Love Me As I Am

KABANATA 17

"Daddy please, ayoko siyang makulong at alam kong hindi siya guilty." Saad ko ng makapasok sa kwarto ni Dad.
 
 
  
 
"I'm sorry for not telling you that you're adopted." Pinaalala nanaman e, kinakalimutan ko na nga e, masakit talaga para sakin yun pero wala nangyari na.
 
 
 
 
Saka wala anamna kong oras para hanapin ang tulay kong mga magulang.
 
  
 
  
"It's okay dad, matagal ko ng alam. Kaya nga hindi ko na pinapansin e." Saad ko at naupo sa kama, nasa upuan kasi siya sa harapan ng laptop niya.
 
 
 
 
"Pano mo nalaman?"

 
 
 
"Curious lang, i saw the papers." Ngiti kong saad, kahit ughh ayokong umiyak sa ngayon.
 
  
 
  
"Mamaya na mag kakaharap harap, sasama kaba?"
 
 
 
 
"Of course dad, i need to be with him..." Maya maya pa kasi yun Alas-tres at ngayon sabay kaming bumaba ni Dad para mag tanghalian.
 
 
 

"You're so addicted to that guy, baka pag nasaktan ka ay sumobra naman." Paalala ni dad, pero umiling lang ako.
 
 
 
 
I can handle the pain, sanay na ako. Yun ata ang madalas kong naramdaman kung tutuusin sawang sawa na nga ako.
  
 
 
  
"Mom, are you alright?" Muka kasi siyang balisa, nag aalala na ako baka may nangyayari.
 
 
    
 
"Ayokong madamay si Aken sa gulo niyo." Another pain, he loves kuya so much i know that syempre yun ang tunay at kaisa isa nilang anak
 
 
 
 
"Why mom, hindi naman po siya kasali ah?"
 
 
 
 
"Witness siya last 2 years ago, kaya ngayon gusto niya umulit, ayoko na siyang madamay." Agad naman siyang nilapitan ni Daddy at kinausap.
 
 
 
 
Hindi ko alam pero nawawalan ako ng ganang kumain, parang gusto nalang lumayo sa pamilyang to.
 
 
 
 
Hiyang hiya na ako dahil maliit kong problema ay lalong lumalaki at mas marami ang nadadamay.
  
 
 
 
"Hm.. Dad, matutulog po muna ako i lost my appetite." Ngiting saad ko saka umakyat ng hagdan at dumeretso ng kwarto.
 
 
 
 
'lordd please help me' palagi akong nasasaktan dahil sa pag papadama sakin ni Mommy, i know they loved me but not a tru daughter.
 
 
 
 
Ayos lang naman yun dahil tanggap ko pero ang sakit talaga e,  nag taklob ako ng unan para hindi marinig ang pag hikbi ko sa sa kabilang kwarto.
 
 
   
  
Habang naka takip ang unan sa muka ako dahan dahan kong sinilip ang pintuan dahil bumukas iyon.

  
 
 
"A-anong ginagawa mo dito?" Tanong ko saka tumalikod, ayokong makita siya naiinis ako sa kaniya. Slight lang naman.
 
 

 
"Why are you crying, baby? If that's because you are adopted kemiroot, don't mind that, you're still my sister at hindi mag babago yun." Saad niya, naramdaman ko namang naupos iya sa gilid ng kama.
 
 
 

"Umalis kana, I don't need you here." Saad ko at pilit na pinapalakas ang loob.
 

 
"C'mon, i know na nag tatampo ka kasi mas mahal ako wala kang magagawa kamuka nila ako ikaw hindi e." Lalo akong napikon dahil sa sinabi niya.
  
    
  
 
"Lumayas ka dito."
 
 
 

"We ampon, sorry na bati na tayo apaka immature naman."
 
 
 
 
"Nakaka offend kana ah..."

 
 
 
"Sorry na dahil may Kuya kang kasing gwapo ko, hindi naman kasalanan na nabuhay ako e."
 
  
   
 
"Kapal mo, umalis kana rito."
   
 
 
   
"Pero pano mo nalamang ampon ka? Ang talino mo pala talaga e noh."
 
 
 
 
"Oo kaya nga favorite ako ni Daddy e." Pang iintriga ko, nagulat ako dahil pag bangon ko hinapas niya ako ng unan.
 
 
 
 
"Ampon ka na naman." Pang aasar niya di naman ako naaasar nyenye.
 
 
  
 
"Mas matalino naman ako sayo!" Hinampas niya ulit ako kaya mabilis ko siyang sinugod at sinapak.
 
 
 
 
Nataw ako kasi hindi siya pumalag napahawak lang siya sa pisngi niyang namumula na.
 
 
 
 
"Mommyy!!! Si Akira sinapak ako!!!" Agad ko siyang hinabol para patahimikin dahil papagalitan ako panigurado.
 
 
  
 
"Ikaw nangunguna! Walang sumbungan!!" Pilit ko siyang hinihila pero mas malaks siya sakin.
   
  
   
  
"Ano bang ginagawa ninyong dalawa riyan, gumayak na kayo at pupunta na tayo sa court." Saad no mommy, sasama rin siya? Grabe ang supportive naman nila sa kalokohan na pinasok ko.
 
