Bugün okulda yine bizimkilerle takılıyorduk.Bizimkiler dediğim Bahar,Yağmur,Burcu ve ben.Tabiki de sadece oturmakla kalmıyor Arda'yı gözetliyorduk.Sırasında oturmuş müzik dinliyordu.O kadar tatlıydı ki.Bakışlarımı hissetmiş olacak ki bana doğru bakmaya başladı.Ben hemen gözlerimi kaçırdım ve kızlarla konuşmaya başladım.O da önüne döndü zaten.
Tenefüs bitti ve yanımıza Kerem ile Bahadır geldi.Tabi gülüşerek geldiler ve ortamı hemen ısıttılar.Kerem aynı zamanda Arda'nın en yakın arkadaşı.Yani Arda'yla ilgili haberleri ondan alabiliyorum.
O gün çok sıradan geçti.Hep aynı şeyler.Okul çıkışı yine grupça eve gidiyorduk.Evlerimiz birbirine yakındı ve bu büyük bir şanstı.Hepimiz evlerimize dağıldığımızda ben odama geçtim ve bilgisayarımı açarak biraz internette dolaştım.Tabiki Arda'nın fotoğraflarına baktım ve bilgisayarımı kapattım.Yatağıma geçtim ve saçlarım yataktan sarkacak şekilde tavana bakmaya başladım.Tam güzel şeyler hayal ediyordum ki birden telefonum çaldı.Yağmur arıyordu.Açtım.
"Azra hemen Burculara gelmen gerekiyor.Hiç iyi değil."
"Noldu ciddi birşey yoktur umarım ?"
"Hiçbirşey sorma.Hemen buraya gel."
Aramızdaki diyalog bittikten sonra yataktan kalkıp aceleyle üzerimi değiştirdim.Saçlarımı hafif bir topuz yaparak ve yanıma bir sırt çantası alarak evden çıktım.Annemi gördüm ve birşey demeden kapıya yöneldim.Ama tabi ki beni bırakmadı.
"Nereye gidiyorsun Azra ? "
"Burculara."
"Hayır gidemezsin.Odana git ve ders çalış.İzin vermiyorum."
"İzin istemiyorum anne.Acil bir durum ve benim gitmem lazım."
Onun cevabını beklemeden kapıyı açtım ve çıktım.Arkamdan ne dediği,bana karşı hareketleri hiç biri umrumda değildi.Burcu iyi değildi ve benim onun yanında olmam gerekiyordu.Hızlı adımlarla onlara doğru yürümeye başladım.Evlerimiz yakın olduğu için hemen varmıştım.Zili çaldım ve Bahar beni karşıladı.Hemen ayakkabılarımı çıkartıp Bahar'ın yanına gittim ve ağladığını gördüm.
"Neler oluyor ? "
"Burcu'nun eski sevgilisi onun peşini bırakmıyor." dedi Yağmur.
"Bunu zaten biliyorum.Ne yani bu yüzden mi ağlamaktan gözleri şişti ?"
"Hayır tabiki.Burak onun Burcu'ya attığı mesajları okumuş ve hiç iyi şeyler olmayacak." Yağmur'un sesi endişeli geliyordu.
"Ve ağlamasının nedeni de tüm bunların Burcu yüzünden olması." Diye ekledi Bahar.
Tüm olanlar karşısında donup kalmıştım.Burak'ın kavgaları asla küçük olmazdı ve bizi çok önemserdi.O çocuğa neler yapabileceğini tahmin etmeye çalışırken korktum ve birden vazgeçtim.Hemen Burcu'nun yanına giderek ona sarıldım.Onu anlıyordum.
"Ağlama ama.Ağlamak şimdilik bir çözüm değil.Kendini toparla ve bir çözüm bulalım."
"Ne yaparsak yapalım Burak asla yapacağı şeyden vazgeçmez." Haklıydı.Ancak ona şuan haklı olduğunu belirtmemeliydim.Kalktım ve onun da kalkmasını sağladım.Lavaboya giderek elini yüzünü yıkattırdım.Biraz açıldı.Ve ben bilgisayar sandalyesinde,Burcu ve Yağmur yatakta,Bahar ise yerdeki pufun üstüne oturarak çözüm üretmeye başladık.Ve sonunda bilgisayarın başına geçerek Burak'a mesaj atmaya karar verdik.
>>Burak ne yapmaya çalıştığının farkındayız.Ancak bu böyle olmaz.Başın belaya girecek.Burcu'nun durumu hiç iyi değil.<<
Bu mesajı attıktan sonra kısa bir zaman içinde cevap geldi:>>O çocuğu öldüreceğim.Hiçbiriniz bunu engelleyemeyeceksiniz.Lütfen karışmayın.<<
Of! Bu çocuğun amacı neydi.Burcu'yu zor kendine getirmiştik ve bu mesajı okumasıyla tekrar dağılması bir olmuştu.Mesajına cevap vermedim.Ve odada garip bir sessizlik oluştu.Saat geç olmuştu.Hepimizin artık evlerine dönmesi gerekiyordu.Burcu'yu yalnız bırakmak istemedik.Ancak başka çaremiz yoktu.Onun uyumasını bekledik ve uyuyunca sessizce çıktık.Annesi de o uyanıncaya kadar gelirdi zaten.Asıl sıkıntı benim eve gittiğimde neler yaşayacağımdı.Korkmuyordum ancak artık sıkılmıştım.
Eve kendi anahtarımla girdim.Neyseki babam ve abim daha gelmemişti.Annemle karşılaşmamayı umarak odama doğru sessizce ilerledim.Tam odamın kapısını açmıştım ki arkadan bir ses:
"Hemen buraya gel küçük hanım.Konuşacağız.""Çok yorgunum anne.Yarın konuşsak ? "
"Hayır şimdi konuşacağız." Onun bu hareketlerinden nefret ediyorum.Gerçekten yorgundum ve uyumaya ihtiyacım vardı.
"Efendim ? " Mutfakta bir yandan benimle konuşurken bir yandan da yemek yapıyordu.
"Anlat bakalım bugün ne oldu ? "
"Hiçbirşey."
"O yüzden mi kapıyı yüzüme çarpıp evden gittin?"
"Anne bunu seninle paylaşmayacağım.Arkadaşlarım ve benim aramda.Kusura bakma." diyerek odama girdim.Ve üstümü bile değiştirmeden yatağıma girip gözlerimi kapattım.Bunlar bana çok ağır geliyordu.Biraz hafiflemesi umuduyla kulaklığımı taktım ve uyumaya çabaladım.Beynimdeki sesler beni rahat bırakmıyordu ve bu işin sonunda neler olacağını tahmin edemiyordum.İnşallah kötü şeyler olmaz diye içimden geçirdikten sonra kendimi uykunun huzuruna bıraktım.
![](https://img.wattpad.com/cover/30783790-288-k411698.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçan Balon
Literatura FemininaHer an patlamaya meyilli bir balon mutlaka yuvasından uçar ve gökyüzünde bulutların arasında kaybolur . Peki bulutların arasında o balona ne olur ? Her saniye yavaş yavaş söner mi ? Belki de birden patlar ? Belki de hiç bir şey olmaz rüzgar ona yön...