VEGA

BİR YAZ GÜNÜ...

8 Temmuz 2059.

Evren aydınlatılmaya muhtaç bir mutlaktı. 

Düzeninin kusursuzluğunu kimine göre Tanrı dan kimine göre de Big Bang teorisinden alıyordu.

Kim neye inanırsa inansın evren kusurlarını kusursuzluğu ile örtebilen bir mukaddestti.

Ama en kusursuz evrenin bile muhtaçlıkları vardı.

Küçük kızın ailesi sabahtan beri telaşla ordan oraya koşturuyordu.

Küçük kız ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Korkudan titremesinin yanı sıra vücudu daha önce böyle bir soğuk tatmamışcasına üşüyor ve zangır zangır titriyordu.

Kalbi yerle buz oluyordu.

Fırtına gezegeninin çevresini sarıp sarmalamışken sarılacak bir kucak istiyordu.

 Gözlerinde ki ateş git gide büyüyordu.

Vega o ateşi parıl parıl parıldayan ışığı ile söndürebilir miydi?

Küçük kız kendisini Vegaya mutaç hissediyordu. 

Gözleri tam uykuya kendisini teslim edecekken birden babasının sesiyle irkildi.

-Dünyaya nasıl ulaşabileceğimizi bulduk!

.....

SELAM! 

Öncelikle merhabalar ben Lavin Beyza. Uzun zamandır kurguladığım bir şeydi ben de yazıya dökmek istedim umarım olmuştur DEWLDNJWKDNJKCSKDJDNBBDJB

Yazım yanlışlarım,saçmalamalarım için affınıza sığınıyorum bu benim ilk deneyimimdi valla ndjkskndsnkdnckjdnjk

hepinizi öptüm ilk bölümde görüşmek üzere 

muahh