Tom'un ağzından
Latin...
Ah o mavi gözleri... O saf güzelliği.. o fiziği.. iyiliklere dolu kalbi...
Beş.. tamı tamına beş yıl.. beş yıldır takip ediyordum onu.. seviyordum çünkü. Lanet olsun aşık olmuştum.
Barkın a gelirsek.. onu öldürmüştüm. Zaten onu sadece latin'i takip etmesi ve onu bana getirmesi için tutmuştum. Ama o latin'i bana geri vermeyeceğini söyleyince bende devreler kopmuştu. Benim olanı bana vermemek... Delilik.
Zaten latin de Barkın ı sevseydi onu öldürmezdim. Sevdiğimin canını yakmak istemezdim çünkü...
Yaka iğnemi alıp kapıyı açtığında ise ona bir kere daha hayran olmuştum.. üstelik adamlarımdan birini de vurmaya kalkışmıstı.. önceki hayatında üvey babasından silah ve dövüş eğitimi aldığını biliyordum. Daha doğrusu hayatında olup biten herşeyi biliyordum.
Deli kız..
Aşağıya indiğimde Latin in mutfağa girdiğini görüp oraya doğru adımlamaya başladım. Mutfağın kapısına kadar geldiğimde de kenarına yaslanıp onu izlemeye başladım.
Üst raftan zıplayarak büyük bir bardak alışına gülmemek için kendimi zor tutmuştum.
Bücür..
Aldığı bardağı yarısına kadar su ile doldurdu ve yine zıplayarak tezgaha çıkıp oturdu. Suyunu geri eline alıp içmerken ayaklarını boşlukta sallandırıyordu.
Küçük bir kız çocuğu gibi..
Başını kaldırıp bana baktı. Öylece uzun uzun baktı.
Bende ona baktım. Gözlerinin içine ifadesizce..
Sonra konuşmaya başladı.
"Kimsin sen?"
"Tom walson."
"Neden burdayım peki... Tom?"
İsmim ile seslenmesi hoşuma gitmişti.
"Artık benimsin ve hep burda kalacaksın."
"Ne? Neden?"
"Çünkü Barkın.. seni bana sattı. Küçük kız."
Gözlerindeki bariz şaşkınlık görülmeye değer güzellikteydi.
"Anladım." Dedi durgunlaşarak. Sonra tezgahtan kalktı ve salona doğru yürümeye başladı ve tekrar konuştu.
"Baya kaliteli bir malım galiba."
"Neden?" Dedim. Yavaşça arkasını döndü ve cevap verdi.
"Sata sata bitiremediler."
Bölüm sonu arkadaşlar 🌼
Sıradaki bölümü uzun yazacağım ve salı gününe kadar yayında olacak.
İyi günler diliyorum🌼💜
