Love Me As I Am

KABANATA 19

Nag papahinga akos a kwarto ngayon at tila nag dadalawang isip, ayokong mapagod sobrang delikado.
 
 
  
  
Maya maya biglang nag ring yung phone ko, sino naman ang tatawag ng ganito kaaga? Ang effort niya namang gumising.
 
 
 
 
"Hello?" Ughh,bakit ba napapaos na ako? Ang hirap mag labas ng boses kailangan ko pang palakihin.
 
 
 
 
[Good morning, babe. Nag almusal kana ba? Bangon na.] Napangiti naman ako, grabe to sarap tuktukan hehe.
  
  
 
 
"Tinatamad pa akong bumangon e, ikaw?"
 
 
 
 
[Nakain na, may pasok pa ako e. Sige na kinamusta lang kita may gagawin pa ako, iloveyou.]
 
 
 
 
"Love you too, byee." Ibinaba ko ang tawag saka tuluyang bumangon, napahawak ako sa dibdib ko dahil nahihirapan nanaman ako... . 
 
 
  
 
"KIRA MAG UUMAGAHA--- ayos ka lang?" Natawa ko sa biglang pag babago ng ekspresyon niya, dahan dahan at maingat akong nag lakad papunta sa kaniya.
 
  
 
  
"Mommy, pilay na ata si Akira hindi na siya makalakad ng maayos oh!" Saad ni kuya at binitawan ako, napailing nalang ako.
 
  
 
 
Sa daming what if na pumasok sa loob ng isip ko, hindi ko mapigilang tumulo ang luha, ayoko pa gusto ko pang tumanda kasama niya.
  
    
   
  
"Are you okay, baby?" Wahh ang sweet ni Daddy, "Okay lang ho ako, wag nyo na akong alalahanin." Ngiti kong sagot.
  
  
     
  
Absent ako ngayong araw si kuya kakapasok lang kanina, shaks ang dami ko nanamang hahabulin sana pala di na ako umabsent.
  
 
 
 
Hindi ko kasi talaga kaya, pakiramdam ko tutumba na ako kapag bumangon pa kaya nag papahinga muna ako.
 
 
 

Nakakaramdam parin ako ng guilt s apag kamatay ni Dianne naaawa ako sa kanya, pano kapag bumigay ako? Sino nalang ang makakatuwang ni Carl?
 
 
 
 
I need to fight for the future, CHARS hehe.
 
 
 
 
"Akira, just call me if you need anything ha." Saad ni Dad at saka tuluyang lumabas ng pinto, ang boring naman pala wala akong makukulit ngayong araw.
 
 
 
 
"Akira..." Ibinaba ko ang paa ko na naka patong sa coffee table dahil biglang dumating si Mommy.
 
 
 
 
"Yes mom? May kailangan ka po?" Tanong ko pero umupo lang siya ss tabi ko, gash nakakakaba naman this.
     
    
   
  
AGNES POINT OF VIEW

 
 
 
I Know she's trying to hide something and it always bothering her.
 
 
 

"May problema ka ba?" I asked, she blinked her eyes many time maybe she was confused.
 
 
 

"Wala naman mom." Saad niya at umiling, maloloko niya lahat pero hindi ako, kasama kos iyang lumaki at alam ko kung may tinatago siya.
 
 
 
 
"Hindi kita pipilitin na sabihin kung ano ang hinanakit mo, but i promise I'm always here for you because I'm your mother."   
 
 
 
 
"I'm scared about my asthma, i want to live more and learn more but what if i died one day?" Hinaplos ko ang buhok niya, saka hinawakan ang kamay para pagaanin ang kalooban niya.
  
  
 

"You're strong, Akira. And you know that." Ngumiti naman siya sa sinabi ko, alam ko namang mahina siya e.
 
 
 
  
"Basta, iwanan mo ang magpagod dahil doble na ang sakit mo sa ngayon."
 
 
 
 
"Salamat Doctora Remulla." Natawa naman ako sa sinagot niya, namimiss ko na ang trabaho ko ang kaso lang ay nag resign ako.
 

