Όλα Ξεκίνησαν Από Μια Φάρσα

Κεφάλαιο 2

Anastasia's Pov

Πάω στο πρόγραμμα που υπάρχει σε έναν πίνακα ανακοινώσεων για όλα τα τμήματα.

Βρίσκω το τμήμα μου και πάω στην αίθουσα που γράφει.

Άλεβρα πρώτη ώρα.

Πιο βασανιστικό πράγμα δεν υπάρχει..

Δεν έχει ανοίξει το μάτι ακόμα και μιλάμε για αριθμούς.

Ανοίγω την πόρτα και νιώθω 21 βλέμματα ανθρώπων - ζώων να με κοιτάνε με ένα αδιάφορο ύφος.

"Καλημέρα" λέω και πάω στο θρανίο μου.

Αφήνω την τσάντα στα πόδια του θρανίου και κάθομαι.

Βγάζω το τετράδιο και το στυλό και σηκώνω το βλέμμα μου βλέποντας τον πίνακα να είναι γραμμένος εξ ολοκλήρου. 

Πότε πρόλαβε να γράψει τόσα πράγματα;...

Δεν κάνω τον κόπο να τα γράψω γιατί ξέρω ότι θα τα σβήσει σε λίγο..

Αφού έχει περάσει η μισή ώρα, κοιτάω εξεταστικά όλη την αίθουσα.

Παρατηρώ δυο μάτια να με κοιτάνε και ένα χαμόγελο πολλά υποσχόμενο, με κάνει να προσπαθώ να κρατήσω το νευρικό γέλιο που μου δημιουργεί η φάτσα του.

Αυτό το χαμόγελο είναι ..... δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω ...αλλά ξέρω ότι κάτι ετοιμάζει και δεν είναι καλό νομίζω...

Αα όχι ξέρω έναν χαρακτήρα που θα του ταίριαζε απόλυτα.

Έχετε δει ποτέ τον Τζόκερ;

Κάτι τέτοιο!

Χτυπάει το κουδούνι και 20 δευτερόλεπτα αργότερα μπαίνει η καθηγήτρια της φυσικής. 

Δεν μπορώ να καταλάβω που βρίσκουν την όρεξη να κάνουν μάθημα πρωί πρωί. 

[...]

Κουδούνι για διάλειμμα..

Παίρνω 2€ από την τσάντα μου και πάω στο κυλικείο. Πήρα να φάω ένα από αυτά τα ωραία σάντουιτς με τυρί, γαλοπούλα, ντομάτα, μαρούλι και μαγιονέζα.

Βλέπω κάποια παιδιά από την τάξη να μιλάνε και πάω κι εγώ. Βαριέμαι μόνη μου, δεν έχει έρθει η κολλητή μου σήμερα και δεν έχω τι να κάνω..

Την ώρα που τρώω αυτό το υπέροχο φαγητό, βλέπω τον Άρη να βγαίνει από την τάξη, αργοπορημένος.

Τι στο καλό;

Έχουμε γυμναστική και βγαίνουμε όλοι έξω. Μετά από την προθέρμανση μας λέει ο γυμναστής να κάνουμε ότι θέλουμε, δίνει μπάλες ποδοσφαίρου στα αγόρια και βόλλευ στα κορίτσια και εκείνος πάει στο γραφείο του να πιει τον καφέ του...