Short Stories

Dat ik je mis (NL)

Death is not the opposite of life, but a part of it. 

- Haruki Murakami

Ik staar naar mijn blaadje. Ik kan nog net de wazige tekst lezen door mijn met tranen gevulde ogen. Ik weet dat als ik nu mijn mond open doe, er geen geluid uit zal komen. Er zullen alleen maar tranen uit mijn ogen stromen. Ik kijk op. Het enige wat ik zie, zijn treurige en verslagen blikken. Mensen die je eigenlijk niet kende, maar we wel hebben uitgenodigd. Je had het gehaat, dat ze hier zijn. Je hield niet van dat soort neppe gedoe. Je had liever gewild dat het klein en compact geweest was. Liever dat alleen de mensen die je door en door kenden hier waren. Maar nee. Je moeder wilde dat niet. Ze wilde liever dat iedereen hier afscheid kon nemen. Ik heb geprobeerd haar tegen te spreken, maar je weet hoe ze is. Als er één ding is dat ze niet doet, dan is dat wel luisteren. Je relatie met je moeder was nooit de beste. Je hebt het geprobeerd, maar tevergeefs. Ik weet nog dat ik naast je kwam zitten op de bedrand. Je was in tranen met een gebroken hart. Niet wetend wat je steeds fout doet. Dat was het moment waarop je je realiseerde dat je het beter maar kon laten. Sommige mensen begrijpen bepaalde dingen niet. Sommige willen het ook niet begrijpen. Dan is het een onbegonnen zaak om dat aan hun uit te leggen.

Ik voel hoe iedereen naar me kijkt. Hoe iedereen me aanstaart en af wacht hoe ik begin. Ik slik een brok in mijn keel weg en begin te praten.

"Allerliefste Anna,

Je bent op een gruwelijke wijze van ons afgenomen. Je hebt gevochten tot het allerlaatste moment. Dit was is een van je vele gevechten en deze, deze heb je helaas verloren. Met pijn in mijn hart heb ik dit moeten schrijven. Ik heb goed nagedacht, over wat ik wil zeggen. Over hoe ik mijn afscheid wil nemen. Over hoe ik mijn allerlaatste momenten met jou wil afronden.

Je was te jong. We hadden elkaar beloofd samen oud te worden. Maar aan die belofte kan jij je nu niet meer  houden. Ik zal het je niet kwalijk nemen. Het is niet alsof jij een keuze had. Je hebt echt gevochten tot de laatste seconde. Je was en bent de grootste doorzetter die ik ken en ooit zal kennen."

Ik stop even met praten. Mijn wangen zijn nat en mijn ogen zijn rood. Ik adem drie keer heel erg diep in. Het is lastiger dan ik me had voorgesteld. Alles komt terug. Alles van jou, van ons.

"Al die leuke herinneringen. Al die mooie momenten die we samen hebben meegemaakt. Ze zullen voor altijd in mijn hart blijven. Maar ook al die vreselijke momenten. Waar de tijd stil leek te staan. Waar seconden minuten werden en minuten, uren. We hebben elkaar ondersteund door dik en door dun. Net zoals we ook beloofd hadden. We maakten elkaar sterker, we haalden het beste in elkaar naar boven.

Dat die ongelofelijke rot ziekte je van ons heeft afgepakt, is niet eerlijk. Ik zou er alles voor over hebben om je nog een keer vast te houden. Om nog een keer in je o zo betoverende ogen te kunnen kijken, en kunnen zeggen hoeveel ik van je hou. Hoeveel ik om je geef. 

Lieve Anna, Je weet het. Dat hoop ik tenminste. Als het kon, zou ik het je nog duizendmaal vertellen. Dat ik je mis, dat is duidelijk. Ik wou alleen dat je wist hoeveel."

Ik stop met praten. Ik kijk de zaal in. Dezelfde mensen zitten op dezelfde plekken als toen ik begon. Allemaal in het zwart. Sommige met zakdoeken, sommige zonder. Sommige kunnen niet stoppen met huilen, andere tonen nul emotie. Ik wil me omdraaien, maar ben bang. De gedachte jou daar zo te zien liggen, is angstaanjagend. Ik weet niet of ik het aankan om jou daar zo bewegingsloos te zien liggen. In je favoriete jurk. Ze hebben aan mij gevraagd wat ze je aan moesten doen. Alsof ik daar verstand van heb. Ik wil afscheid nemen. Nog een laatste keer je een kus geven op je voorhoofd. Daar hield je zo erg van. Maar alleen al het beeld van jou liggend in die kist, is misselijk makend. Met alles wat ik in me heb draai ik me om en kijk naar jou. Gelijk rollen er opnieuw zouten tranen over mijn wangen.

"Vaarwel lieve Anna. Je zult voor altijd in mijn hart blijven."

Een klein stukje uit mijn boek Voor het vaarwel. Dit is een boek die ik op het moment aan het schrijven ben. Hopelijk was het leuk! :)