Uçan Balon

"KAÇIRILIŞ"

Ilk başta çok dikkatimi çekmesede sonradan merakıma yenik düşüp odamdan çıktım. Sesin mutfaktan geldiğini düşündüğüm için ilk mutfağa bakacaktım. Mutfağa girdiğimde ne annem ne de kırılan bir eşya vardı. Oralara iyice bakarken "Annee!"diye bağırdım. Ama ses yoktu. Nedense merakda etmemiştim. Yavaş adımlarla odaları gezerken,salonageldiğimde yerde kırılmış olan vazoyu gördüm. Yanına gittim ve cam açık olduğu için rüzgardan devrildiğini düşündüm. Elimle toplamaya çalışırken (neden böyle bir mallık yaptığımı bilmiyorum) elim kesildi. Ve normalde o kadar dert etmesemde bu sefer acımıştı. Sanırım biraz derin kesilmişti.Kendi içimden "Salaksın Azra eden toplamaya çalışırsın ki !"diye bıdırdanıyordum. Elimin kanının durdurması için banyodan sargı bezi almaya gidecektim. Tam ayağa kalktığım sırada arkamda birinin olduğunu hissettim. Açıkçası korkmuştum. Ama ben bunları düşünürken ağızımda bir el hissettim. En son gözlerim kapanıyordu sonrasını hatırlamıyorum.Gözlerimi açtığımda yabancı bir evde yabancı bir odadaydım. Koltuğun üstüne yatırılmıştım ve doğruyu söylemek gerekirse oda çok güzel dizayn edilmişti. Bu düşüncelerin sersemliğiyle yattığım koltuktan kalktım ve kapıya doğru ilerledim. Tam kapıyı açacağım sırada başka birisi açtı. Onun korkusuyla geri geri giderken ayağım sandalyeye takıldı ve düştüm. Bir bu eksikti!"Minik prensesimiz kalkmış." bunu söylerken sesinde alay vardı."Benden ne istiyorsun?! ""Bu kadar merak iyi değil miniğim."bu seferde yüzünde alaycı bir gülümseme vardı."Bana miniğim deme!"sesim biraz fazla çıkmıştı. Bu cümlemin üzerine,üstüme yürümeye başladı ve ben yerde olduğum için bir yere kaçamadım. Ynıma geldiğinde beni ayağa kaldırdı ve ellerini boğazıma yapıştırarak:"Bana bir dah bağırma MİNİĞİM." dedi. Suratına bakmıyordum. Sonra beni tekrar koltuğun üzerine itti.Yaklaşık 5 saattir buradaydım. Acaba beni merak etmişler miydi? Ya da yokluğumun farkındalar mıydı? Bu çocuk kimdi ? Benimle derdi neydi? Aklımda birsürü soru vardı. Ama hiçbirinin cevabı yoktu.O sırada kapının kilit sesini duydum ve elinde bir tepsiyle içeriye o adam girdi."Sanırım biraz konuşmamız gerek." Açıkçası buna şaşırmıştım. Bir cevap vermesemde suratına dik dik bakmıştım."Sanırım sen konuşmayacaksın. Ben Çınar." elini bana uzattı fakat ben yine hiçbir şey yapmadım."Hadi ama konuş benimle. Bak bana adını söylersen seni neden kaçırdığımı anlatırım." Söylemek istemiyordum ama nedenini öğrenmek istiyordum. Fısıltı denecek kadar kısık bir sesle,"Azra." dedim."Azra. Güzel isimmiş. Evet Azra seni kaçırma nedenim Arda." Arda mı ? Şu benim platonik aşkım Arda mı ? Bu çocuk ne saçmalıyor Allah aşkına?"Arda mı ? İyide Arda'yla ne alakam var benim ?""Ah seni saf kız. Senin Arda'yı sevdiğini biliyorum. Arda da sana karşı boş değil." Arda ? Bana? Karşı ? Boş ? Değil? Burada ne oluyo ya ?!"Saçmalıyorsun. Evet ben Arda'yı seviyorum ama o beni arkadaşı olarak görüyor. Boşuna uğraşıyorsun."dediğimde bana bir aptalmışım gibi baktı ve odadan çıktı. Ne demek Arda bana karşı boş değil ya ? 
-YAĞMUR-

