Beni Fark Et || Texting

#47

"Ya yicem çen aşık mı olçun çen"
Bulutla yaklaşık 2 gündür dalga geçiyordum.

Tabiki ahsene hissettikleri ile değil.
Bir kaç ay öncesine kadar kimseden hoşlanmayacağını söylüyordu.

Ve şimdi her saniye kızın hesabındaydı.

Ve tabiki ikizi olarak buna çok sevinmiştim.

Aynı zamanda ahsen ile aynı sınıftaydık ve gerçekten birlikte olna şansları vardı.

Bulut ile çarpıştıkları günden beri ahsenle de konuşuyordum.
Fakat ben değil ahsen bana yazmıştı.

Ahsenin de buluttan hoşlandığını düşüyordum.

Bulut ahsenin  fotoğraflarına bakarken telefonumun titremesiyle elime aldım.

Yiğidim: Naber lan sevgilim

Güneş: İyidir yigidom sen

Yiğidim: Ben de iyiyim de

Yiğidim: Kalbim iyi değil

Güneş: Ne

Yiğidim: Seni sayıklayıp duruyor diyorum

Yiğidim: Özlemiş biraz

Güneş: Daha 2 saat önce birlikteydik

Yiğidim: Kalbim 2 yıl gibi hissediyor onu

Yiğidim: Aşşağı sokaktaki parka gelebilir misin?

Güneş: Gelirim

Güneş: Gelelim bakalım

...

Yüzümde ki kocaman gülümseme ile siyah şortumun içine kattığım siyah kısa kollu tşörtümü çıkarmadan üstüme bir hırka geçirip koşarak parka gittim.

Gitmem ile arkası dönük olan göktuğu görmem bir oldu.

Gülümsemem daha da artarken koşarak sırtına atladım.

"Selam aslanım"

Diyerek kahkaha attım.

"Selam güzelim "

Sırtından inip önüne geçtim.

Ona kızıyordum ama galiba bende özlemiştim.

Galiba değil,
Çok özlemiştim.

Gülümdeki kocaman gülümseme tebessüme dönüşürken gözlerinin içine bakmaya devam ediyordum.

Gözlerinin içinde adeta bir okyanus vardı.

Martılar, yunuslar...

O güzel mavilerine bakarken gözlerimin dolmasıyla sıkıca sarıldım.

Her detayı güzeldi.

Kokusu,Gözleri,Kocaman Gamzeleri,Dudakları,Burnu,Kaşları,
elleri,Saç teli...

Başlı başına mükemmeldi.

Onu gerçekten seviyordum.
Hep sevecektim.