Ben Hiç Kimseyim

6👧🏻Küçük kız

•Herkesin içinde bir üzüntü olur ama bu aslında herkes gibi de değil sanki bir bıçakla elini kessen bu acı dinecek gibi ama biraz rahatladığında elinin acısını yavaş yavaş hissedecek ve yine acı çekmeye devam edeceksin. Annemle babamı toprağa gömeli daha üç gün oldu hepimiz çok kötüyüz.
Eldem abilerim beni hiç sormayın biliyorum kendimin nasıl olduğunu .İşte insan bilmez mi kendinin nasıl olduğunu ben bilmiyorum. bunu biliyorum herkes bir gün ölecek ama bir katilin annemle babamı öldürmesini hiç anlamıyorum biri bizim acı çekmezimizi istiyor. Ama neden eğer onu bir bulursam kendi ellerimle öldüreceğim.

 •Şimdi abimlerin dediği güvenli eve yani Yağız in evine gidiyoruz en son oraya gittiğimde merdivenlerden düşmüştüm yani Yağızla beraber o sırada da  abimler gelmişti tabi bizi öyle görünce şaşırmışlar birde ben salak gibi aha basıldık cümlesiyle onları deli etmeyi başarmıştım daha sonra kalkmaya çalışırken tekrar düşmüştüm. Ve Yağızın anlını öpekaldım en sonunda Burak abim gelerek beni kaldırmıştı. Dahi ben onlar bana bir şey demeden hemen açıklamamı yaparak yanlış anlaşılma olduğunu izah ettim. Şimdi Yağızın evine geldik Burak abim bana dönerek.

"Bir daha merdivenlerden inerken beni çağır Elzem."

"Abi bunu konuştuğumuzu düşünüyorum ve konuşmayı sonlandırıyorum."

  Diyerek Yağız'ın evine doğru yürümeye başladım. Zili çalmamla birlikte kapıyı Deniz açtı."Deniz senin burada ne işin var 1 dakika Yağızın akrabasısın ve onu ziyaret için buraya geldin ve hatta teyzesinin kızısın ve bizim geleceğimizden de haberdardın yanılmıyorum değil mi?" Elzem beni o dahihane aklınla yine şaşırtıyorsun bunu nereden bildin?"

"Sizin için zor ama benim için kolay bir Sherlock taktiği Deniz şimdi çekil arkadakilerin eğer biraz daha ağızları açık kalırsa tozdan veya başka bir şeylerin ağızlarına girmesini istemem.* Evet övünmeyi çok severim.

 Diyerek içeri girdim arkadan Berk abim "Eldem bu Elzem değil mi bizim kardeşimiz."
"Evet abi ve  siz bu gibi durumlara alışsanız iyi edersiniz çünkü  Elzem 2. Sherlock sayılır.*

 Açıklamasını yaparak yanıma geldi. Bence herkes olabilir sadece bazı taktikler gerekir. Berk abim yanıma gelerek "Bunu nasıl yaptığını bilmek istiyorum Elzem."
"Çok kolay Berk abi Deniz normalde halasını sevmez ve tek ihtimal kalıyor teyzesi teyzesinin bir tane oğlunun olduğundan bahsetti şahsen Yağızın olduğuna çok şaşırdım ve son olarak geldiğinden beri hırkasını çıkarmamış buda demek oluyor ki Yiğidi de çok seviyor ve bayadır görüşemiyorlar ve bizim geleceğimizden haberi vardı kapıyı açtığında şaşırmadı çünkü." açıklamasını yaptıktan sonra herkes trene bakan öküz gibiydi. Yağız bana bakarak 

"Peki küçük kız neden benim Denizin kuzeni olmam seni şaşırttı"
"-sen buz gibisin ve gözlerin tıpkı bir hayalete benziyor Deniz ise çok neşeli bir kız."
hafif kahkaha atarak "madem ben hayalete benziyorum küçük kız sen neden yaşıtların gibi değilsin olgunsun ve daha önce de güldüğünü hiç görmedim." Ayağa kalkarak ona doğru ilerledim

*Yaşımla yaşadığım yılların eşit olması mümkün değil hayalet adam." cevabını verdim ona mutfağa doğru ilerlemeye başladım bir bardak su içtikten sonra Yağız yanıma geldi. "Peki neden daha önce hiç güldüğünü görmedim. Ve sürekli mutsuzsun."

"Çok gülmenin çok mutlu olmakla bir alakası yok o konuda bir anlaşalım. Gülme konusuna gelince de. Eskiden çok gülümserdim yani tebessüm ederdim çünkü herkese güvenebileceğime inanırdım ama şimdi güvenebileceğim kimse kalmadı gülüşlerim soldu hayalet adam." Yağız tam karşıma geçerek gözlerini gözlerime dikti bir süre baktıktan sonra ağzından şu sözler döküldü. "Oysa Cennet gülüşü vardı gözlerinde küçük kız." 

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

EVET ARKADAŞLAR UMARIM HİKAYE GÜZEL OLMUŞTUR BAYADIR BÖLÜM ATAMIYORDUM.

YORUM YAPMAYI VE VOTE VERMEYİ UNUTMAYIN LÜTFEN.❤

(●'◡'●)

«Yalnız yürüyor olmam kaybolduğum anlamına gelmez.»