Uzun bir aradan sonra işte yeni bölüm. Keyifli okumalar...
Yemyeşil çimenlerin üzerinde kitap okurken buldum kendimi. Bahçedeki zeytinin dibindeydim.Gözlerim gerçekten çok güzel görüyordu. Kitabımın arasına ayracımı koydum. Sonra kafamı kaldırıp bulutlara baktım. Keşke Burak'ım da burda olsa. İlerde hep yanımda olacak zaten. Bahçeli bir evimiz , bir kız bi oğlan. Kız aynı bana erkek ona benzeyecek . Birbirimizin yokluğunda onlara bakıp gidereceğiz özlemimizi . Kızımız başı dik olacak hiçbir zorlukta yılmayan çok güçlü bir kız , ama bir o kadarda masum , gülünce yanağındaki gamzesi görenleri aşık edecek. Oğlumuz sarışın ve yeşil gözlü olcak , tıpkı babası gibi. Bakışına gören tüm kızlar hayran kalacak. Annesi gibi sesi güzel olacak tabiki bide gitar çalacak . Evimiz çok büyük olmayacak , bahçesinde rahatça çocuklarımızın büyümesini seyretsek yeterli. Burnuma az ilerde duran gülün kokusu geldi. O kadar güzel koku ben hayatımda almadım. Bi saniye mangal kokusu mu bu , hayır canım gülden geliyor olamaz . Evet mangal kokuyor , arkamı döndüm ve babam mangal yakıyordu , yupi çok mutlu oldum. Hemen babamın yanına koştum (yine pis boğazlığım tuttu) hemen elimi uzatıp tabaktan bitane kaptım ve ağzıma attım. Ağzıma atmamla yanmam bir oldu çok sıcak bu ama , bahçe kapısından annem elinde domates biberle yanımıza geldi. Halime gülerek:
-Seni aç kedi biraz bekle hep beraber yicez. dedi. Hayal felan değildi annem canlı kanlı karşımdaydı sapasağlam , hemen koşup sarıldım :
-Nerelerdeydin seni çok özledim.
-Buradayım kızım hep buradaydım zaten , ama biraz daha sıkarsan öleceğim.
-Tamam sultanım bıraktım . deyip yüzünü sıktım ve masaya oturdum. Az sonra annemlerde geldi ve yemeğimizi yedik çok güzel bir yemeğin ardından sıra çaya geldi. Annem çayları doldurdu bende dağıttım . Çay çok güzeldi bi çırpıda içip ikinci bardağımı doldurmak için çaydanlığın yanına gittim ve çaydanlık üzerime devrildi acı ile bir çığlık attım .ahhhhhh
Kolum çok açıyordu. Sağ kolumun üzerinde yatıyordum. Olanlar hepsi rüyaydı ha. Kalbime bir bıçak saplanmıştı sanki , ve birisi bunu yavaş yavaş çekiyordu.
-Annemi istiyorum nerde o. Diyerek küçük çocuklar gibi ağlamaya başladım. Babanen yanıma geldi elimi yavaşça tuttu ve beni doğrulttu.
-Kızım annen kayıp. Hala arıyorlar yaşadığı yada öldüğü hakkında kesin bir bilgi yok.
-Peki dedim . Ağzımadan sadece bu kelime çıktı zorla hıçkırıklarımı bastıramıyordum . Kendimi yatağın üzerine tekrar attım ve ağlamaya devam ettim.
Görüş bildirirseniz çok sevinirim. Yeni bölüm bol yorum ve voteden sonra gelecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hep Mutlu Ol (Tamamlandı)
Teen FictionKalbi ne kadar temiz olsa da bir insanın karşısındakinin değer verdiği kadar değerlidir ama her insan değerli ve özeldir tüm kusurlarına rağmen
