Uçan Balon

"Gölge."

Bugün haftasonuydu ve okul yoktu.Sabah kalkınca bunu farkettiğim anda tekrar uyumaya çalıştım.Ama bir kez uyandığım için bir daha uyuyamıyordum.Yine de yatağımdan çıkmamaya kararlıydım.Telefonu elime aldım ve whatsapp'a girerek mesajlarıma baktım.Kızlar dışında hiç mesaj atan olmamıştı."Her zamanki gibi."

Onlara cevap verirken içeriden annemin sesi geldi:

"Azra,hadi kalk kızım." Açıkçası onu gayet iyi duymuştum ama duymamazlıktan geliyordum.Bugün hafta sonuydu ve yataktan çıkmak istemiyordum.

Ama gıcık abim evdeydi ve anneme en masum sesiyle:

"Ben onu uyandırırım" dediğini duydum.Tabi ki bu imkansızdı.Birden ayağımda bir el hissettim ve beni tuttuğu gibi yataktan çıkardı.O beni sürüklerken ben de yerde çığlık atıyordum.Ayağa kalktığımda epeyce sinirlenmiştim ve abimin suratına boş boş bakarak masaya yöneldim.Sürahi içi su dolu bir şekilde orada duruyordu ve hiç tereddüt etmeden elime aldım.Abim en ukala şekilde:

"Banyoda da su akıyor.Yüzünü orda yıkasana." dedi ve benim sinirlerim daha da arttı.Onun cevabının altında kalmayıp hemen bir cevap verdim:

"Kendi yüzümü yıkayacağımı kim söyledi ki ?" dedim.Bunu söylerken gülümsemiştim ve o gerilmişti.Cümleyi bitirir bitirmez abim ne olduğunu anlayamadan sürahideki suyu başından aşağı boşalttım.Tabi ki kahkahalarıma engel olamadım ve gülmeye başladım.Tahminimce annem birazdan bana kızacaktı.

"Azra,kızım ne yapıyorsun sen? Ne kadar sorumsuz bir kız oldun sen ya." sesindeki şaşkınlığın farkına varabiliyordum.Açıkçası kendimi gülmemek için zor tutuyordum.Tabi ki abim de durmamıştı.Etrafa öfke saçıyordu.

"Sen kimsin de bana böyle bir şey yapmaya cesaret ediyorsun ya.Sen bunun hesabını ödeyeceksin." Üzerime yürümeye başlamıştı.Doğruyu söylemek gerekirse korkmuştum.Bana tokat atmak için elini kaldırdığında gözlerim faltaşı gibi açılmıştı.

Abim tam bana vuracakken bir el onun elini tuttu ve buna engel oldu.Onu tutan babamdı.İkimizde babamın suratına baktık ve onda da az da olsa bir öfke vardı.

"Sar sen ne yaptığını sanıyorsun ? Ne olursa olsun Azra'ya el kaldıramazsın."

"Ama baba..." Babam onun konuşmasına izin vermemişti.Ben de o sinirle telefonumu ve hırkamı alıp çıktım.WhatsApp grubumuza mesaj attım ve gelmelerini istedim.Parka giderek onları beklemeye başladım.Hemen geleceklerini biliyordum.

Yaklaşık 10 dakika sonra gelmişlerdi.Fakat bir tuhaflık vardı.Arda da onlarlaydı.Ne yani Arda beni böyle mi görecekti?! 

Kızlar hep bir ağızdan "Günaydın Azra." dediler.Bende bugün yaşadıklarımdan olsa gerek soğukbir sesle "Günaydın." diye karşılık verdim.

Hepsi bu soğukluğumu fark etmiş olmalı ki birden beni soru yağmuruna tuttular.

"Ne oldu ? Niye durgunsun ? Yine mi ailenle kavga ettin ? Bu sefer neden ? " ve daha fazlası.Bu sorular beynimde dönüp dolaşırken sinirlerim bozulmuştu ve istemdışı ağlamaya başladım.Kızlar kendi aralarında tartışmaktan beni farketmemişlerdi ancak geldiğinden beri hiç konuşmayan Arda farketti.

"Neyin var Azra?" diye sordu ve bana su şişesini uzattı.Sanırım bu onun su şişesiydi ve ben onun şişesinden içecektim.İlk suyu içtim ve sonra Arda'nın sorusunu cevapladım bu sırada kızlar da susmuş bizi dinliyorlardı.

"Annem ve abim ile çokk fena kavga ettik.Abim bana el kaldırdı ve eğer babam olmasaydı bana vuracaktı.Annemse görmesine rağmen engellemek için hiçbir şey yapmadı." bunu söylerken göz yaşlarımı tutamıyordum.