Love Me As I Am

KABANATA 10

"Pano ba yan? Mauuna na ako..." Ngiting saad ni Angel, uwian na kasi namin ngayon at nasa gate na kami.
  
  
    
  
"Umuwi ka, ingat ha." Saad ko, agad naman siyang sumakay ng jeep, asan ba kasi sundo ko? Akala ko ba susundin ako ni Daddy.
  
   
    
    
"Hey."
  
   
   
  
"..."
  
  
   
  
"Oy!"
  
   
  
  
Pangalawang beses kong kinusot ang mata ko dahil hindi ko talaga maaninag kung sino yun, si Carl ba yun? Haysss masyado na akong adik sa kaniya. 
    
     
     
      
"So now you're ignoring me."
 
  
   
  
"OW! WHAT THE FUCK?!  I THOUGHT YOU'RE JUST AN IMAGINATION!" halos manlaki mata ko ng mapatingin akos sa likuran ko.
 
    
   
   
"Don't say bad words, C'mon." Nakaladkad ako ng bigla niya akong hilahin at isakay sa tricycle. Psh sana naman nag kotse siya, ay... 
  
  
   
   
"Saan mo ko dadalhin?"
   
   
    
   
"Kuya dito nalang po." Saad niya sa driver saka siya naunang bumaba at inalalayan ako, nuks mukang sinasapian ng kabaitan to ah? 
  
  
   
   
"Tch, kala ko naman iuuwi mo na ako sa inyo, bat koko dinala dito? Ang cheap naman."
 
  
   
  
"Cheap ka diyan, ganda ganda dito e."
 
  
  
  
"Ikaw lang nagagandahan ako hindi, ano bang kailangan mo at dinala mo pa ako rito?" Ayaw nalang kasi mag paliwanag e nakakainis.
 
  
   
   
"Gusto lang kitang makausap."
 
 
     
   
"Pwew. Tungkol saan naman?" Inilagay ko ang i.d ko sa bag dahil wala na naman ako sa school, pero bat nga nag effort pa siya? E may kalayuan kaya ang Univ niya samin.
 
  
   
   
"About sa kaso, bakit mo ginawa yun?" Naupo ako sa bench.
 
   
  
  
"That's not a big deal..." Saad ko at umiling, ayokong sabihin na nag patulong ang nanay niya dahil kasama yun sa usapan namin yun.
   
       
     
    
"That's a big deal, I'm just a stranger. Oo sinabi ko sayo na help me when i need, pero alam mo ba kung gano kalaki ang naitulong mo?"
 
  
  
   
"Kailangan mo bayaran yun." Cross arm kong saad, ano siya sinuswerte? Hindi pwede thank ng thank dapat give din. 
  
  
   
   
"Masyadong malaki... Hindi ko kayang bayaran." Ramdam ko ang hiya niya, wews asan na yung kayabangan niya? Bakit umurong?
 
   
   
   
"Okay, let's make a deal."
 
   
   
  
"Ano naman yun?" Taka niya akong tinignan at ngumiti naman ako ng tagumpay hehe.
  
   
   
   
"Pretend to be my boyfriend or babayaran mo yun." Taas kilay kong saad, choosy pa, maganda na nga ako mayaman pa bat pa siya aayaw?
  
  
   
  
"Bakit? Marami namang iba diyan ah?"
 
  
   
  
"Eh? Wala naman silang utang sakin eh, ikaw meron."
 
  
  
  
"Bakit kailangan ko pang mag pretend? Ang immature naman pang highschool lang yan e." Pag iinarte niya.
  
  
  
  
"Okay, madali naman akong kausap. Edi bayaran mo yung ₱500,340." Saad ko at tatayo na sana pero higla niya akong hinila kaya tuluyan akong napa upo uli.
  
  
     
   
"Bakit muna kailangan kong mag pretend?" Natigilan akos a tanong niya, isip!! Isip!! Isipin!
    
     
      
   
"Kase ano, my daddy planning to get me engage to Kiel, but i don't want it just help me." Ngiti kong saad pero alam kong platikada yun.
  
