In Love With A Psycho (Wild Men Series #23)

9. India

Anne Joy Del Mundo

The morning sunlight rays coming from the gap between the bamboo wall gently touched my face as I lay on the bamboo bed, and I slowly opened my eyes. The sounds of cicadas from outside didn't bother me. I lay there soundlessly.

Ilang minuto ang pinalipas ko bago ko iginalaw ang mata upang pagmasdan ang paligid. Pero napaigik ako nang biglang kumirot ang dalawang braso ko. I abruptly shut my eyes closed and gasped for air because of the searing pain. Nanatili akong nakatihaya sa katre at humugot nang mahinang buntong-hininga upang pakalmahin ang mabilis na pagtibok ng aking puso saka nagmulat.

My head was still spinning and my vision was a bit blurry kaya muli akong pumikit upang i-adjust ang paningin ko sa liwanag. I felt so thirsty marahil sa walang tigil kong pagmamakaawa sa lalaki. Hindi lang 'yon. Labis pa ang gutom ko dahil ang huli ko pang kain ay kagabi pa bago ako nakarating ng Rizal.

Hindi maikakaila ang mga pasa sa mukha at katawan ko at kahit ang mga namumulang marka na galing sa nag-iisang lalaking umalipusta sa katawan ko. Nagising akong nananakit ang katawan at halos hindi ko maigalaw ang aking ibabang bahagi.

Walang ibang tao sa loob ng maliit na kubo kundi ako lang. Ni hindi ko mahagilap ang anino ng lalaking lumapastangan sa akin.

A lone tear dropped when I opened my eyes until it became a sob and turned to weeping. What did I do to deserve all this?

Tama ba ang ginawa ko na isakripisyo ang sarili ko para makakuha ng impormasyon tungkol sa kakambal ko mula sa lalaking ito?

"Finally awake, baby?"

Napatigil ako sa pag-iyak at namamaga ang matang tumingin sa pinto kung saan nakasandal ang lalaki. May malademonyo itong ngisi habang matiim ang tingin sa akin. His handsome face with a dark expression scared me and I looked down. Hindi ko siya kayang tingnan nang diretso. Dahil habang tumatagal ko siyang tinititigan ay lalong naging pamilyar sa akin ang malalim niyang mga mata.

Dahil hindi ako sumagot ay lumapit sa kinahihigaan ko ang lalaki at umupo sa katre sa tabi ko. Yumuko ito at hinaplos ng magaspang niyang palad ang pisngi ko. I flinched and moved my face away from him with an angry look.

"You. You are a demon!" Mahina man ang boses ko ay nagawa ko iyong masabi sa kanya na puno nang poot.

The guy, who I don't even know his name, lowly chuckled and it made my hair stand on ends. It creeps me up.

"Yes. I am a demon, baby. A handsome demon and I am here to offer you my services. Did you not enjoy being pinned underneath by me? Hmm?" Itinukod niya ang dalawang braso sa magkabilang gilid ko at inilapit ang mukha sa mukha ko.

I could smell his fresh breath, but I could only inhale fear from him.

Lalong nanayo ang balahibo ko sa takot dahil sa sinabi niya. Naalala ko na naman kung gaano niya inararo ang katawan ko kagabi na inabot nang halos ilang oras kahit anong pagmamakaawa ko. My tears kept streaming, but I fought my fear and confronted him.

"You raped me! Napakasama mo. Kahit gaano ka man kaguwapo, demonyo ka pa rin para sa akin! Hindi kita mapapatawad sa ginawa mo sa 'kin!"

Umupo nang ayos ang lalaki at malakas na humalakhak. "Raped you? You are enjoying my cock deep inside you while being fucked hard. You moaned my name over and over to beg me."

Natameme ako sa sagot niya. Pagkaraan ay umawang ang labi ko at akma kong itataas ang kamay ko upang sampalin siya pero wala akong lakas. I could only cry hard. "Because you drugged me! You did it against my consent! You kidnapped me!"

Biglang hinawakan ng lalaki ang magkabilang pisngi ko gamit ang malaking palad niya at mariin iyong pinisil. Nasaktan ako dahil sa lakas niyon at lalong umagos ang aking luha.

