Zifiri karanlıktan hoşlanan insanlar olduğu gibi hoşlanmayanlar da vardı. Bana karanlık ve barındırdıkları hep ürkütücü gelmiştir. Ama çok isterdim, onun beni kabul etmesini ve ona sığınmayı... Çünkü ışık her zaman olmayabiliyor.
Işık benden ona erişemeyeceğim kadar uzaklaştığında hayatıma birini yollamıştı. Bana karanlığa alışırız demişti.
05*********: insanoğlu gerçekten garip
05*********: acı çekenin bir tek kendisi olduğunu düşünüyorSiz: Burada bana bir gönderme mi var?
05*********: evet
Siz: açıksözlülüğünüz gözlerimi yaşarttı bayım / bayan
05*********: bayım*
Siz: Pekala, sizi tanıyor muyum?
05*********: ismimi duymuşsundur
05*********: Naz söylemiştir yaniSiz: peki isminizi bana söyleyecek misiniz
05*********: hayır
05*********: ben sadece Naz'a söz verdim
05*********: seni iyileştirmek içinSiz: iyileşeceğimi düşünmeniz ne acı
05*********: iyileşemeyeceğinizi düşünmeniz ne kadar aptalca
05*********: ben verdiğim sözleri tutarım hanımefendiSiz: bir ay önce Naz gitti benden
Siz: tamamıyla karanlığa kapılmış ve yüzdüğüm derin suda boğulurken
Siz: gelmiş beni iyileştireceğinizi söylüyorsunuz
Siz: ama ruhtan kopan parçalar paramparça olup yakılmış kağıtlar gibidir
Siz: iyileştiremezsiniz bayım...~05/10/2020~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ay Işığı Ve Karanlık
Teen FictionHikayenin ilk cümlesi, ilk kalp atışı, havayı ciğerlerine ilk dolduruşu, bana göre ise bitişi. Ne zaman başlasam sonu düşünmeden duramıyorum. Belki karamsarlık, belki de yüzüme gerçekleri acımasızca vurmaya alışmışım sadece. Onun gidişinden sadece b...