chan: bak şimdi, geçen düzgünce konuşamadık.
beni deli ediyorsun.
sana onun karşısına çıkmayacaksın demedim mi?
ne hale getiriyorsun kızı görmüyor musun?
gereksiz: numaramı bunun için mi aldın?
chan: çocuk bak beni deli ediyorsun kuduruyorum ben burada
sinirden yazamıyorum bile
sana öyle kıl oluyorum
yazarken telefon titriyor sinirimi anla
gereksiz: bak, christopher.
dayak yedin, sessizce köşene geçip otur.
onunla aramı, yaralarını ben açtım,
ben kapatacağım.
son kez DÜZGÜNCE uyarıyorum.
bu sefer de beni dinlemezsen geçer seferde ki gibi nazik olmayacağım.
chan: geçen seferki KADIN olduğun için sana kıyamamış ve aldığım aile eğitimi sonucu saçına zarar verememiş olmamdan dolayı DAYAK YEDİM.
yani istesen de bir erkeğin gücüne asla ulaşamazsın.
ve açtığın yaraları biz iki sene içinde kapattık.
şimdi siktirip git. son senesini rahatça yaşasın burada.
gereksiz: kapattığınız için beni her görüşünde kaçıyor, utanıyor, kızarıyor, gülümsüyor.
daha saymamı ister misin?
ikimizde birbirimize karşı kırgınlık, yadırgamalar ve sebep bulmadan küskünlüğümüz var.
ama sizin sikik tavırlarınız yüzüne iki medeni insan gibi konuşup aramızda halledemiyoruz.
chan: OLACAKLARI BİLİYORUZ ORUSPU ÇOCUĞU
YİNE ONUN KALBİNİ SANA ATMASINI SAĞLAYIP
YİNE BİR ANDA ANSIZIN GİDECEKSİN
YA DA GİTMEK ZORUNDA KALACAKSIN
senin yüzünden, senin sevdiğin şeyler, sana benzeyen huyları olan insanlara konuşamadı ilk yıllarda
bir bok bilmeden gelip aranızı düzeltmeye çalışma
o kız ne kadar iyi kalpli olsa da, kırgınlığı daha ağır basar ve seni ne kadar dinlese de affetmez
hadi affetse bile içinde kurduğu intikam ateşiyle sevgili olur
onu tanımıyorsun bile kaşar
gereksiz: her ne olursa olsun, ona açıklamam gereken şeyler var.
müsaadenle.
chan: siktir git hayatımızdan
görüldü
ŞİMDİ OKUDUĞUN
love, don't hate it.
Fanfiction[tamamlandı] monange: beni iki yıl önce terk eden birisi vardı. park jihyo × minatozaki sana, yarı texting.