"Shut up! Kidnapped? Let me remind you, baby--"

"Don't call me that!" Kahit masakit ang katawan ko ay pinilit kong tabigin ang kamay niya at iniupo ang katawan ko upang lumayo sa kanya. Hinayaan niya naman ako na ipinagpasalamat ko. I cowered in the corner while sniffling. My snout and tears were mixing. I am like a little puppy abandoned by my master and left in the rain to be drenched and shivering in the cold.

"Didn't I tell you that I am a hunter and you are my prey? You cannot escape your fate woman!" The man crossed his arms in front of his chest. His muscles bulged. There was a light but creepy smile on his lips and his face painted a determined look that stored no room for refusal.

"Pumayag ba ako? Pumayag ba akong magpaalipin sa 'yo? May sarili ako'ng buhay bago mo ako dinala rito. This is clearly a crime! Kakasuhan kita at sisiguraduhin kong mabubulok ka sa kulungan!" paghihinagpis ko. I am still naked. Hindi ko alam kung nasaan o maayos pa ba ang damit ko. Inabot ko ang kumot na halos mahulog na sa sahig at ibinalot iyon sa hubad kong katawan. Nanatiling matalim ang tingin ko sa lalaki.

Tumayo siya at nakapameywang na tumingin sa akin. "I don't need permission to capture my prey, woman! Kasalanan mo 'yan dahil kamukha mo si Mariposa," he sneered. He was still darkly glaring at me.

"Are you crazy? Dahil lang sa kamukha ko ang babaeng hinahanap mo ay ako ang gagasahin mo? You're a psycho!"

Muling humalakhak ang lalaki. Ipinatong nito ang isang tuhod sa katre at ibinaba ang mukha upang magpantay ang mukha namin. May malademonyong ngiti pa rin na nakapaskil sa labi niya.

"Yes, I am a psycho. And this psycho locked you to be my prey to play with you in my hunting ground!" Tinalikuran niya ako at akmang lalabas ng kubo nang bigla kong makita ang posas na nagkalat sa maduming sahig. Nasa paanan lang iyon ng katre.

Kahit nananakit ang katawan ay pilit kong inabot ang posas at nang makuha ay ibinato iyon sa nakatalikod na pigura ng lalaki. Naantala ang akmang paglabas nito at kaagad na pumihit paharap sa akin.

"Wala sigurong magulang na nagmamahal sa 'yo kaya bulok ang pagkatao mo!" marahas kong sabi. Muli kong inayos ang pagkakaupo sa katre at mahigpit na hinawakan ang kumot na nakabalot sa aking katawan.

Nandilim ang mukha ng lalaki nang marinig ang sinabi ko. I touched his soft spot. He strode over to the bed.

"Repeat what you had said." Puno ng awtoridad at mababa ang boses na wika nito. Nakatungo ito sa akin.

"Kahit ulitin ko pa ang sinabi ko ay pareho pa rin ang kalalabasan niyon." Iniwas ko ang paningin sa kanya. Mukhang masiyado siyang naapektuhan sa sinabi ko at bakas na bakas ang poot sa mukha niya.

"I said, repeat what you had said! God damn it!" His fist slapped the bamboo wall and it created a big dent. Some bits and pieces flew all over the place.

Hindi ako nagpadala sa takot at diretso siyang hinarap. Pero kahit tapang ang nababakas sa mukha ko, sa loob-loob niyon ay nanginginig ako sa takot.

"You are fucking asking for death, woman!" Nakakuyom ang kamao niya bago iyon ibinuka at mabilis akong sinakal.

Hindi ako nakahuma. Pilit ko siyang nilabanan at nagpumiglas pero balewala ang lakas ko sa malademonyo niyang pagkatao.

"Bulok ang pagkatao ko? Yes. At ipapakita ko sa 'yo kung paano ang trato ng isang bulok na tao!"

The man was in a rage! Lalong nagsumiklab ang galit sa bawat segundong dumaan. Lalo niya pang hinigpitan ang pagkakasakal sa leeg ko.

I gasped for air. Nawawalan ako ng hininga. I flung my arms sideways and occasionally tapped the bed, but the man didn't have the will to let me go.

Tears started to well up in my eyes, but there was no remorse in the man's eyes until my vision blurred and it finally succumbed to darkness.

I didn't know if I passed out or if I finally met St. Peter!