Gölgeyi ilk farkeden Burcu'ydu.İlk başta onu dikkate almasak da sonradan Bahar'da aynı şeyi söyleyince bakma gereksinimi duyduk.Balkona doğru dikkatlice baktığımızda bir gölge gördük ve hepimiz korkuyorduk.4 kız olmamıza rağmen kız olmamız bile korkmamız için yeterliydi.Hepimiz battaniyeye sarıldık ve yerimizden kıpırdamadık.
Zaman geçtikçe gölgeler de çoğalmıştı 2 ya da 3 tane gölge var diye tahmin ediyorduk.Korkumuz daha da artmıştı.Hepimiz birbirimize sarılmıştık ve kimsenin ayağa kalkacak cesareti yoktu.Biz kendi aramızda konuşurken o gölgelerden biri cama yavaş bir şekilde vurdu ve geri çekildi.Burcu tam çığlık atacağı sırada Bahar onun ağzını kapattı ve büyük bir felaketi engelledi.Perde kapalıydı ve onu kimin açacağına karar veremiyorduk.
Cama bir kez daha vuruldu ve biz bu sefer daha çok irkildik.Sonunda ben ışığı açmaya karar verdim.Açıkçası korkuyordum ama bunu yapmazsam burada kalacaktık.Yavaşça ayağa kalktım ve ışığın düğmesine doğru gittim. Işığı açtım ve ardından perdeye yaklaştım.Elime Yağmur'un cam kalemliğini aldım ve perdeyi açmak için elimi uzattım.Perdeyi araladığımda karşımda 4 tanıdık yüzle karşılaştım:Arda,Kerem,Bahadır ve Burak.
Onların burada ne işi vardı ? Ağzım açık bir şekilde onlara bakarken kızlar bana neler olduğunu sordular.Bende perdenin tamamını açarak onlara da bizimkileri gösterdim.Onlar da benim gibi büyük bir şokla karşıladılar.Yağmur geldi ve balkonun kapısını açtı.Aşağıda ailesi olduğu için yavaş bir şekilde konuşuyorduk.
"Ne işiniz var sizin burada ?" şuan herkesin sormak istediği sorunun bu olduğuna emindim.
"Sizi görmeye geldik." Bahadır'ın bunu oldukça rahat bir şekilde söylemesini hepimiz hayretle karşılamıştık.
"Ya oğlum delirdiniz mi 3. kata nasıl çıktınız siz ?" Bahar oldukça mantıklı bir soru sormuştu.
"Çıkarız biz kızım sen bizi ne sandın." Arda bunu söylerken sesinde alaycı bir ton vardı.
"Geçin şöyle içeri,dışarısı soğuk.Sen de kapıyı kilitlesene Burcu." Yağmur mantıklı bir harekette bulunmuştu.
"Keşke gelmeden haber verseydiniz.Ödümüz koptu burada." Gerçekten de çok korkmuştuk.Bunu söylemesem olmazdı.
"Telefonunuza baksaydınız korkmazdınız küçük hanımlar." Kerem bunu söyledikten sonra göz kırpmıştı bize.Hepimiz telefonlarımızı alıp bildirimlere baktığımızda birsürü mesaj olduğunu gördük.Ve yüzümüzü ekşiterek erkeklere baktık.
"Ya biz film izliyoduk da sessizdeydi telefonlar." Açıklamayı hepimizi kurtaracak şekilde Burcu yapmıştı.
"Herneyse olan oldu.Şimdi siz erkekler hiç ses çıkarmıyorsunuz.Ben aşağıya inip annemlere bir bakayım.Kapıyı arkamdan kilitleyin." Yağmur iyi ki vardı.Arda'yla aynı evdeydik.Bu benim için çok büyük bir şeydi.
"Ee napacağız?" Arda sormuştu bunu.
"Biz film izliyorduk.Ama siz bilirsiniz."
"Filmin türü ne ?"
"Romantik Komedi." Bunu söylememle erkeklerin kahkaha atması bir olmuştu.Ama onlar kaçaktı ve aşağıya sesleri giderse biz biterdik.Hemen ellerimizle ağızlarını kapattık.Ben Arda'nın ağızını kapatmıştım.
Sonunda kendine geldiklerinde Arda zar zor:
"Romantik Komedi mi ? İnanamıyorum size ya.Açsanıza ordan bi korku filmi." Bu sefer sessizce gülmüştü.
"Gece gece korku filmi izlemek mi ? Ölsem de izlemem." Bunu Burcu söylemişti.Ona katılıyordum.
"Sizde amma bebek çıktınız ya." dedi Kerem.Ve ona ölümcül bakışlarımı atar atmaz susmayı tercih ederek bir köşeye çekildi.
Tartışmamızın sırasında Yağmur geldi ve Bahar ona kapıyı açtı.
"Size iyi bir haberim var annemleri babaanneme yolladım.Apartmanımız aile apartmanı olduğu için böyle konularda oldukça rahatım." bunu söylerken yüzü gülüyordu.
