Bugün tatilin 10. Günüydü mutlulukla uyandım, hawksın yanına koştum Hawks bir süredir bizde kalıyordu nedeni ise evinin tadilatta olmasıydı. Buda benim için çok güzel bir bahaneydi ಡ ͜ ʖ ಡ koşarak onun odasına girdim "Kırmızı kuşum günaydınnn" Hala yatıyordu uykucuydu işte ne beklersin ki yanına koşarak bodoslama üstüne atladım. Acı içinde gözlerini açtı "N-e oluyor ya?" Kikirdadim "Uykucu kalk hadi" "B-biraz daha aizawa" "Bak alındım şimdi işte, amcam senin üstüne atlar mı hiç?" Bı an gözlerini açtı ve karnının orada yatan bana baktı, güldü "Gel buraya" beni kolları arasına alıp sarıldı bende ona sarıldım. Tam 10 gündür ne üzülmüştüm ne korkmuştum sadece onun istediği gibi gülümsüyordum. "Bak kalk omlet yapicam hadi" "Biraz daha yanık omlet yersem ölebilirim sanırım" yumuşak bir yumruk attım göğsüne, gülmeye başladı "Şaka yapıyorum senin elinden zehir bile içerim" "Sana zehir niye vereyim ben ya" daha da güldü kollarından kurtulup kanatlarından bir tüy aldım "Düşündüğüm şeyi yapma" haince gülümsedim ve tüyü ona doğru fırlattım tüy onu yakaladı ve tüyune "Onu mutfağa götür " diye emrettim o bana kızıyordu ama ben gülüyordum tuyle beraber odadan çıktı. Ben kahkalara boğuldum sonra kendimi toparlayarak amcamın odasına girdim, oda uyuyordu Allah'ım niye ilk ben kalkardim ki? "Amca uyan" "Beş dakika daha hawks" İkiside aynı türdendi anlaşılan "Amca kalk hadi ne hawksı ya!" Gözlerini araladı bir süre bana baktı sonra gene gözlerini kapattı, ellerimi belime koydum ve söylenmeye başladım beni dinlemiyordu en sonda aklıma mükemmel bir fikir geldi "Amca kalkmazsan joke yengeme ondan hoşlandığını söyleyeceğim hemde senin telefonundan!" Yataktan direk doğruldu ve "Kahvaltı hazır mı?" Diye sordu. Sorusuna acayip gülmeye başladım "Hadi geç yapicam" kafasıyla onaylayarak oda mutfağa gitti. Allah'ım evde iki erkeğe neden ben bakmak zorundayım ne tür bir sınav bu? *** Kahvaltıdan sonra alışveriş için hawks'la evden ayrıldık ve avm ye gittik içeri girdiğimizde "Baya büyükmüş" dedi. Soru sorarcasına bakarak "Daha önce gelmedin mi?" "Pek gelmem aslında sadece bu aç karnı doyurmak için gelirim" kikirdadim avmenin tam ortalarindaydik ki bir sürü kız etrafımıza toplanmaya başladı "Aman Allahım hawks bu!" "Hawks bir imza alabilir miyim?" "Hawks fotoğraf çekinelim mi?" "Seni seviyoruzzz" " İki numaralı kahraman AVM de mi?! Şaka mı bu??" Hawks hepsine yetişmeye çalışıyordu ama o kadar fazlalardı ki sinirle kızlardan birinin yanına gittim "Üzgünüm fotoğraf cekinemezsin, senin için de üzgünüm imza yok! Buradan gitmezseniz polisi çağıracağım ki babam çok iyi bir avukattir mahkemeye düşmek istemiyorsanız o süslü ayakkabılarınızla buradan uzaklaşın, umarım dediğim anlaşılmıştır" oradaki bütün kızlar bana 'senden nefret ediyorum' bakışı atarak yavaş yavaş dağılmaya başladılar ben zaferin verdiği gurur ile saçlarımı savurdum, hawks ise bana hayranlıkla bakıyordu "Nasıl yaptın??" "Neyi" "Onları nasıl savuşturdun" "Kız sırrı" göz kırptım ve önüme dönerek yürümeye başladım peşime takıldı "Seni çok sevdiğimi söylemiş miydim?" "Ah, evet bunu bana 10 gündür 373727 kere söyledin" yanağımı öptü tam o sırada flash ışığı gördüm. Gözlerimi açtığımda karşımızda habercileri gördük bizi çekiyorlar ve sorular soruyorlardı hawksın elini tuttum ve "Gidelim koş!" Diye bağırdım. Koşmaya başladık ve hızlıca avm den çıktık. Avm den uzaklaştığımızda nefes nefeseydik "Ucuz atlattık kırmızı kuş" "Evet miniğim" gözlerimi devirdim oda sırıttı "Umarım haberlere çıkmaz" Başıyla beni onayladı "Ya aklıma gelmişken alacağımız şeyleri de alamadık off" "İnternetten söyleriz" çaresizce kabul ettim. Ve yürümeye başladık bu sırada hawksın telefonu çaldı bana baktı ve telefonu açtı "Efendim endevor?" "Cidden mi?" "Ah tamam en kısa sürede orada olacağım" "Ne onuda mı getireyim?" "Emin misin?" "Peki hadi kapatıyorum" Telefonu kapattı bana