 
 
AKIRA'S POV
   
     
   
 
It's already 4:32 pm, nag maneho ako ng ilang kilometro char ayoko kasing mapagod kaya ng kotse nalang ako.
 
 
  
   
Tinawagan kasi ako ni Carl kanina na mag meet raw kami roon kaya naman G na boring sa bahay e.

 
  
 
"Hey, baba ka lakad tayo." Awts, ayoko.
 
 
 
 
Nang maka baba ako inilock ko agad ang sasakyan saka sumabay na sa kaniya sa pag lalakad.
    
   
      
   
"Ay wait! Yung bag ko naiwan ko." Agad kaong tumakbo pabalik ng kotse sakan kinuha yung bag, arayyyy! Talikod ako at hinigop yung inhaler. Naninikip dibdib ko.
 
 
  
 
"Okay na, tara?" Saad ko saka hinawakan ang kamay niya at sabay na nag lakad, may mga bitter baka nga mamaya sagasaan kami rito e.
  
  
  
 
"Ang ganda pala rito e noh." Saad ko saka na upo sa may bandang gilid, kitang kita rito ang magandang tanawin.
  
 
 
 
"Oo, madalas rin ako dito nung bata ako." Sabagay man tataho siya kung san san na siya nakaka punta.
   
   
   
   
"Siguro marami ka ng napuntahan? Nalibot mo na ata manila kasi mag tataho ka e HAHA."
 
 
 
 
"Hindi naman lahat, pero marami na. Daig pa kita, ikaw nga mas mayaman sakin iilan lang napuntahan mo." Nice, ang galing mangbaliktad.
  
 
 
 
"Pero di ko ine-expect na mapapasayo ako." Ngiti kong saad at tinignan siya, grabe ang cute niya talaga.
 
 
 

"Ano bang na tripan mo sakin? Kung tutuusin hindi talaga tayo talo, pero lapit ka parin ng lapit minsan nga mapagkakamalan na kitang anino ko e." Napairap naman ako. Anong klaseng mindset yan? 
 
 
 
  
"Yabang mo. Minsan din napagkakamalan na kitang anghel ko."
 
 
 
 
"Luh? Anong pangarap mo? Hindi naman masamang mag share." Natawa ako sa tanong niya ,ang korni na namin.
 
 
 
 
"To be with you, to do everything i want with you." Medyo napapaos nanaman ako, nakakainis.
 
  
 
 
"Ako ba hindi mo ko tatanungin?"
 
  
 

"Ikaw? Ano pangarap mo?"
 
 
 
 
"Hmm... Ikaw pangarap ko e." Binatukan ko siya, iba mag pakilig e, gasgas nabyung linya na yun pero pag yung gusto mo nag sabi sayo panigurado tiklop ka rin.

 
 
 
"Pero yung totoo? Gusto kong maging successful sa buhay, sawa na ako mag pabalik balik sa kulungan." Sabagay, ang tungak niya naman kasi sana pag alam niyang may dishgyrasya umiiwas na siya.
 
  
 
 
"And after that, you'll be my wife." Owww.
 
 
 

"We? Sure ka ba na ako lang talaga? Di mo rin masasabi noh, dami kayang nas better sa akin." Napa nguso nalanga ko.
  
 
 

"Marami nga, pero ikaw naman yung mas Mahal ko." Napangiwi pa siya, aang yan grabe naman yung hair ko natatapakan niya na.
 
 
 
 
"Hmm! Kayaa kailangan natin nakapag tapos at maka hanao ng trabaho para sabay tayong yumaman."
 
 
 

"Sige, sabay tayong yayaman." Ngiti niya saad at niyakap ako, wahh.
 
 

 
"Tara na mag didilim na baka pagalitan ka ni Aken."
 
 
 
 
"Pasan moko, ayoko mag lakad."
 
 
 

"Ayoko! Bigat bigat mo e."
  
 
 
 
"Bilis naa..."
 
 
 
"Tara dito!" Nataw aako sa reaksyon niya, ang taray taray kala mo ikinagwapo niya, f.i.y cute siya at gwapo para sakin. Syempre:)
 
 
 
"Runn!!!" HAHAHAHA tawa ako ng tawa ng tumakbo nga siya, sakit ng tiyan ko.