 
 
 
Sa Ilang oras na makalipas naming pag hihintay roon, dumating rin si Carl na naka orange at posas pa.
 
   
 

Magsidatingan narin ang grupo ni Daily, kinakabahan ako sino kaya ang isang witness bukod kay kuya?
     
    
    
     
A few moments later...
   
    
   
   
"As a witness, i saw Carl in front of the victim." Yaan ay sinabi ni Kuya, hindi ko alam kung bakit wala pa si Angel. Ngayon ko lang rin nalaman n siya pala ang pangalawang witness. 
  
  
  
 
"Diyaan palang napatunayan na na Intensyon niyang itulak ang biktima, ayon sa imbistigasyon may ilang fingerprint niya ang natagpuan sa damit ng biktima na si Dianne." Saad ni prosecutor.
   
     
       
    
"Ayun din sa kaalaman ay sinadya niya iyon, para tantanan na siya sa pangungulit nito." Dugtong pa niya, kasalanan niya naman yun tch.
 
 
  
 
Maya maya pa ay si Daddy naman ang nag salita, grabe nakaka baba ng self-confidence kasi ang poprofesional nila.
 
 
 
  
"Are you sure that you saw Carl in the front of the victim?" Daddy asked, omg nakakatakot sana di na siya madamay huhu.
 
  
 
 
"Yes Atty." 
  
 
  
 
"Can you tell us the exact happened while you're  on rooftop?"
 
 
   
 
"I just want to check her if she's alright, then when I heard someone's voice i run immediately on the rooftop, then i saw him sa mismong harapan ng tinatapakan ng biktima." Paliwanagan ni kuya, talagang kinakalaban niya si Carl?
  
  
      
    
"In short, you didn't saw what happened before she jumped?" Waohh... Oo nga naman, napaka itsusero ni Kuya.
     
      
   
    
"Yes attorney."
  
  
    
  
"And based on the fact, si Dianne ay depress nuong nahulog siya roon  kung titignan ay, humanap siya ng tiyempong mag pakamatay para sisihin ang lalaking to." Turo ni Daddy kay Carl, okay lang yan bebe.
   
    
     
      
"HINDI MAG PAPAKAMATAY ANG ANAK KO!" Nagulat kami sa biglaang pag hiyaw ni Daily, grabe naman .
 
 
    
 
"She's depressed, because she failed on exams and she got a lower grade huh, and she thinks that no one loved her." Dugtong pa ni Dad, pano niya naman nalaman yun? Idol talga daddyyy.
  
  
  
   
"Then how could you explain the fingerprint?"
 
  
  
 
"Pilanano na ni Dianne ang pang yayaring iyon, she hugged Carl para malaman at siya ang ituring na suspect."
 
  
  
 
"Hindi kapanipaniwala... kung tutuusin ay lamang ang ebidensya na hawak ni Daily, sa oras nayun si Carl ang tumawag sa telepono ni Dianne, para papuntahin siya duon sa rooftop. Inuto niya na masmaganda sa parteng dulo kapag nakita ang ganda ng mga ilaw roon at dun na sila nag away bilang mag nobya. Dahil sa parteng nadalian nalang si Carl na itulak si Dianne." Luh? Mag nobya daw? Akin yan e...
     
     
     
     
Lahat kami ay napalingon sa babaeng haggard na na pumasok sa pintuan, natawa ako sa itsura niya mukang tinakbo ang manila bay hanggang rito.
 
  
  
  
"I have the evidence to prove that he's innocent!"  Taray may pa grand entrance si ANGEL. Lumapit siya roon at ibinigay ang phone kay daddy, buti nalang at pinayagan siya.
  
  
   
  
Natawa ako ng isaksak nila iyon sa tv grabe para kaming nanonood ng movie, hayss saa maging kagaya rin ako ni Daddy soon.
  
  
   
  
"Carl, please... Ikaw nalang ang meron ako, iiwan mo rin bako?" Umiiyak na saad ng baabeng kagandahan, para siyang anghel.
      
    
    
 
"I love you but as a friend don't assume that you'll be my girlfriend." Ouch, lalong humagolgol ang babae.
   
  
   
Nagulat ako ng bigla niyang niyakap si Carl at kinuha niya pa ang kamay nito para iyakap rin sa kaniya awit.
  
  
  
   
Luh? Nag lakad siya palayo, hanggang umabot hanggang dulo ng rooftop, ang taas non kitang kita pa ang magandang background.
  
   
   
   
"Why you guys don't love me?! ANONG BANG KULANG SAKIN? EVERYTHING I DID PARA NAGUSTUHAN NIYO BUT WHY? I'M ONLY NEED ATTENTION AND LOVE WHY?!!!  WHY IT'S REALLY HARD FOR YOU GUYS TO GIVE WHAT I WANTED?!"
  
  
   
 
"Dianne?"
 
  
   
  
Huli na ng nakarating si Carl sa pinanggalingan ni Dianne because she jumped without any hesitation.
     
        
       
           
"I'll give a chance to the suspect to defend himself."
 
  
  
  
"She texted me to call her because she doesn't have a load, so  i did. Marami siyang ikinwento tungkol sa talambuhay niya, then she forced me to love her back but it's hard for me, then when she hugged me she said I should kill myself. So that's a suicide not my intention."
    
    
"Go  BABE ilove you!" Syempre bulong lang yan.