baktı ve "Gidiyoruz" "Nereye?" "Villianlar saldırı yapmış gene" "Oh peki gidelim ama önce kostümümu giymeliyim iki dakika bekler misin?" Kafasıyla onayladı bende karşısında kıyafetlerimi çıkarmıştım ama kostüm içimde olduğu için pek sorun etmedim "İçine mi giydin?" "Bir kahramanım her şeye hazırlıklı olmak gerek" güldü ve "İşte benim kızım" **** Olay yerine vardığımızda gene onu gördüm. Ama daha da önemlisi endevor u rehin almıştı! Hawks "Bırak onu" "Eğer yaklaşirsanız kafasının patlayacağini biliyorsunuz değil mi?" Hawksın ağzından "tsch" diye bir ses duydum. Sinirlenmişti "Ne istiyorsun? Elbet bir şey isteyeceğini biliyorum" "Aferin zeki kanat evet bir şey istiyorum. Kardeşimi!" Ciddi miydi yada psikopat falan mıydı? "Onu sana vermem" "Kafası patlayacak yazık" Buna izin veremezdim beni istiyordu yapmak zorundaydım "Unut bunu sana asla gelmeye-" "Tamam" bana döndü şaşkındı "Beni istiyor hawks onu bırakmasının tek yolu bu!" "Yapamazsın!" "Yapmak zorundayım" diğer pro kahramanlara baktım ve ellerimi ağzıma götürerek gülümsedim. Bu hayatımda silmeyecegim tek şeydi. Bana baktı gözünden yaş aktığını gördüm ağlamamak için kendimi tutuyordum "Beni kurtaracağını biliyorum kırmızı kanat" gülüşümü yüzüme yaydım ve elimi yumruk yaparak ona uzattım "Ama o zamana kadar görüşürüz" "Yapma trio elbet başka bir yol vardır" gülerek kafamı olumsuzca salladım "İkimizde olmadığını iyi biliyoruz" Gözlerindeki yaşlar içimi parçalıyordu önümdeki adama baktım "Tamam geliyorum bırak endevoru!" "İlk gel sonra bırakacağım" sonra bir muhabirin sesini duydum "Sayın izleyenler bir kahraman endevor için hayatını feda ediyor!" Gülümsedim ve arkamı dönerek kameraya doğru "Ben kahramanlık okulundan hyromio,Ve insanlık adına hayatım riskte olsa bile insanları gülerek kurtaracak bir kahraman olacağım" güldüm "İşte aynen böyle" sonra önüme dönüp abim denen adama kararla yürüdüm korkmuyordum. Bana zarar istese de veremezdi tam karşısında durdum endevoru yere fırlattı ve eldiveni ni takıp kolumu tuttu. Tam o sırada bir portal açıldı son kez sevgilime baktım bana doğru koşuyordu hüzün dolu bir sesle "Gelme hawks" diyebildim. *** Geldiğim yer galiba villianlarin sığınağıydı bir koltukta oturuyordum. Tam karşımda ise abim denen adam Yüzüne sertçe baktım "Benden ne istiyorsun?" "Hiç bir şey" "Neden buradayım o zaman?" "Sana kanıtları göstermek istedim" Elindeki kağıtları bana uzattı İlk fotoğraf ta bir kız ve yanındaki bir oğlan oyuncaklarıyla oynuyordu buradaki kız bendim! Sonra ikinci fotoğrafa baktım burada da ilkokula yeni başlamıştım ve bana sarılıyordu bütün fotoğraflara tek tek baktım ağlamamak istiyordum. Ama gözlerim beni dinlemiyordu sonra başka bir kağıt uzattı bana "Bunlarda dna testi toga sana saldırırken kanın bulaşmış bıçağına bende dna testi yaptırdım al bak" Elindeki kağıtlara baktım cidden o benim abim di. Ama yıllar sonra neden gelmişti "Haklıymışsın" "Evet" yüzüne baktım ve istemsizce ona sarıldım "A-abi" bu anı çok beklemişti sanırım "Bak sana ne diyeceğim istersen kahraman ol umrumda değil sadece seni az da olsa görmek benim için yeter" gülümsedi bu adamın içinde nedense zerre kötülük göremiyordum. "Peki neden bunca zamandır saklanıyorsun? Neden şimdi?" "Seni bulmam uzun sürdü ama değdi" "Şimdi ne olucak" "Bir iki gün kalmanı tavsiye ederim çünkü sevgilin meraklanıp eminim bulucaktir, o gelene kadar burda kal hem seni ne kadar çok seviyor ona bakarız ne dersin?" "Aslında bana ölmeme garantisi verirsen neden olmasın?" Gözlerini kapayıp gülümsedi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Tam olarak şu şekil) Allah'ım bi adam bu kadar mı karizma olur. Burnum kaniyacak resmen bende ona gülümsedim beni öldürmeyeceğini biliyordum kardesiydim nede olsa ( ꈍᴗꈍ) İvetttttt bölüm sonuna hoşgeldiniz efenim sizi 11. Bölüm için bekleme odasına alıyoruz lütfen ayrılmayın ve 11. Bölümü bekleyin(◍•ᴗ•◍)
