Ay Işığı Ve Karanlık

dört

Siz: ne kadar tanıyordun onu Rüzgar

Rüzgar: senin kadar yakın değildim ama arkadaşıydım

Siz: ben beceremedim ona değer verdiğimi hissettirmeyi

Siz: sen de mi yapamadın

Rüzgar: özür dilerim Lamia

Rüzgar: o içten içe yok olurken farkedemediğim için

Siz: yok olmadı

Siz: belki aptalca gelecek ama

Siz: ben o filmlerde söylenen ' gökyüzüne baktığında göreceğin en parlak yıldız o' sözüne inanıyorum

Siz: yok olup gidenler kötü insanlar

Siz: iyiler hep parlar

Siz: gökyüzü bu yüzden güzeldir. sevdiklerimiz orada

Rüzgar: bu hiç aptalca değil

Rüzgar: ama ben inanmıyorum

Rüzgar: her gökyüzüne baktığımda yitip giden sevdiklerimi farketmek bana acı verirdi

Siz: acıyla büyüyoruz

Siz: hayatın odak noktası, ta kendisi acı

Siz: benim karşıma her yerde çıkıyor

İnsanlar, hep mi acımasızdır. Söyle bana gece. Sen uçsuz bucaksız bir mezarlıksın. Şüphesiz çok bilgili olanları, görmüş geçirmiş insanları gömmüşsünüz içinize yıldızlar. Oysa insan değil midir insanı sevmesi gereken.