   
   
  
Wala ng engagement na magaganap eme eme ko lang yun.
 
  
   
  
"Hanggang kailan naman yun?"
 
  
    
  
"Maybe hanggang kailan siya sumuko."
 
  
  
  
"Okay deal..." Agad akong lumapit at niyakap siya, OMGG!!! SINAGOT NIYA NA AKO WAHAHAHAHAAHHAHAHAHAAH ANG SAYA.
  
  
  
   
GANTO PALA FEELING NG KIRUSHBACK. :>
  
  
   
 
"LUMAYO KANGA." PSH PANIRA, ngayon mag katabi na kami, na awkwardan ako pero oks na shaksss HAHAHAHA.
       
      
       
     
"Uy, andito ka pala! Musta na ga*o tagal nating di nag kita a! Nag s-skate kapa?" Nagulat ako sa biglaang pag sulpot ng tatlong lalaki sa likod namin, ang epal naman.
 
    
   
  
"Uy pre, tinigilan ko muna busy e." Saad naman ni Carl, shala may tropa pala siya sana ininform niya man lang ako.   
    
   
   
  
"Girlfriend mo?" Tanong naman nung maliit, natawa nmang ako dahil hindi siya nakasagot mukang nag dadalawang isip.
  
  
   
   
"Ge tol, una na kami. Inom tayo minsan." Saad naman nung isa, tumango naman si Carl, jusme. Nag iinom din siya? Sabagay lalaki di maiiwasan.
 
   
   
   
"Sino yun?"
 
  
  
 
"Tropa ko nung highschool, mag kaiba na kami ng school sa ngayon." Napatango nalang ako sa sagot niya, gaano kaya siya katalino?
     
    
  
   
"Nag s- skateboard ka pala? Kaya mo naman pala ako dinala rito." Yeah, nandito nga kami hindi ko alam kung anong tawag sa place na to e pero malawak siya at marami rin nag iiskate, gusto ko rin kaso di ako marunong.
   
   
   
  
"Oo, yun ang kina aadikan ko dati, yun kasi ang unang regalong natanggap ko kay Mama simula nung mag kaisip na ako."
  
  
  
  
"Ngayon sakin kana adik?"
  
  
  
 
"Huh. Asa." Sarkastiko niyang saad saka ibinaling ang panginin sa mga nag titricks. Magaling kaya siya? Siguro oo, ughh gusto ko makitaaa.
    
             
      
      
"Asan na skateboard mo?"
    
  
   
 
"Sinira ni Tito."
  
  
  
  
"Libre kita gusto mo?" Taka niya kong nilingon dahil sa sinabi ko, may masama ba?
  
  
   
 
"Nang? Skateboard?"
 

   
   
"Hindi, nung ice cream. Oo malamang."
  
  
   
  
"Hindi na. Lalaki pa lalo utang ko. Kung gusto mo ikaw nalang, tas tuturuan kita." Bakit ba bumabait siya ngayon? Ano bag nakain niya?
  
    
    
    
"We? Busy schedule mo e."
 
  
   
  
"Kaya yan, basta pag free time. Sunduin kita sa inyo." Aguy, huhu bat ba ako kinikilig grabe naman HAHAHAHA!!!!
     
      
       
      
"May cellphone kana ba?"
 
  
  
  
"Bibili palang, sakto na yung ipon ko." Yes! WAHAHAHAHAHA pwede ko na siyang makausap even not in person. 
  
  
  
   
"Kailan ka bibili? Samahan na kita?"
 
  
   
  
"Bukas siguro."
  
     
   
  
"Nice sige, sunduin kita sa university niyo." Buluntaryo ko, mabait naman ako... OMG!!! SUSUNDUIN NGA PALA AKO NI DADDY!!
  
     
  
 
"I HAVE TO GO BABE, INGAT KA NAKANG PAUWI." saad ko at nag madaling tumakbo, saan ba sakayan rito?
 
  
   
  
.......
 
 
  
  
"Did she called me babe?" Tanong ni Carl sa sarili niya at ngumiti ng wala sa oras...