In Love With A Psycho (Wild Men Series #23)

Happiness

Ciaran Rodriguez

Madaling araw na nang marating namin ni Anne ang isla Agrianthropos at alam kong pagod siya sa mahaba naming biyahe kaya't dumiretso kami agad sa aking mansyon na kakatapos lang gawin ng kumpanya ni Trace noong nakaraang buwan.

Kitang-kita ko ang pagkamangha ni Anne habang nagmamasid ito sa kabuuan ng bahay. Simple lang ang mansyon ko dahil alam kong ako lang mag-isa ang titira roon. Mas malawak ang bakuran ko kahit ang daungan ng aking yate. My house smelled new, but empty.

It is a two-storey house with a rooftop and a helipad. It is also built with a two-storey basement, but for now, it's off limits to anyone. Kahit si Anne ay hindi ko pa kayang ipasyal sa basement dahil doon lahat nakalagay ang aking mga kontrabando, kung ano 'yon, ay malalaman sa mga susunod na kabanata.

"Are you sure you are living alone here?" lumingon si Anne sa akin na puno ng pagkamangha ang mukha, but there was a hint of smile in her face.

My heart itched looking at that smile and I couldn't help but reach out to her and tucked the loose hair behind her ear. I couldn't help myself but be conflicted again about how I feel for these past few days. Ang alam ni Anne ay masaya ako at maayos na ang kalagayan ko pero ang hindi niya alam ay labis ang pagtitimpi ko na huwag siyang saktan.

I have my reasons why I brought her to the island. It is to say goodbye and---

Naputol ang pag-iisip ko nang biglang pinitik ni Anne ang daliri sa harapan ko. "Ang lalim yata ng iniisip mo? Tinatanong ko lang naman kung may kasama kang tumira sa malaking bahay na ito," she grinned.

I softly chuckled and, without a word, bent in front of her with my hand behind her knee and the other at her back before picking her up and carrying her princess style.

Anne yelped loudly but didn't struggle with her arms circling my neck instead.

"There is no one living here beside me. Katatapos lang nito and you are my very first visitor to step in here." Yumuko ako at sinakop ang kanyang labi upang bigyan siya ng isang madaliang halik. Then I continued walking. "Do you want to live here?" mahina ang boses kong tanong.

Nawala ang ngiti sa labi ni Anne at blanko ang ekspresyon na tumingin ito sa akin. "You want me to live here? How about your parents? Alam ba nila ang tungkol sa 'tin? What if they don't like me?"

When Anne mentioned my parents, my steps slowed until they finally stopped. I miss my parents so much that just mentioning them hurts me. Pero hindi ako nagpakita ng kahinaan sa harap niya at baka ma-trigger na naman ang pagka-psycho ko. Ilang araw na rin akong nagpipigil.

"They're good. One day, ipapakilala kita sa kanila. So, ano'ng sagot mo sa tanong ko?" Nakarating na kami sa taas sa tapat ng kuwarto ko.

Walang masiyadong dekorasyon sa hallway. Kahit mga halaman ay wala. The whole house screamed emptiness, but maybe, when Anne lived here it would become lively? Pero gaano katagal ko siyang makakasama? Nasa limit na ako ng pagtitimpi ko na huwag saktan si Anne.

Hindi pa rin sumasagot si Anne hanggang pagbuksan ko siya ng pinto at inakay papasok sa loob. Tanging kuwarto ko lang ang nasa second floor ng bahay at ang dalawang guestroom ay parehong nasa first floor. Malawak ang master's bedroom dahil dito ko na rin pinalagay ang gym equipment at ang mesa ng billiard na agad pinuntahan ni Anne.

"Kung titira ako rito, palagi na ba tayong magkasama?" tanong niya habang ang daliri ay naglandas sa gilid ng billiard table.

Nakagat ko ang labi habang nakatingin sa kanya. Ito ang isa sa pinapangarap ko. To bend Anne and press her body against the billiard table while both her hands were bound by cable ties. And I will fuck her hard. Thrusts into her deeper 'till she begs for more. Sa isiping iyon ay sumikip ang aking pantalon kaya tumayo ako sa likuran ni Anne.