"Oo süper olmuş bu." Bahadır rahatlamıştı ve oturarak yiyeceklerden yemeye başladı.Sonra teker teker hepimiz bir yere oturduk ve konuşmaya başladık.Gece laf lafı açıyordu.Saat 03.00 olmuştu ve biz uyumamıştık.Sonunda erkekler bizi korku filmi izlemeye ikna etti ve korku filmi açtılar.Biz kızlar olarak tabiki de korkuyorduk.
"Yok ya ben izleyemiycem galiba." dedim.Çünkü hiçbir zaman korku filmi izleyebilen kızlardan olmamıştım.
"Mızıkçılık yapma işte Azra."
"Sen çok biliyosun Burak." Yüzümü buruşturarak ona baktım.Ve daha sonra filmi başlattılar.
Ben kızlarla birlikte battaniyeye sarılmış,gözlerim yarı açık yarı kapalı filmi izliyorduk.Tabi buna izlemek denirse.Erkekler bizim aksimize korku filmini gülerek izliyordu ve bu bizim sinirimizi bozuyordu.
Film bittiğinde biz uyumuştuk ve saat 05.15'di.Erkekler bizi kaldırmıştı ve sanırım bizimle dalga geçmişlerdi.Odanın hali berbattı.Yiyecekler dağılmıştı.Uykulu halimle onlara cevap verecek değildim.Bu halimle odayı toplayamazdım da.Yağmurla birlikte aşağıdan yastık yorgan aldık ve yukarıya yerlere yatak yaptık.Erkeklerle aynı odada kalmak biraz sıkıntılı olsada bir şey diyememiştik.Sonuçta başka çaremiz yoktu.
Arda'nın karşısında böyle durduğuma inanamıyordum.Saçım dağınık bir topuzdu ve üzerimde bol pijamalar vardı.Uykulu halimle de çok kötü gözüküyordum.Ama şuan bunu umursayacak halim yoktu.Uykum vardı ve ben uykuluyken hiçbir iş yapamazdım.Direk kendi yatacağım yere gittim ve yattım.Biz kızlar olarak bir gruptuk onlar da erkekler olarak.
Herkes yattığında telefonumu yanıma almadığımı farkettim ve kendimi aptal gibi hissettim.Hepsi uyumuştu ve nasıl alacağımı bilmiyordum.Sessizce yataktan çıktım ve telefonumu aramaya başladım.Erkeklerin yattığı yerdeki kitaplığın rafında duruyordu.Uyanmamalarını ümit ederek minik adımlarla yürümeye başladım.Tam telefonuma uzanıyordum ki bir şeye bastığımı hissettim ve basmamla bir ses çıkmıştı.
"Ah! Cadı dikkat etsene biraz elime bastın." Arda'nın eline basmıştım.Neden Arda? Neden başkası değil? Ah salak kafam !
"Çok özür dilerim ya telefonumu alacaktım." suratımda masum bir ifade vardı.
"Tamam hadi geç yerine.Bu seferlik affedildin." Sırıtması bile çok tatlıydı.
"Tamam iyi geceler."
"İyi geceler diyeceğim de sabah oldu.İlk günaydınını benden al :Günaydın Azra ." Bu sefer çok samimigülmüştü.Oda karanlıktı ama yüzünü görebiliyordum.
"Sana da günaydın Arda." dedim gülümseyerek ve yine minik adımlarla yatağıma dönüyordum.
"Azra dur yatma."
"Ne oldu ? " Bir an heyecanlanmıştım.
"Bana su verir misin ?" Kıyamam ya.
"Getiririm de şey.."
"Şey ne?"
"Su için aşağıya inmem gerekiyor ve yalnız inebileceğime emin değilim." dedim utanmış bir şekilde.
"Tam bi cadısın biliyorsun dimi ? " dedi ve yatağından çıktı.
"Hadi düş önüme beraber gidelim." Arda'yla birlikte aşağıya iniyorduk.Sadece su içindi ama olsun.Heyecandan merdivenlerden yuvarlanmamak için tutunarak iniyordum.Mutfağa girdiğimizde ışığıaçtım ve bir bardak su katarak ona verdim.Bir bardak da ben içtim.
"Başka bir şey istiyor musun?"
"Hayır teşekkürler cadı." Bana cadı diyip gülümsemesi çok gıcık bir hareketti.
Yine aynı şekilde yukarı çıktık ve odaya girdik.Ben ne olur ne olmaz diye kapıyı kilitledim ve Arda'ya gülümseyerek yatağıma geçtim.Olanlara halâ inanamıyordum.Arda'yla bir gün geçirmiştik.Beni korumuştu.Umursayıp yanıma gelmişti.Böyle aklımdan geçirince kalp krizi geçirmediğime dua ettim.Ve yarını uykusuz geçirmek istemediğim için uyuyacaktım.Acaba yarın neler olacaktı ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uçan Balon
Literatura FemininaHer an patlamaya meyilli bir balon mutlaka yuvasından uçar ve gökyüzünde bulutların arasında kaybolur . Peki bulutların arasında o balona ne olur ? Her saniye yavaş yavaş söner mi ? Belki de birden patlar ? Belki de hiç bir şey olmaz rüzgar ona yön...