Azra telefonlarımı açmıyordu. İlk başta uyuyabileceği ihtimalini düşünerek rahatsız etmemiştim. Ama bu kadar uzun saattir uyumazdı,biliyordum. Whatsapp grubumuza mesaj atıp diğerlerine de sordum. Onların da haberi yoktu.Bahar:"Derya teyzeyi arasak mı ?"Kerem:"Uyuyodur o yine ya uykucu"Arda:"Nası yok ya?"Burcu:"Bence babasını arayalım."Burak:"Evine gidelim."Hepsinin ayrı fikirleri vardı. Bense hiçbir şey bilmiyordum."Derya teyzeyi arayacağım." dedim gruptakilere ve telefonu elime aldım.3.çalışta telefon açıldı."Alo Derya Teyze?""Efendim Yağmurcum.""Azra evde mi?""Azra sizin yanınızda değilmi?" Ses tonu değişmişti."Hayır biz de merak ettik.""Diğerlerine de sordun mu kızım ? Nerede olabilir?" endişelenmişti."Sen sakin ol Derya Teyze biz bir dışarıyı arayalım." diyip telefonu kapattım ve bizimkilere mesaj attım."Kızlar biz Derya Teyzenin yanına gidiyoruz. Erkekler siz de Azra'nın gidebileceği yerlere bakın." Hepsinden onay aldıktan sonra hazırlanıp evden çıktım.Derya Teyze , Uğur Amca ve Yiğit Abi hepsi ordaydı ve hepsi Endişeleniyordu. Erkekler de bir şey bulamamıştı ve araya polisler girmişti. Benim kız kardeşim neredeydi?
-AZRA-

Sabahtan beri hiçbir şey yememiştim. Ve burada olduğum sürece hiçbir şey yemeyecektim. Arda'yla benim ne alakam vardı ? Bunu çözememiştim. Arda demişken kesin beni merak etmişlerdir canlarım.
-ARDA-

Azra ortada yoktu. Neredeydi benim cadım ? Polisler peşindeydi ama halâ bir şey bulamamışlardı. Ailesi ve arkadaşları da perişan olmuştu. Bu düşünceler kafamın içinde dolanırken telefonuma mesaj sesi gelmişti. Aslında hiç açmak istemiyordum ama belki Azra'dır diye bir umutla açtım. Gördüğüm görüntünün şokunu atlatmaya çalışırken bizimkiler başıma toplandı. Bu Azra'nın fotoğrafıydı. Azra elimde mi ? O ne demek? Bu kim ya ? O sırada Bahar telefonu elimden aldı ve Uğur Amcaya gösterdi. Uğur Amca önce bana soru soran gözlerle baktı ama ben ona cevap veremiyordum. Çünkü bir cevabım yoktu. O sırada telefonuma bir mesaj daha geldi. Yiğit Abi mesajı sesli bir şekilde okudu:"Arda Azra senin yüzünden bu halde biliyorsun değil mi?" Kim lan bu ?Yiğit Abi bu mesajın üzerine , üstüme atladı ve bana bir yumruk attı. Kerem, Bahadır,Burak ayırmaya çalışsa da haklıydı. Kız kardeşi benim yüzümden kaçırılmıştı. "Tamam abi bi sakin ol." Kerem her ne kadar ortalığı yatıştırmaya çalışsa da bence boşuna uğrşıyordu. Derya Teyze , kızlar ve kızların anneleri bir köşede ağlayıp birbirlerini teselli ediyorlardı. Benim birsürü düşmanım vardı. Bu Allah'ın belası kimdi ?