Iyi okumalar galaksilerim 🌌🌌
I am sorry
Irem gözlerini Gece'ye çevirerek " Hayır onda yılanlar gibi görüyordum. Mor tonlarında ve siz kırmızı ışık yayıyordunuz. Şimdiki gibi değildi." demişti.
Irem omuzunda hissettiği aniden gelen kaşıntı ve acı ile omzunu kaşımıştı. Içinden " Tam sırasıydı." diyerek hala geçmeyen kaşıntıyı kaşıyama devam etmişti. Eray Ireme dönüp " Bir sorun mu var?" diye sormuştu.
Irem ellerini omzundan çekip " Omzum kaşınıyor. Böcek ısırdı sanırım." demişti. Irem geçmeyince tekrar kaşımaya başlamıştı. Gece oturduğu yerden kalkıp Eray'ın yanında oturan Irem'in yanına gelip omzundan tişörtünü sıyırmıştı.
" Lanet olsun neden önce omzundan başladı.Hem neden bu kadar parlak." Gece gördüğü şeyle sitem ederek Irem'in omzunda bakmaya devam etmişti. Irem'e bakarak "Acıyor mu?" diye sormuştu. Irem " Biraz ama dayanılmayacak kadar değil. Daha çok kaşınıyor." demişti.
Ege Gece'nin arkasından kafasını uzatarak Irem'e bakmıştı. Irem'in omzundan aşağı doğru inen beyaz pullar görmüştü. " Dönüşmesi iyi bir şey değil mi?" demişti Eray'a bakarak. Eray cevabı bilmediği için Gece'ye doğru bakmıştı.
Gece açıklama yapmak için Irem'in omzunu kapatıp onu oturduğu yerden kaldırmıştı. Sonra onlara bakarak " Tabiki iyi bir şey ama daha ilk denemeden farklılıklar göstermesi değil. Okulun bitmesine daha yedi saat var. Ilerleyen saatlarde ne olur bilmiyorum."
Eray söyleyeceği şeyi anlamış gibi yerinden kalkıp " Gidelim." demişti. Okulun arka tarafına doğru hızlı bir şekilde yürümeye başlamışlardı. Gece Irem'in kolundan sıkıca ama canını yakmayacak şekilde tutup yürütmüştü.
Okulun arkasına geldiklerinde yüksek ve sarmaşıklarla dolu bir duvar onları karşılamıştı.
Irem etrafına bakarak kapı yada onun gibi bir şey aramıştı ama hiçbir şey görememişti. "Nerden geçeceğiz." diye sorup diğerlerine baktığında. Ege Irem'in yanına gidip " Bizimle birlikte okuldan kaçışının ilk seferi hadi hayırlı olsun." demiş ve koşarak sarmaşıkların arasına atlamıştı.Eray Ege'ye doğru bakıp " Bir gün böyle atlamaktan bir yerini kıracak." diye konuşmuştu. Gece Irem'i duvarı boydan boya saran sarmaşıkların yanına getirip Eray'ın sarmaşıkları açmasını beklemişti. Eray onların geçebileceği bir yer açınca ikisi bir ordan geçip ilerlemeye devam etmişlerdi. Irem arkasına bakıp Eray'ın geldiğine emin olduktan sonra önüne dönüp yürümeye devam etmişti.
Sarmaşıkların arasından geçip yola çıktıklarında Ege'nin çoktan ön taraftaki arabayı alıp geldiğini görmüşlerdi. Beklemeden arabaya binip merkeze doğru gitmişlerdi. Eray ön tarafdan Irem'e doğru bakıp " Boynuna kadar gelmiş." demişti. Gece Eraya bakıp " Sen sadece boynundakini görüyorsun ama ben onun kolunu tutuyorum karnında da var." Irem korktuğu halde onlara belli etmemeye çalışmıştı ama sadece gözlerine bakarak bile ne kadar korktuğunu anlatmaya yetiyordu.
Merkeze geldiklerinde hızlıca giriş yapıp Ustanın odasına gitmişlerdi. Usta her zaman ki gibi bacaklarını bağdaş yapıp taburesinde gözleri kapalı bir şekilde oturmuştu.
Sesleri duyduğunda gözlerini açıp onlara bakmıştı. Gözleri ilk hızlı hızlı ve zar zor nefes almaya çalışan Ireme kaymıştı. Boynundan gelen beyaz ışığa baktığında ne olduğunu anlaması zor olmamıştı. Yerinden kalkıp "Basilisk odasına gidelim. Orda kontrol etmemiz daha iyi olur. Odamın savaş alanına dönmesini istemiyorum." demiş ve odadan çıkmıştı. Eray Ireme bakıp yürümekte zorlandığını anlayınca yavaşca kolunun altına almıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Koruyucu ( Kitap Oldu)
Fantasía"Gözlerin kaybettiği annesine çok benziyor... Bizi hiç bırakma olur mu? Çünkü ölen kişiyi bizde annemiz gibi görüyorduk ve gözlerini annemize benzeten tek kişi Eray değil..." Cansu çizdiği resme bakıp "Bak burada bizim grubun resmini çizmiştim...