Düğün sabahı
Karaca gözlerini açar çukur'da kendi evinde olduğunu görür buraya nasıl geldiğini hatırlamaz en son hatırladığın şeyde Azer ile kavgası ve silah patladı Azer vuruldu başka hiçbir şey hatırlamaz başında babası ve annesi vardır gözünü açar açmaz Azer diye sorar
Karaca: Azer nerede
Selim: kızım iyi misin
Ayşe: Kızım ne oldu
Karaca: Ben buraya nasıl geldim Azer nerede
Selim: Karaca hiçbir şey hatırlamıyor musun
Karaca: ne oldu hiçbir şey hatırlamıyorum nasıl geldim lan buraya
Selim: biz amcalarına kahvede oturuyorduk çocuklardan biri geldi Karaca'nın kapının önüne bıraktılar gittiler bizde delirdik ve geldik eve Seni o halde baygın şekilde görünce ne olduğunu anlamadık Bir de gelinliğin
Karacan: neden sustun
Ayşe: Kızım daha sonra konuşsak ilk önce bir sakinleş duş al
Karaca: (ağlıyordu) ne oluyor ya biriniz bana anlatsın
Selim: tamam gelinliğin kan mıydı
Karaca: Baba ben en son Azer (bu sözden sonra nefes alamaz ve sinir krizi geçirir)
Ayşe: Tamam kızım sakinleş elleriyle saçlarını okşar Karaca'nın
Selim: en son ne Karaca
Karaca: Baba ben Azer
Selim: ne oldu anlatsana
Karaca: Ben Azer vurdum
Ayşe: ne
Selim: ne diyorsun Karaca
Karaca: babaannem geldi düğüne ve bana her şeyi anlattı dedemin ölümünde azerin de payı var babaannem gitmeden önce bana bir silah verdi Ben de Azer ile konuşuyordum o da bana her şeyi anlattı Ben de bu acıyla yaşayamam dedim kendi kafama dayadım
Selim: ne dedin sen babaannenin gelip sana silah mı verdi
Karaca: Baba duydun işte ben de Azer ile konuşuyordum o sırada Azer silahı elimden almaya çalışıyordun ve silah patladı Azer vuruldu hiçbir şey hatırlamıyorum
Selim: yani buraya nasıl geldin hatırlamıyorsun
Karaca: Hayır (artık ağlamaktan konuşamaz hale geldi ve Ayşe kızının bu halini çok üzülüyor)
Ayşe: Selim Tamam yeter kız daha fazla konuşturma
Selim: Tamam Ayşe sen karaca'yı banyosu dan sonra gelirim ben aşağıya ineyim
Ayşe: tamam ( Selim aşağıya iner ve anne diye bağırır)
Selim: anneeeee
Sultan: ne var Selim ne bağırıyorsun evin ortasında
Selim: anne sen nasıl gidip karaca'yı silah verirsin
Sultan: neden vermeyeyim
Selim: Karaca silah kafasını dayamış Eğer ki Azer olmasaydı şu an biz karaca mezarı başında olabilirdik
Sultan: ne diyorsun sen Selim
Selim: Evet anneciğim yine her zamanki gibi çok güzel karıştırdın
Sultan: haddini bil
Selim: Sen demedin Karaca seçimini yaptım Bir artık bizden uzak olacak Allah'a yakın olacak demedin mi niye gidip kızım düğününe silah veriyorsun kısa niye (o sırada Ayşe bağırır)
Ayşe: Selim yardım et ( barışmaları duyan Salih eve girer Selim ne karşılaşır)
Salih: ne oluyor Selim
Selim: bilmiyorum (ikisi de çıkar yukarıya ve Karaca'nın intihar etmek istediğini görürler ayşe'de karaca engellemeye çalışıyor)
Ayşe: kızım dur olur yapma
Selim: kızım onu indir lütfen kurbanın olayım
Salih: aslan Karaca indir o silahı
Karaca: yaklaşmayın bana Ben Azer siz yaşayamam
Selim: Tamam kızım söz veriyorum sana Azer bulacağım sana
Salih: bak karaca ben de söz veriyorum onu indir
Karaca: nasıl bulacaksınız Azer vurdum ben
