Bela mısın kızım sen?/Texting

🌻14.bölüm🌻

Cellatdan

Çalar saatin o iyrenç sesi ile yeni bir sabaha gözlerimi açtım. Ah bu gün lanet olası okula gidecektim. Offf! Fark etdimde ben okul deyince her sabah aynı tepkiyi veriyorum. Muhtemen her kes benim gibidir.

Telefonu elime aldım ve oyalanmaya başladım. Whatsapp'dan bildirim geldi.

Hemen whatsapa girdim. Ya Ayçiçeği yazmıştır diye.

Ve tahminim doğru çıktı. Ayçiçeğim yazmış.

Günneşine bakmayan Ayçiçeği: Günaydın uykucu.

Günneşine bakmayan Ayçiçeği: Nasılsın?

Cellat:Günaydın.

Cellat:İyiyim güzelim sen nasılsın?

Günneşine bakmayan Ayçiçeği:Güzelim mi? Cellat iyi misin? Sen böyle laflardan nefret ederdin ya?

Kız ona güzelim dememe değilde bu laflardan nefret edip etmeme taktı. İnsan bir şaşırır dimi?! Ama yok! Normal insan sevdiği çocuk ona güzelim dediyi için şaşırır. Üstüne ne biliyim utanır. Ama bu kız yok!

Ben niye buna taktım ya! Galiba rollari değişiyoruz!

Cellat:Ben o lafları sevdiğim insana karşı kullanmaktan nefret etmem. Değersiz insanlar bana öyle söylediklerinde ve ya bende onlara yalandan öyle söylemek zorunda kalanda nefret ediyorum.

Günneşine bakmayan Ayçiçeği:Ha sen o zaman hatları karıştırmışsın.

Cellat:O niyeymiş?!

Günneşine bakmayan Ayçiçeği: Cellat adı üstünde SEVDİĞİM İNSANA KARŞI KULLANIRIM. Sence ben o listeye aitmiyim. Hayır! Git sevdiğine kullan sevgi laflarını.

Zaten ona kullanıyorum ya! Ben bu kıza ne yapmışım be. Asla ama asla benden iyi bir şey beklemiyor. Hep kötüsün bekliyor. Onu kırmamı bekliyor. Gardını en kötüye hazırlıyor. Bu kız ne yaşadıki bu duruma düşdü?! Bak işte bunu deli gibi merak ediyorum.

Cellat:Ayçiçeği sana bir şey sora bilir miyim?

Günneşine bakmayan Ayçiçeği: Tabiki. Sor. Umarım cevaplaya bileceğim bir sorudur.

Cellat:Sen geçmişte ne yaşadın?

Günneşine bakmayan Ayçiçeği: Anlamadım!

Cellat:Kendini hep en kötüye hazırlıyorsun. Hep bir şey bekliyorsun?! Ve bunu yıkılmamak için yapıyorsun! Neden?!!

Günneşine bakmayan Ayçiçeği:Cellat bu soruyu cevaplayamam. Özür dilerim.

Cellat:Niye ya niye?!

Günneşine bakmayan Ayçiçeği:Sonra konuşuruz.

Güneşine bakmayan Ayçiçeği *çevirimdışı

Bu kız ne yaşadı ya?! Kafayı yiyecem. Hep kaçıyor. Benim yaralarımı biliyor ama ben onun yaralarına dokunduğum anda sanki elim yanmış gibi geri çekilmek zorunda kalıyorum.Offfff!

Hemen yerimden kalktım. Lanet olası okula gitmeliydim sonuçta!

Üzerimi değiştirip aşağıya indim. Anneme günaydın öpücüğü verip sofraya yerleştim.

Ben:"Yine döktürmüşsün Ayla hanımmm." Sesimi ruh halimin aksine neşeli çıkartmıştım.

Annem:"Teşekkür ederim oğlum."

Annemde bir şey vardı. Ona Ayçiçeğini sorduğum zamandan beri
annemde bir gariplik var. Yakında çıldıracam ha! Benden bir şey saklanıyor ama ne?!