🌻13.bölüm🌻

2.3K 144 160
                                    

Keyifli okumalar...

Cellatdan

Onu sesini, konuşduklarımızı hatırlıyorum ama onu hatırlayamıyorum. Niye?!

Ayçiçeği yine kalbimi yerinden oynatıyor. Ama bu oynatma bana huzur vermiyor eskisi gibi. Garip hisetdiriyor. Sanki bir parça eksik. eksik ve o parça hikayeyi tamamlıyor.

Hadi Cellat! Zorla kendini hatırlaya bilirsin!!

Ahhh başımmmm!!!!

Tamam düşünmüyorum. Sakinleş artık.

Ne zaman geçmişten bir iz aramaya kalkışsam baş ağrım başlıyor. Offf!!!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Cellat iyi misin?

Cellat:Niye sordun?

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Nasıl yani niye sordun?! Bir an içimde garip his oluştu. Bende seni merak etdim.

Cellat:Anladım. İyiyim merak etme.

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Tamam. O zaman ben kaçtım. Arkadaşımla buluşacağım.

Cellat:Arkadaşın kim?!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Hani değerli kişi vardıya işte o. Bu gün buluşmak istedi. Bende kıramadım.

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Lan ben sana niye açıkalma yapıyorum! Ben senin neyinim ki sende beni merak edesin?!

Yüzümde istemsizce gülüş yarandı. Bana açıklama yapması çok hoşuma gitmişdi. Ama o değerli kişi! Canımı yaktı. Niye o?!

Ben bir Ayçiçeğimi bulayım bak o değerli kişiye ne yapacağım!!

Cellat:Niye sen benim neyimsinki değilde ben senin neyinim ha?! Niye?! Niye kendini önemsemiyorsun Ayçiçeği!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Hayır kendimi önemsiyorum. Sadece sen benim neyinsim bu duruma göre değil.
Çünki sen benim herşeyimsin. Nefes alışımın sebebisin. Ayakta durmamın yıkılmamamın tek sebebisin! Sen bana güç veren tek kişisin!

Bu kız nasıl her defasında beni kalbimden vurmayı beceriyor anlamıyorum! Yine kalbimi yerle bir etdi. Teşekkür ederim Ayçiçeği(!)

Cellat:Ayçiçeği sana bir şey itiraf edeyim mi?!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Et.

Cellat:Sen bana huzur veren tek insansın!

Aynı zamanda nefes almamı sağlayan tek insansın!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Ne? Ama senin sevgilin var!

Cellat:Benim sevgilim falan yok!

Güneşine bakmayan Ayçiçeği:Anlamıyorum seni?!

Cellat:Anlama zaten! Her neyse sen değerli arkadaşının yanına git!

Sinirlenmiştim! Anlamıyor onu sevdiğimi! Ve bu benim sinirlerimi bozmaya başlıyor!

Sakinleşmem lazımdı. Ama nasıl?! Balkona çıktım ve derin nefes aldım.

Sen benim herşeyimsin!

Sende benim herşeyim oldun Ayçiçeği! Acaba ekidende öylemiydin?!

Hemen aşağıya indim.

Ben:"Anneeee."

Annem:"Efendim kuzum!"

Ben:"Anne benim eskiden Ayçiçeği diye seslendiyim arkadaşım oldu mu?"

Anne:"Ayçiçeği mi?"

Annemin yüzü bembeyaz oldu. Yanlış bir şey mi söyledim!

Ben:"Anne iyi misin?"

Annem:"Evet iyiyim. Benim hemen çıkmam lazım. Ve Ayçiçeği diye seslendiyin arkadaşın olmadı senin!"

Annem hemen yanımdan geçip dışarı çıktı. Niye sinirlendi ki şimdi?!

Bir şey eksik ama ne?!

Yazardan( Ayçiçeği ile tanışmadan 5 ay sonra)

Cellat:"Anne ben unutmak istemiyorum!"

Annesi:"Oğlum direnme artık. Bak unutacaksın ve acın dinecek!"

Cellat:"Anne olmaz dedim. Eğer unutursam Ayçiçeğimide unuturum. Ben onu unutmak istemiyorum. Anlamıyor musun onun var oluşu bile benim yaramın ilacı."

Annesi:"Oğlum yeter! Ben senim bir daha kendine zarar vermeni kaldıramam. Bu ilaçlarla her şeyi unutacaksın!"

Cellat:"Anne kabüllen artık! Oğlun bir katil!"

Annesi:"Öyle söyleme oğlum!"

Cellat:"BIRAKIN BENİ!!!"

Doktor sakinleşdiricini kana enjekte etdi. Ve Cellat ömür boyu sürecek karanlığına ilk adımı atdı!

🍁 Bölüm sonu🍁

Merhaba arkadaşlarrr. Nasılsınız?

Ay şuan acayip garip his ediyorum. Acaba nolucak?!

Olaylar yavaş yavaş çözülüyor.

Arkadaşlar lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Gelin ailemizi büyütelim. Kocaman aile olalım💜💜💜.

Seviliyorsunuz💜ve öpüldünüz😍.

Kendinizi iyi bakın💜💜💜

Bela mısın kızım sen?/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin