Hiçbir zaman tam anlamıyla huzura eremiyor insan. Hayatta her şeyin yolunda olduğunu hissettiğimde korkardım. Çünkü hiçbir şey mükemmel kalmıyor.
Emirle sevişirken belli bir zaman zevk almıştım.İlk gece her ne kadar benim için acı verici olsa da daha sonra zevke döndü.
Fakat ardından bir şey farkettim:Ben ona aşık değildim...Bu farkındalık sevişmelerimizi ıstırap haline getirdi.Üstümde işini bitirip kendini yana attığında kalbime saplanan bir şey var gibi hissederdim.
Ben duygusuz biri değildim. Kimine iğrenç veya ayıp gelse de bu tür şeyleri hayal ederdim.Aşık olduğum adamla tabi ki...
Hayatımın geri kalanını geçireceğim kişiyi seçememiş olmak çok kötü .
Yine bir birliktelik sabahında gözümü;Emir'in kolları arasında,çırılçıplak ve sırtım dönük vaziyette açtım.Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki onunlayken.Kokusu bile bunca yıla rağmen hoş gelmiyor bana.
"Aşkım uyandın mı?"
"Evet" diyerek hemen kolları arasından çıktım ve banyoya geçtim.Dişlerimi fırçalayıp,duşakabine geçmiştim ki kapı açıldı.Hay lanet!! Niye kilitlemediysem kapıyı...
Ben duşakabinde duş alırken kendisi de dişini fırçalıyordu. İşini bitirip bana bulaşmamasını diliyordum ama burada bile rahat bırakmıyordu beni.
Duşakabinin bir anda açılmasıyla refleks olarak ağzımdan bir "ay" çıktı ve göğüslerimi kollarımla kapattım.
"Korktun mu bebeğim...?"
"Emir ne yapıyorsun" bunu derken kollarımla hala göğüslerimi kapatıyordum.
"Duş alacağım"
"Benden sonra alırsın"
"No no no" diyerek yanıma geldi ve belimi tuttu. Ardından kollarımı göğüslerimden çekerek konuşmaya başladı
"Görmediğim şeyler değil . Niye mahrum bırakıyorsun beni onlardan?"
"Emir... Sadece banyo yapmak istiyorum. Tek başıma.Çıkar mısın?"
"Aşkım, su tasarrufu yapmamız gerekiyor. Merak etme bir şey yapmayacağım. Her ne kadar yapmak istesem de ve şu halin beni deli etse de..."
Gözümün içine bakarak bir iç çekti ve devam etti
"Doğurana kadar seni zorlamayacağım"
Kendi de suyun altına girdi.Saçımı şampuanladı ve saç diplerime masaj yapti. Tam durulanıp çıkacaktım ki beni kendine çekip suyun altında dudaklarıma yapıştı.
Şehvetli öpüşü derinleşirken beni bıraksın diye karşılık verdim sonra da hafif ittim
" Giyineceğim"
"Bugün evdeyim. Kimse de yok.Giyinmesen de olur sevgilim" diyerek göz kirpti
Hemen çıkıp giyindim. Çok beklerdi...
Kahvaltıdan sonra yapacak bir sey yoktu.Maalesef ki Emir de bugün evdeydi.
Evimiz(!) gayet güzeldi fakat içinde kendimi boğulmuş hissederdim. Sonuçta bir evi ev yapan boyası,dekoru, iç tasarımı değil; içindeki insanlardı...
Emir evlendikten kısa bir süre sonra işlerini büyütmüştü. Bunu nasıl yaptı, ne haltlar yedi hiçbirini bana söylemedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN VAZGEÇMEM
RomanceArkama bakmadan hamile halimle koşuyordum. Ondan ne kadar kaçsam da her gittiğim yerde beni buluyordu. Nefes nefese sokaktaki boş bir evin girişine girdim. Daha fazla koşamazdım. Beni bulması an meselesiydi.
