ពីរម៉ោងហេីយដែលMinGi មកជាន់វិមានមួយនេះតែនាងមិន
គិតថានៅទីនេះសុខសប្បាយដូចដែលឃេីញទិដ្ឋភាពពីខាងក្រៅនោះទេ នៅទីនេះសម្បូរតែមនុស្សប្រុសមនុស្សស្រីមានតែប៉ុន្មាន
នាក់វិមានមួយទាំងមូលJimin រស់នៅតែម្នាក់អែងកូនចៅក៏នៅ
កន្លែងផ្សេង នាងតូចមិនហ៊ានគិតដល់ថ្ងៃខាងមុខទេបេីនាងត្រូវរស់នៅទីនេះពិតមែននោះ
« បងស្រី...បងស្រី.. » MinGi ដេីរមកដល់ផ្ទះបាយឃេីញពួកគេ
កំពុងតែធ្វេីការរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន នាងចូលមកក៏មកពីអប្សុកពេកមិនដឹងធ្វេីអីចង់គូសរូបក៏គ្មានអ្វីគូសចង់ធ្វេីស្អីក៏មិនកេីតនាងអាច
នឹងខ្យល់គរស្លាប់មិនខាន
« ចា៎! អ្នកនាង » អ្នកបម្រេីទាំងអស់នៅទីនេះទម្លាក់ការងាររបស់
ពួកគេមួយលែកងាកមកអោនលំទោនគោរពយ៉ាងស្រុះគ្នាទៅកាន់
នាល្អិតដែលឈរសម្លឹងមកពួកគេភ្លឹសៗៗ ទោះកាលប៉ុន្មានម៉ោងមុននេះនាងធ្លាប់ជួបបែបនេះតែនាងមិនទាន់សមនឹងរឿងបែបនេះ
នោះទេមនុស្សដូចគ្នាសោះចាំបាច់គោរពអីរស់ដំបូលតែមួយនឹង
« បង..បងមិនបាច់គោរពខ្ញុំទេ! ហេីយខ្ញុំទេីបតែអាយុ20ជាងនឹងមិនសមអោយបងៗគោរពទេ »
« ទោះអ្នកនាងអាយុប៉ុន្មានក៏ពួកខ្ញុំត្រូវតែគោរពដែលព្រោះអ្នកនាង
ជាមនុស្សពិសេសរបស់ចៅហ្វាយ » អ្នកបម្រេីស្រីម្នាក់ក្នុងចំណោមនោះដែលមានអាយុចាស់ជាងគេ ក៏និយាយឡេីងមកទាំង
ញញឹមទៅកាន់នាងតូច
« មនុស្សពិសេស? មិនមានអីពិសេសទេបងខ្ញុំមនុស្សធម្មតាតេី »
MinGi សឹងមិនជឿនាងចង់តែសេីចអោយអស់ចិត្តទេ មកប្រាប់
ថានាងជាមនុស្សពិសេសប្រហែលពិសេសចង់ស្លាប់វិញទៅហេីយ
សម្រាប់នាងពេលនេះ
YOU ARE READING
ចិត្តស្នេហ៍ប្រុសកំណាច (Completed ✔️)
Short Storyស្នេហារវាងមនុស្សពីរនាក់ដូចមេឃយ៉ាងអញ្ចឹងម្ដងល្អម្ដងអាក្រក់ដាក់គ្នាមិនមែនបែបឆ្មាកណ្តុរមិនមែនបែបវៃដំច្រំធាក់តែវាផ្ទុយទៅវិញជា រឿងមួយដែលពិបាកនឹងពន្យល់បេីចង់ដឹងកុំភ្លេចអានទាំងអស់គ្នា❤️️
