Yeni bir güne hiç istemesemde uyanmak zorundaydım. Çünkü bugün deneme sınavı vardı. Ve gireceğim ilk sınavdı. Kendimi toparlamam gerekti o yüzden geceden biraz çalıştım ve rahat bir uyku çekmek için uyku ilacı içip yatmıştım. Şu sıralar uyku ilacıyla uyuyordum. Sarhoş gibi yapsada uyuşukluk iyi geliyordu.
Yüzümü falan yıkayıp gece duşa girip ördüğüm saçlarımı açtım. Mis gibi kokuyu içime çekip gülümsedim. Güzel kokular beni mutlu edebiliyordu.
Ders olmayacağı için rahat bir şeyler giyecektim. Sınavdan sonrada grupla içmeye gidecektik. Grup dediklerim Atakan Ömer Batu Melisa Koray gelirse batu ve korayın arkadaşlarıda gelecekti ama bilmiyordum. Gelselerde sıkıntı olmazdı benim için.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunları giyip saçlarımı açık bırakıp kalemlerimi ve askılı küçük spor çanta alıp beyaz spor ayakkabılarımı giyip çıktım evden. Gözlüğümü ve kulaklıklarımı takıp hakan altunu açıp yine düşüne düşüne okula doğru ilerledim.
Yaklaşık 10-15 dk sonra okulun yoluna girdim. Kırmızı ışıkta duran arabayı görünce yutkunup bakmamaya çalışarak yaya geçidine ilerledim. Tam önünden nasıl geçecektim. Yeşili mi bekleyeseydim bir sonraki ışıkta defolup giderdi. Saçmalık! onun için sınava geç kalamazdım.
Tam karşıya bakıp ilerlemeye devam ettim. Sanki orada yokmuş ben normal yürüyormuşum gibi falan. Asla terapi yapabilen biri değildim. Kendimi iyi hissetmemeye başlamıştım. Burak... sızlayan kalbim ve yanan gözlerim kendini gösterdi tekrardan. Arabasının tam karşısından geçince yaşadığım duyguyu size nasıl anlatabilirdim. Sanki kalbimi sıkıyordu kanatmak için uğraşıyordu. Ben ilk defa bu kadar mutlu hissetmiştim. Üzüntü ve acıya alışkındım. Ama o mutlu edip bana tekrar alışkanlıklarımı yaşattırınca daha farklı hissettim. Evli bir adamla beraber olmak zaten ayrı bir acıydı. Hayatın bana çektiği osmanlı tokadı gibi bir şeydi yani.
Çok şükür geçmiştim bu lanet geçidi. Her şey burada başladı zaten. Lanetliydi bu yol vallahi. Bir daha burdan geçersem en adi benim.
Okula çok şükür gelince önce atakanların yanına geçip oturdum. Daha sonra batunun geldiğini görünce yanına gittim. "Günaydın ecoşum" diyip kolunun altına alıp sarıldı. Gülümsedim "günaydın" diyip göğüsüne yaslandım. İlerleyip grubunun yanına geldik "günaydınlar" banka oturunca etek giymediğim için bacak bacak üstüne atabildim. Harbiden neden şort yapmadılarsa şu okul eteklerini. Ne güzel rahat rahat oturuyorduk. İşleri güçleri biz kızlara eziyetti. Bunu etek giymeyi seven biri söylüyor psikolojik durumumu kimse sorgulamasın iç sesimde dahil!
"İçmeye gidiyoruz demi reis"
"Koraylara davetliyiz"
"Biz gelmeyiz oraya, beyaza geçeriz"
"Beyaza akşam geçeriz bizde"
Okul bahçesine giren Burak'ı görünce bu tarafa doğru bakmasıyla hızla başımı çevirdim. Göz göze gelmek en son isteyeceğim şeydi.
