why? • kookmin

°•.special.•°

EVEEET SONUNDA ÖZEL BÖLÜM! :)

jikook'a doyamıyorum her saniye yeni bi fic yayınlamak istiyorum ama bilin bakalım kim üşeniyor?

her neyse bu bölümü okuduktan sonra biri oneshot olan iki tane daha ficim var bakarsanız sevinirim 💜
•

   klima'nın kumandasını eline alıp sıcaklığı arttırdı. soğuk bir kış ve hassas bünyesi hemen hasta olmasını sağlıyordu çünkü. kahve kupasını da alıp masasına oturdu.

   kenarda duran ince mavi kapaklı deftere bakmıştı. Jungkook bunu atmasına asla izin vermemişti. ancak Jimin'in okumasına da izin vermiyordu.

   gülümseyip önündeki, daha kalın olan pembe kaplı deftere baktı. Jungkook ona bu defteri alıp, "buna seni mutlu ettiğim her anı yazacaksın." diyeli 2 ya da 3 ay oluyordu. ama şimdiden neredeyse yarısına gelmişti.

   defteri açıp eline kalemi aldı. dün yaşadıklarını anlatmazsa olmazdı. kim bilir belki de bu defterler onları ölümsüz yapacak şeylerdi.

   "geçen gece sabaha kadar beraber içmiştik ve hayatımın en güzel gecesini yaşadım. senin tenini tenimde hissetmek, beni hem korkudan ve heyecandan titretirken aynı zamanda dokunuşların cesaret veriyordu.

kafamın allak bullak olduğunu hissettim.
ve kendimi sana bıraktım.

   korkumun sebebi ise sabah olunca pişman olmandı. fakat bu olmadı. öylesine mutluyum ki, aylardır beklediğim herşey artık tek tek önüme sunuluyordu.

   yine de içinde anlamlandiramadığım kötü bir his var Jungkook.

yetersiz miyim? senin beni mutlu ettiğin gibi, ben seni edemiyor muyum?

birkaç gündür bir kırgınlık var gözlerinde."

   mutfaktan gelen gürültülü ses ile irkildi ve sandalyesinden kalktı.
"Jungkook!" ses gelmeyince kapıya doğru ilerledi. "iyi misin hayatım?"
"iyiyim, sakın gelme! sürpriz bozulur."
"pekii sen bilirsin." gülüp tekrar yerine geçti. ve yazmaya devam etti.

   "bunun sebebini eninde sonunda öğreneceğim. ve düzeltmek için elimden geleni yapacağım, sevgilim.

benim için, beni mutlu etmek için her şeyi yapman hoşuma gidiyor. bana daha önce kimsesiz olduğumu unutturuyor.

ama şimdi sen varsın,
Taehyung var.
annen var, bana oğlu gibi davranıyor.
daha ne isterim ki?

ben dünyanın en mutlu insanıyım ve bunun sebebi sensin Jungkook. her gün, bu defterin her sayfasında aynısını söylesem de, seni seviyorum sevgilim. iyi ki varsın."

"allah kahretsin ya!" Jungkook'un sesini duyar duymaz kıkırdadı ve defterin kapağını kapattı. yüzündeki gülümseme ile mutfağa gitti bu sefer.

fakar karşısında una bulanmış bir Jungkook görmeyi beklemiyordu.

   mutfağın kapısına yaslanıp sevgilisine gülerken, Jungkook ise çok ciddi bakıyordu. Jimin, zoe da olsa kendini durdurup sevgilisine yaklaştı adım adım.

parmaklarının ucunda yükselip, dudağına uzun bir öpücük kondurunca Jungkook'un yüzü yumuşadı ve belini tuttu Jimin'in.

"şimdi ben seni gülüşünden mi öptüm?" dedi ayrılınca. Jimin  ise yüzündeki mutlulukla onayladı.

fakat Jungkook da bir sorun vardı.

defalarca öpse de doyamıyordu sevgilisine..

-bu swfer cidden son-😉