"Please, dont leave. Wag mo kong iwan. Di ko kaya"
"I'm sorry pero ayoko na. Lets stop this wala rin naman patutunguhan to kung ipagpapatuloy pa natin"
"No. No baby. I can't. Give us another chance please? I'm begging."
"I'm sorry Julie pero pagod na ko paulit ulit na lang."
"But why? Ako din naman ah pagod na pagod na pero sumuko ba ko? Hindi naman diba? Baby please wag naman ganito" di ko kaya. Di ko kayang mawala siya. Siya yung buhay ko. Siya yung mundo ko. Si Elmo yung mundo ko.
"Magkaiba tayo Julie. Di kita kayang ipaglaban sa ibang tao, sa parents ko. Mahal kita pero hindi enough yun para maipaglaban kita"
"No don't do this to me. Okay lang. Okay lang kung di mo ko kayang ipaglaban sa kanila. Okay lang Elmo basta wag mo lang akong iwan baby please. Wag mo naman gawin sakin to oh. Wag mo naman ako saktan ng ganito"
"No, you don't deserve that kind of treatment Julie. You deserve more than that. Yung kaya kang ipaglaban. Yung hindi duwag katulad ko. You deserve someone better and di ako yun"
"I don't fuckin' care. All I need is you. I deserve you. Just please don't do this to me. Dont leave me 'cause I can't. Di ko kaya. Hindi ko kakayanin." ayoko, ayokong mawala siya sakin.
Di ko kakayanin. Sobrang hindi ko kakayanin. Di ko alam kung anong pwedeng mangyari sakin kapag nawala siya. Kapag nawala yung lalaking naging mundo ko. Tanga na kung tanga pero di ko kayang mawala si Elmo sa akin.
"Please Julie, for the last time makinig ka naman sakin. I'm doing this for us, for you. Para sa ikakabuti mo" how dare him. I hate him for sayin na para sa ikakabuti ko yung pakilipaghiwalay niya.
"Ikakabuti? You really think na makakabuti sakin to? Ang hiwalayan mo ko? Are you kidding me?!" kung kanina kalmado pa ko pero ngayon hell no. Damn him para sabihin sa akin na para sa ikakabuti ko to kasi hindi eh. Hindi to ang makakabuti para sakin. Hindi ito yun.
"Stop acting like a kid, Julie. Stop being so immature. Please sundin mo na lang ako. Tapusin na natin dito. Itigil na natin dito. Kasi wala na. Ayoko na. Kaya please lang, hayaan mo na ako." ang kapal naman niya para sabihin sa akin lahat na hayaan ko na lang siya after all this years. Hayaan?
"Hayaan? After all this years Elmo, tapos yan lang sasabihin mo sakin? Hayaan? Leche namang hayaan yan Elmo. Akala ko ba mahal mo ko? Akala ko ba walang susuko kahit anong mangyari? Pero ano to? Bakit ganito? Paano na yung mga pangako natin? Yung pangako mo?"
"Kalimutan mo na yun. Di ko na tutuparin yun, di na natin matutupad yun Julie." tangina.. ang sakit, ang sakit marinig yan mula sa taong minahal ko ng sobra.
"Tangina naman Elmo oh. Ang sakit sakit dito oh, ang sakit sakit sa puso. Ang hirap. Sobrang hirap. Ano? Ganun ganun na lang yun? Itatapon mo na lang? Sana di mo na lang pinatagal kung iiwan mo lang din pala ako"
"I'm so sorry.. Di ko ginusto to. Hindi ko ginusto na masaktan ka ng ganito pero kasi kung papatagalin ko pa baka mas lalo ka lang masaktan. Kung papatagalin ko pa baka lalo ka lang mahirapan. Mas mabuti ng tapusin na natin to Julie."
"Really, Elmo? You fuckin' serious on leaving me? How nice. Very nice." i can't breath. Hindi ko kaya. Hindi ko kakayanin.
"Sorry. Please let me go. Set me free. This is for your own good Julie. I love you but staying isn't enough already. I love you but I need to let you go. I love you but you don't deserve me. I love you that's why I'm doing this. I need to go. Be happy. That's all I want Julie."
at tuluyan na nga siyang umalis. Tuluyan na niya akong tinalikuran. Hinintay kong lumingon si Elmo baka sakaling mag bago ang isip niya, baka kung lumingon siya baka sakaling balikan niya ko. Pero hindi siya lumingon at tuloy tuloy lang ang paglayo niya sakin. Naiwan akong mag isa, durog na durog. Hindi ko alam kung saan at paano magsisimula. Wala na. Wala na yung taong mahal ko. Tuluyan na kong iniwan ni Elmo, iniwan na ako ng taong mahal na mahal ko.
