekkürler" dedim.

“Ela doktor buralarda mı bugün hiç göremedim” diye sorduğumda manidar gülümsemesi gözümden kaçmamıştı. Yaka kartından ismine baktım ve “Bir problem mi var Elif hemşire “ dedim. Kafasını olumsuzca sallayıp “hayır sadece vizit bitti ve gerekli dağılımı doktor Meltem yaptığı için de Ela hanım biraz fazla  yoğun “dedi. Serumu  kontrol ettikten sonra “bugün sizinle doktor Meltem ilgilenecek, kendisi de birazdan burada olur" dedi ve odadan çıktı.

Kapının tıklatılması ile kafamı kapıya  çevirdim gelen dr. meltem di. Gülümseyerek yanıma gelmesi sinirimi bozmaya yetti. Masanın üzerinden dosyamı alıp birşeyler yazdı ve bana döndü. “nasıl hissediyorsun Altay kendini, ameliyatın çok iyi geçti ancak bir süre fizik tedavi görmen gerekiyor” dedi.


“İyiyim Meltem hanım sağolun” “hadi ama Altay! hanım ne demek aramıza neden mesafe koyuyorsun” asık suratı ile bana bakarken

“ doktor hanım sizinle daha önce bu konuşmayı yapmıştık beni anladığını düşünüyordum ancak belli ki siz beni anlamamışsınız, biz sizinle arkadaş değiliz ve bu nedenle benim için her zaman isminizin veya unvanınızın yanında hanım kelimesi olacak”.


Gözlerinden sözlerime kırıldığı belli oluyor ama daha önce kibar bir dille onunla aramızda bir şey olamayacağını belirtmiştim ama anlamak istememiş belli ki ve şuanda bu konuşmayı yapmaz isem eminim daha fazla ümitlenecek ve artık Ela var kimse yüzünden yanlış anlaşılmalara kurban gitmek istemiyorum.


“Senin için hanım olarak kalabilirim ancak sen benim için her zaman Altay olacaksın, ayrıca hayatında kimsenin olmadığını söylemiştin, yanılıyor muyum? Ve hayatında birisinin olması veya olmaması sana olan hislerimi değiştirmez maalesef ”

bu ne hâd, kaşlarım istemsiz çatıldı. “Hayatımda birisinin varlığı veya yokluğu kimseyi ilgilendirmez hele bu sizi asla Meltem hanım benden yana size karşı sizin düşündüğünüz gibi bir his hiç olmadı olmayacakta benim için konuşma bu saatten itibaren bitmiştir kolay gelsin size ben iyiyim. size daha çok  ihtiyacı olan hastalar mevcuttur eminim ki hastanede siz onlarla ilgilenin bence, iyi günler” deyip konuşmayı sonlandırdım. Ve gözlerimi kapattım daha nasıl açıklayıcı olabilirim hic bilmiyorum, gözlerim kapanır kapanmaz aklıma Ela‘ nın gözleri geldi bir an  önce görmeliyim onu kapının kapanma sesi ile gözlerimi açtım.


Kenarda duran hemşire çağır butonuna basıp hemşirenin gelmesini bekledim. Gelen hemşire “Altay bey iyimisiniz, bir Problem mi var? “Hayır hemşire hanım iyim bir problem yok Hakan hoca burada mı kendisi ile görüşmek istiyorum” dedim.  “Hakan hoca bugün hastanede olmuyor" dedi “tamam, teşekkür ederim".

Telefonu alıp Hakan hocayı aradım
“Oo komutanım, iyileşir iyileşmez ilk beni aramanız ne hoş” dedi.  “hocam merhaba, nasılsınız”
“sesini böyle dinç duyduktan sonra çok iyiyim Altay"
“Hocam sağolun  yaptıklarınız için hemşireye sordum ama hastanede değilmişsiniz o yüzden aradım sizden birşey rica edecektim"
“Tabi Altay yapabileceğim bir şey ise”
“Hocam eğer sizin için mahsuru yok ise bugün benimle Ela dr ilgilenebilir mi”
“Tabi ilgilenir bugün ki dağılımı Meltem yapacaktı ben onu arayıp bilgi veririm Altay"
“Sağ olun hocam” görüşürüz diyip kapattım. 
Hadi bakalım Ela hanım yüzümde ki gülümseme ile rahatça gözlerimi kapattım.









SÖZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin