İz: Onunla o kadar hayal kurdum ki,
İz: Bazen okula koşa koşa gidiyorum,
İz: Çünkü kurduğum hayalleri o kadar gerçek sanıyorum ki bazen,
İz: Okula gidip, hemen onu görüp, sarılmak istiyorum.
İz: Ama sonra onu görüyorum,
İz: O beni görmüyor,
İz: Kendime geliyorum.
Ateş: Gerçekten hiç mi gelmediniz göz göze?
İz: Gerçekten hiç gelmedik.
İz: Gözleri bir kez bile olsun bana değmedi.
Ateş: Anlamıyorum 4 sene boyunca bu mümkün mü?
İz: Haklısın. Belki hiç mümkünmüş gibi durmuyor ama mümkünmüş.
İz: Ben onu ilk gördüğümde sevmişken, yüzünü her gün görürken, gözlerini bilmiyordum.
İz: Gözlerini de görüyorum her gün,
İz: Ama nasıl baktıklarını bilmiyorum,
İz: Bana nasıl bakarlar bilmiyorum,
İz: Elimde tuvalim onu her gün çiziyordum,
İz: Hala çiziyorum.
İz: Ama gözleri,
İz: Hep eksik kalıyor.
İz: Her defasında çiziyorum gözlerini,
İz: Aslında çizmeyi deniyorum,
İz: Oluyor bazen, ama sonra daha dikkatli baktığımda,
İz: Olduğunu sandığım şey aslında hiç olmamış,
İz: Biri görse çizdiklerimi, evet bu, o, der,
İz: Ama değil, anlatabiliyor muyum?
İz: Çünkü gözler insanın ruhunu yansıtır.
Ateş: Çünkü gözler insanın ruhunu yansıtır.
İz: :) Ben o'nun gözlerinin içine bakmadan ruhuna aşık oldum,
İz: Diğer kızlar gibi dış görünüşüne değil,
İz: Sakladığı benliğine aşık oldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geceye Bir Dilek
Short StoryAnonim: Ne yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yok. Anonim: Çok korkuyorum. Anonim: Ama ben daha fazla dayanabileceğimi hissedemiyorum. Anonim: Benim birine bunları anlatmam lazım. Anonim: Hiç tanımadığım birine bütün duygularımı açmam lazım. Anoni...