🌻16.bölüm🌻

2.2K 135 393
                                    

Son işletdiyiniz emojiyi buraya ala bilir miyim? Benimki->😶( bunu nasıl kullanmışım aklım almıyor)

Keyifli okumalar...

Cemreden

Cemre:"Ayla hanım..."

Ayla hanım:"Konuşmamız lazım Ayçiçeği."

Şok olmuş derecede Ayla hanıma bakıyordum. O benim Ayçiçeği olduğumu nerden biliyor!

Cemre:"Siz..."

Ayla hanım:"Başka bir yerde konuşalım."

Cemre:"Tamam. Üstüme bir şey alıp geliyorum."

İçeri doğru geçtim. Berk bana merakla bakıyordu.

Berk:"Kimmiş?"

Cemre:"Tanımıyorum. Adresi karıştırmış. Ben çıkıyorum. Bir az hava alıcam."

Berk:"Kızım daha yeni dışarıdan geldin."

Cemre:"Ama Berk biliyorsun ben gezmeyi çok severim."

Berk:"Tamam güzelim. Ama geç kalma."

Cemre:"Tamam."

Berke yalan söyledim. Ama ona Cellatın annesi kapıma geldi. Benimle konuşmak istiyor diyemezdim.

Cemre:"Hazırım. Gidelim."

Ayla hanımda bir gariplik vardı. Ama hiç bir zaman ödün vermediği duruşundan şimdide ödün vermiyordu. Ayla hanım gerçekten çok güçlü bir kadındı. Oğlunu tek başına yetiştirmesi, ayrıca bunu kendi emeyi ile kazandığı parayla yapması ona gerçekten imremmeme sebep oluyor. Keşke benim annemde böyle olsaydı. En ufak zorlukta beni bir başkasının kapısına bırakmasaydı. Bazen düşünüyorum. Acaba o gün o kapıya bırakılmasaydım, kendi ailemle yaşasaydım şimdi nasıl olurdu diye? Ama bunların hepsi bir merak olarak kalacak. Çünki ben annesi babası tarafından bile sevilmemiş bir çocuktum.

Ayla hanımla bir kafenin önüne geldik. Kafe bizim eve çok yakındı. O yüzden gelmemiz çok zaman almadı. Bu kafeye daha önce gelmiştim. Kafede kırmızı tonları daha baskındı. Aslında romantik akşam için tercih edile bilecek bir yerdi. Kafenin küçük bahçesi vardı. Daha çok çocuklar için tasarlanmıştı. Bahçede bir ağaç vardı ve altında 4-5 tane renkli nimder vardı. Kafenin içindeyse küçük bar gibi bir kısım vardı. Ve tahmini 10-12 tanede masa yerleştirilmişdi. Biz Ayla hanımla bahçeye bakan bir masaya oturduk.

Cemre:"Ne konuşacağız?"

Ayla:"Çok sabırsızsın Ayçiçeği. Sen 6 yıl nasıl sabr etdin."

Cemre:"Siz nasıl biliyor sunuz bunları?"

Ayla hanım:"İlk önce bir şeyler içelim. Ne istersin."

Cemre:"Çay ola bilir."

Ayla hanım başını onaylar anlamda salladı. Garson yanımıza yaklaştı.

Garson:" Ne istersiniz efendim?"

Ayla:"Bir çay ve birde sade kahve."

Garson:"Tatlı olarak bir şey ister misiniz?"

Ayla:"Yok teşekkür ederim."

Garson sifarişleri alıp yanımızdan ayrıldı. Bense Ayla hanıma meraklı gözlerle bakıyorum. Gerçekten merak ediyorum ne söyleceğini.

Ayla hanım:"Merak ediyorsun dimi ne söyleyeceğimi?"

Başımı onaylar anlamda salladım.

Ayla hanım:"Cellatı unutacaksın."

Bela mısın kızım sen?/TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin