I'm A Vampire // KaiSoo

21.Bölüm

Yazım hatam olduysa affola😘

----

Kyungsoo yatağında öylece yatarken olanları düşünüyordu.

Daha bir kaç gün önce bu yatakta Jongin ile sevişmişti. Sonra arkadaşlarının kurt olduğunu öğrenmişti.

Jongin yine ortalıkta yoktu. Arkadaşlarıyla küsmüş olması ise planını mahvetmişti. Oysaki her gün arkadaşıyla gereğinden fazla yakın olup onu delirtmek istiyordu.

Kendisini de vampir yapana dek.

Böylece sonsuza kadar beraber kalabilirlerdi. Jongin istediği kadar sevebilirdi onu. Hatta belki Kyungsoo bile bağlanabilirdi.

Ama her şey mahvolmuştu.

"Demek düşüncen buydu."

Yatakta hızlıca doğruldu ve camda oturup kendisine bakan adamı gördü. Yüzünde acımasız bir gülüş vardı.

Ve ayrıca Jongin'e de kızgındı. Sevişmenin ertesi günü ortadan kaybolmak da neydi?

"Düşüncelerime girmemeni söylemiştim."

"Bende meraklı biri olduğumu söylemiştim."

Kyungsoo cama arkasını döndü ve yorganı iyice üstüne çekti. İçerisi soğumuştu ve daha yeni fark ediyordu.

Jongin'in içeri girip camı kapatışını duydu. Fakat sonra ses gelmemişti.

İçeri girmemiş miydi yoksa? Çıkıp gitmiş miydi?

Yavaşça arkasını döndüğünde, camdan dışarı dikkatli bir şekilde baktığını gördü. Hızlıca önüne döndü hemen.

Buradaydı, gitmemişti.

"Dışarıdalar." Dedi Jongin. "Benim gitmemi bekliyorlar sanırım."

Kyungsoo anlamamıştı. Tekrardan yavaşça döndü Jongin'e, hala dışarıya bakıyordu. "Kim?" Dedi yavaşça.

Jongin ona döndü. Sokak lambasının sarı ışığı vuruyordu yüzüne. "Köpekler." dedi gülerek. "Arkadaşın olan köpekler."

Kyungsoo hızla kalkıp Jongin'in yanına geldi ve baktığı yere baktı. Gerçekten oradaydılar, evinin karşısındaki otobüs durağından cama doğru bakıyorlardı.

Yüzlerinde farklı bir ifade vardı. Baekhyun neredeyse buraya atlayacak gibi, Sehun ise gözleriyle Jongin'i parçalara ayırır gibiydi.

Kyungsoo Jongin'i kolundan tutup camdan uzaklaştırmak istedi.

Eline değen ıslaklık ile elini geri çekti. Sarı ışıkta baktı eline gelen ıslaklığa.

Koyu bir rengi vardı.

Gözlerini kocaman açarak Jongin'e döndü tekrar. Gözleriyle bütün vücuduna taramaya başladı ama karanlıkta net gördüğü söylenemezdi.

Perdeyi hızlıca çekip lambayı yaktı.

Jongin'in siyah kıyafetlerinde ki kesikler, kesiklerden akan kanlar vardı. Yüzünde ise şeytanice bir gülüş.

"Jo-Jongin."

"Birini öldürdüğümü mü düşünüyorsun?"

"Hayır seni sik kafalı ağır yaralandığını düşünüyorum!"

Jongin Kyungsoo'ya döndü tamamen ve ona doğru bir kaç adım attı. "Kimin yaptığını bilmek ister misin?"

Kyungsoo hemen kafasını salladı. Sinirliydi Jongin'i bu halde gördüğü için.

"Köpecikler."

Köpecikler..

Yoksa..

Sehun ve Baekhyun mu?

"Değildi. Fakat onlar gelmesiydi biricik dostları ölüyor olurdu."

Kyungsoo hiçbir şey anlamıyordu. Jongin kendini Kyungsoo'nun yatağına attı ve gözlerini kapattı.

"Köpeciklerin verdiği hasar olduğu için geçmesi biraz zaman alır."

"Neden kavga ettin? Ölseydin ne olacaktı!"

Jongin gözlerini açmadan güldü. "Ben ölümsüzüm unuttun mu?"

Kyungsoo sinirle yatağa oturdu. "Beyinsiz!" Jongin'e olan bütün siniri uçup gitmişti. "Sehun ve Baekhyun mu kurtardı seni?"

"Beni değil, arkadaşlarını."

"Yani sana yardım ettiler, öyle mi?"

"Bana değil, arkadaşlarına" Hızlıca söyledi. Gözleri hala kapalıydı. "Onu elimden almasaydı ölecekti."

Kyungsoo yatan bedene tekrar baktı. Jongin oldukça yara almışken diğerini düşünemiyordu.

"Neden?" Dedi sakin olmaya çalışarak. "Neden dövüştün."

Gözlerini açıp Kyungsoo'nun gözlerine baktı. "Tüm dünya karşımda duruyor gibi hissediyorum." Dedi yavaşça. "Kurtlarla insanlar birlikte olurken sıkıntı yok fakat.." yavaşça doğruldu. "Tüm dünya benim seni sevmeme karşı çıkıyor."

Kyungsoo ellerini göğsüne koydu.

"O zaman beraber savaşalım." Dedi kendinden emin bir şekilde Kyungsoo. "İzin verde tüm dünyaya karşı birlikte mücadele edelim."