Selim: Tamam ölüp ölmediğini bilmiyorsun kızım o yüzden sen şimdi onu indir ve bana nereye gittiğinizi söyleyin Ben de çocuklara haber verip gitsinler Oya baksınlar
Salih: bak Karaca babanı dinle hadi lütfen indir o silahı
Ayşe: kızım indirin
Karaca: Hayır maalesef öldü onun yanına gideceğim (o sırada tam tetiği çekecekti Salih elinden silahı alır )
Salih: bak karaca sana söz veriyorum Azer bulucam Ama sen de bir daha böyle şeyler yapmayacaksın
Selim: bak kızım bütün çukura haber vereceğiz ve Azer bulucaz
Karaca: Baba en son Azeri vuruldu vuruldu her yeri kandı (o sırada aklına bir şey gelir ) baba
Selim: söyle kızım
Karaca: Baba bir şey hatırladım biri benim arkamdan gidip bana bir şey kokla attı ondan sonra da bayıldığımı hatırlıyorum
Salih: karı kız başka hiçbir şey hatırlamıyor musun
Karaca: (artık iyice sinir krizi geçirir ve ağlamaktan gözleri şişer ) Hayır
Selim: Tamam kızım
Karaca: (artık sakinleşemiyorum ve odanın her yerini dağıtıyor sonunda bayılır )
Salih: Selim hemen hastaneye götürelim
Selim: Tamam Salih (inerler aşağıya senin karaca'yı kucağına alır ve hastaneye götürür Ayşe de evde Sultan'ın hesap soruyor)
Ayşe:anne sen bana benim kızıma nasıl yaptın nasıl gider söylersin her şeyi en mutlu gün neydi
Sultan: Karaca gerekeni yapacaktın
Ayşe: gereken neydi anne kendisini öldürmek mi
Sultan: Ayşe sesini aç at ve haddini bil kes sesini
Ayşe: kesmiyorum sesim ya ben bittim kızma Mısır'a geldi yetmedi mi ( tam o sırada Ayşe'ye Tokat atacaktı Akın elini tutar)
Akın: ne yapıyorsun babaanne
Sultan: Sen karışma Akın
Akın:ne demek karışma ne oluyor burada biriniz bana bir şey anlatabilir mi çocuklardan biri gelip Karaca'yı evi döndü dedi nasıl oluyor ya bu
Ayşe: anlatayım mı oğlum babaannen Karaca'nın düğüne gitmiş yetmemiş ona silah vermiş karaca'da Azer ile konuşurken silaha kendi kafasını dayamış ve
Akın: Evet anne ve
Ayşe: Azer Karaca'nın elinden silahı almaya çalışırken o sırada Azer vurulmuş
Akın: Karaca nerede azerin yanında mı
Ayşe: Hayır oğlum dün gece birileri karaca'yı kapının önüne bırakıp gitti karaca'da baygınlığı hiçbir şey hatırlamıyor
Akın: ne demek hiçbir şey hatırlamıyorum
Ayşe: (artık ağlamaktan konuşamaz hale gelir) oğlum dur daha bitmedi Eğer Salih amcan olmasaydın şu an Karaca ölmüş olabilirdi
Akın: Karaca odasında mı (artık Akın perişan bir haldedir)
Ayşe: Hayır baban onu çukur'un Hastanesi'ne götürdüm sinir krizi geçiriyordun
Akın: Ben gidiyorum hastaneye
Ayşe: Akın Ben de geliyorum (akın'la Ayşe arabaya binerler ve çukur'un Hastanesi'ne gidilir)
Akın: Baba Karaca nerede
Selim: odaya gir sakinleştirici verdiler
Ayşe: Selim görebilir miyiz
Selim: Evet görebilirsin odası şu taraftan (Ayşe odaya girer)
Salih: Selim ne diyorsun bu işi
Selim: bilmiyorum Salih bilmiyorum
Akın: ne oluyor bana da anlat sanırsam annem bir şeyler anlattı ama anlamadım (Selim her şeyi akın'ı anlatır )
Evet arkadaşlarım hikayenin giriş kısmı olduğu için birazcık saçmalamış olabilirim O yüzden özür dilerim ve yorum atmayı ve beğenmeyi unutmayın teşekkürler
