Short Stories

Een stuk fietsen (NL)

A lot of you cared, just not enough.

- Jay Asher

Een stuk fietsen. Meer was het niet. Oortjes in en naar muziek luisteren. Welke muziek? Dat maakt mij niet uit. Een stuk fietsen. Gewoon ergens heen gaan. Weg van alles om me heen. Weg van mijn huidige leven. En weg van mijn huidige verdriet en pijn. Een stuk fietsen. Meer wilde ik niet op dit moment. Mijn gedachten leeg laten een lopen en gewoon tot rust komen. Een stuk fietsen. Meer vroeg ik niet.

Grappig hoe het leven werkt. Je kan alles goed doen. Iedereen kan je vertellen dat het goed komt. Iedereen kan je vertellen dat ze er voor je zijn, en altijd zullen. Maar dat zijn maar woorden. Het zijn hun daden die de echte volumes spreken. "Ik ben er voor je". In een moment van crisis, waar ik ze nodig heb, zullen ze mijn telefoontje beantwoorden met een voicemail. "Je kan mij alles vertellen". Okay dan. Laat ik dat eens proberen. Volgende dag weten meer mensen van mijn kwestie af, dan ik kan nummeren. "Ik mis je". Is goed. Dan zal ik je wat vaker een bericht sturen. Geen reactie.

Waarom heeft de mensheid een manier ontwikkelt, om zichzelf goed te laten voelen terwijl ze iemand anders alleen maar slechter laten voelen? "Ah mooi ik heb gezegd dat ik er voor haar ben. Als ze nu iets doet, is het niet mijn schuld. Dan is het egoïstisch." Terwijl ik bij mezelf denk "waar blijf je dan? Je zou er voor me zijn. Waarom ben je er niet? Is dat wat het betekent als je dat tegen me zegt? Dan zal je het vast niet menen. Het maakt niet uit. Het maakt niemand iets uit.

"Doe het niet. Ik geef om je". Dat had je moeten bedenken voordat ik hier stond. Met pijn in mijn hart. En pijn in mijn ziel. Omdat iedereen denk dat woorden genoeg zijn. Iedereen denkt "Ik vraag later wel of alles goed gaat met haar." Totdat het te laat is. En je het mij niet meer kunt vragen. Er komt een dag, waarop de "Ik zal er altijd voor je zijn, ik hou van je" Niet meer genoeg is. Er komt een dag, waarop iedereen bij zichzelf denkt "Had ik maar meer gedaan om te helpen. Misschien was het dan allemaal anders gelopen."

Terwijl ik van mijn fiets af stap, kijk ik om me heen. Zo prachtig, die natuur. Zo rustgevend. Zo uitnodigend. Ik loop richting de rand. Kijk een laatste keer naar achter. en sluit mijn ogen.

Niemand die je mist, totdat ze niet meer anders kunnen.